Rzeczpospolita Obojga Narodów

Pojawiłem się w Rzeczpospolitej jakieś 3 lata temu i pamiętam, jak trudno było zacząć v-życie jako mieszczanin. Wtedy ten czas był dość krótki, chyba dwa miesiące zanim zostało się obywatelem. Przywitał mnie wtedy także obecnie nam panujący Marek Paweł i dzięki Niemu pojawił się Merkuriusz. Przysposobienie przez księcia Karola było dla mnie swoistą "nobilitacją" przynależności do świetnego rodu Rzeczpospolitej. Niezapomne udziału w pierwszej kampanii- Powstaniu Pawłyszenki. Było to bardzo fascynujące a ostatnie Manewry pokazały, że umiemy się wspólnie bawić i współpracować.

Nasza Ojczyzna uległa wielu zmianom, np coraz lepszy system gospodarczy, dzięki któremu możemy skupić się na rozbudowie majątków i prywatnych wojsk, a Wielmozny Podskarbi nie musi spędzać dużo czasu na obliczeniach. To także daje możliwość rozwoju w innych dziedzinach, co kto lubi. Nadal się zmienia, ewoluuje i to świadczy dobrze o nas i państwie.

Tak to prawda, Rzeczpospolita jest krajem o niebo bardziej atrakcyjniejszym niż u zarania swych początków. Ale i tamte odległe czasy miały swój urok. Wielkim sentymentem darzę tamte czasy, a wszystko zaczęło się tu - http://koronailitwa.eev.pl/index.php

Przybyłem do Rzeczpospolitej 15 października 2010 roku jako Henryk Horoch. Miałem o tym nie mówić, ale po namyśle doszedłem do wniosku, że ujawnienie tego nie zostanie obecnie poczytane za chęć wykorzystania dorobku i pozycji tego pierwszego mojego wcielenia. Powracając jednak do wspomnień, pamiętam jak powstawał nasz opisowy system gospodarczy, który teraz dzięki poprawkom prawnym i wysiłkom JKM włączenia go do systemu bankowego jest duma naszego kraju i znajduje naśladowców w innych państwach, gdzie próbuje się tworzyć podobne rozwiązania. Pamiętam też wszystkie wysiłki czynione na rzecz rozwoju naszych wojsk. Niestety uroki życia realnego zmusiły mnie do opuszczenia Rzeczpospolitej w lutym 2013 roku. Przekazałem wiec dowództwo nad wojskiem panu Trzasce-Chojnackiemu, a majątek rodowy memu synowi Maksymilianowi i tu następuje przerwa w moich wspomnieniach.

Uporawszy się z obowiązkami realnymi powróciłem w styczniu 2015 roku i doskonale pamiętam tamten dzień. Rzeczpospolita dźwigała się z upadku dzięki wysiłkom grupy zdeterminowanych w swym dziele obywateli Korony i Litwy. Od powołania Konfederacji Warszawskiej w października roku poprzedniego wiele już uczyniono by postawić Rzeczpospolita z powrotem na nogi. Postanowiłem włączyć się w to dzieło, ale bez chełpliwego wykorzystywania dawnej pozycji, stąd nowa tożsamość.
Zacząłem służbę w wojskach koronnych i służyłem doświadczeniem, powoli awansując i odzyskując dawna pozycję. Dziś patrząc wstecz, mimo zawiłości swych dziejów postrzegam Rzeczpospolitą jako swoją prawdziwą wirtualną ojczyznę, która głęboko tkwi w moim secu.

Jest jednak jeszcze jeden fakt, który przy tej okazji pragnę wyjawić. Otóż gdy przyszły wieści o próbie odrodzenia się Monarchii Austro-Węgier postanowiłem włączyć się w to przedsięwzięcie i pomóc państwu, które zawsze było w dobrych relacjach z Rzeczpospolitą. Z pewnych względów podjąłem się tego pod inną tożsamością, dziś chciałbym to zmienić, uzupełniając moje dane osobowe. Od dziś: Henryk Mikołaj von Groc Hrychowicz.

Mikołaj Hrychowicz napisał(a):[...] Przybyłem do Rzeczpospolitej 15 października 2010 roku jako Henryk Horoch. [...]

A to ci niespodzianka! Choć przyznaję, że podejrzewałem o to Jaśnie Oświeconego. Jakkolwiek to rzeczywiście najlepszy czas na tego typu wyznania.

Henryk Mikołaj Hrychowicz napisał(a):Otóż gdy przyszły wieści o próbie odrodzenia się Monarchii Austro-Węgier postanowiłem włączyć się w to przedsięwzięcie i pomóc państwu, które zawsze było w dobrych relacjach z Rzeczpospolitą. Z pewnych względów podjąłem się tego pod inną tożsamością, dziś chciałbym to zmienić, uzupełniając moje dane osobowe. Od dziś: Henryk Mikołaj von Groc Hrychowicz.

A niech mnie kule biją!!!

Ha, a ja się pochwalę, że dla mnie to żadna niespodzianka

Czy jest jakiś program obchodów na 8 listopada?

Niestety nie, bo i też nigdy raczej nie świętowaliśmy huczenie naszych rocznic.

Wciąż można podzielić się swoimi spostrzeżeniami, do czego gorąco zachęcam.

August Medycejski napisał(a):Niestety nie, bo i też nigdy raczej nie świętowaliśmy huczenie naszych rocznic.

Hucznych obchodów to może i nie było, ale zawsze jakiś specjalny akcent dało się zauważyć : defilada wojsk, bal na zamku czy chociażby wystawa albo koncert. Tak bez muzykantów i przy pustym kielichu ostać tego dnia się nie godzi.

Więc chorowity, jak się okazuje, Wasz król, prosi Was, Panowie, 8 listopada na swój Zamek warszawski. Popatrzmy na parę dobrych pojedynków i wypijmy za pomyślność Rzeczypospolitej Co Wy na to?