Rozmowy o wszystkim i o niczym..

[Miguel de Catalan]

Rano, kiedy pierwsze zorze wstały i zaczęły oświecać ziemię, ptaszek przyleciał i usiadł na parapecie przy oknie. Zaczął radośnie śpiewać i obudził Michała. Ten wstał, ubrał się, wyszedł przed budynek i trochę pooddychał świeżym, rześkim, porannym powietrzem. Potem wszedł do izby i rozglądał się.
Światło wpadało już do izby, jednak cicho wszędzie było. Wszyscy spali. Kanclerz nie chciał nikomu przeszkadzać dlatego też wyszedł przed Karczmę i sięgając po siekierę, począł drwa rąbać a potem gdy już kilka miał, zaniósł je do izby i rozpalił w kominku. Po czym poszedł do swojego pokoju i usiadł przy stole który stał w kącie. Sięgnął po książkę która stała na półce i zaczął czytać...

[Wilhelm Orański]

Drzwi karczmy zaskrzypiały, gdy stanął w nich pewien jegomość. Wokół natychmiast uniósł się zapach bryzy morskiej i nowokurlandzkich cytrusów, co mogło wskazywać, iż do karczmy zawitał miłośnik morskich wojaży. Jego charakterystyczny błękitny żupan opadał ku drewnianej posadce. Mężczyzna poprawił swój złoty łańcuch z wizerunkiem orańskiego lwa i rozglądnął się po izbie.

Wnętrze wypełniał już - z racji pory obiadowej - zapach pieczonego mięsa i gotowanych ziemniaków. Dało się dostrzec również beczki pełne piwa oraz wina. W kącie siedział sam kanclerz, oddany lekturze. Orański podszedł do stołu, skłonił się, a następnie zasiadł na długiej, drewnianej ławie, aby po chwili rzec:
- Witajcie, Mości Panie Kanclerzu! Jakiemuż to tomowi oddajecie swe myśli? - uśmiechnął się i wzrokiem już szukał gospodyni, coby poprosić o strawę.

[Miguel de Catalan]

Kanclerz skierował swój wzrok ku gościowi, uśmiechnął się i odpowiedział.:
- Och witam Pan serdecznie. Właśnie czytałem tutaj książkę z poezją. Nic innego, lepszego nie znalazłem. No cóż należałoby zwołać resztę Panów. I powrócić na Sejm.

Jak powiedział tak też uczynił. Jak już wszyscy się zebrali i posilili, to zapłacili gospodarzom i udali się na zewnątrz. Tam czekały konie i kareta Kanclerza. Wszyscy razem pojechali na sejm aby w nim uczestniczyć.

[Józef Wilhelm Potocki]

Wieczorem do zajazdu przyjechał Józef. Dał konia służbie i od razu udał się do gospody. Gdy zasiadł do stołu, poprosił o strawę i o miód. Począł też coś zapisywać, prawdopodobnie jakieś listy. Gdy skończył pisać, do stołu podano posiłek i napój, Józef mógł się posilić i napić. Gdy skończył jeść, począł rozmyślać i po trochu pić miód. Robiło się ciemno, jednak było wyjątkowo ciepło, tak więc udał się przed gospodę. Niebo tej nocy było naprawdę piękne, świeciło mnóstwo gwiazd. Józef zamyślił się i stanął w miejscu, uważnie obserwując uroki nocy..