Rzeczpospolita Obojga Narodów

Nieco to krzywdzące słowa, zwłaszcza że wyszedłem z inicjatywą ustanowienia modelu upamiętniającego to ważne wydarzenie.

Rozumiem, że real i świat mikronacji powinny pozostawać oddzielone, niemniej mając na uwadze to, że staramy się odwzorować Rzeczpospolitą z czasów szlacheckiej demokracji, który to okres wszak należy do realnej historii Polski, uważam, że łącznie tych rocznic nie jest niczym zdrożnym. Zresztą świętujemy niepodległość odzyskaną w 1918 roku, tak jakby przed tą datą była próżnia. Chyba jednym świętem państwowym, które nawiązujemy do czasów sprzed rozbiorów, jest 3 Maja. Według mnie nie byłoby kłamstwem stwierdzenie, że tak naprawdę nasze dzieje dzielą się na dwa okresy - monarchii, która stopniowo przekształcała się w konstytucyjną i republiki. Wielką stratą jest brak jakichkolwiek nawiązań do historii I Rzeczypospolitej, kraju, który przecież tak bardzo różnił się na mapie Europy. W swoim srebrnym wieku (czasy od zgonu Zygmunta Augusta do Zygmunta III) w Koronie i na Litwie panowała religijna tolerancja, wolność słowa, sumienia i prasy. Rzeczpospolita była chyba pierwszą w historii Europy federacją bez imperialistycznych zapędów (uprzedzając wątpliwości - tak, pamiętam o okresie dymitriady). Warto pielęgnować pamięć o tym, co udało się nam osiągnąć na długo przed resztą Europy, szczególnie dziś, gdy są w Polsce ludzie, którzy pozdrawiają się rzymskim salutem i obnoszą hitlerowskie swastyki, twierdząc, że naród powinien być jednolitą masą.

O Marszu w Warszawie niczego nie wspominałem. Raczej chodzi mi tutaj o ludzi, którzy najwyraźniej z braku znajomości historii, symboliki i tego, z czym wiąże się nacjonalizm hołdują ideałom, które sprowadziły na świat widmo w wojny z fabrykami śmierci na czele. Nie można w żadnej formie akceptować tego stanu rzeczy.