Rajd Skarlandu 1921

[Jan Heweliusz]

Panowie, wiele emocji, zapewne silnych teraz powstało. Moja rada jest taka aby nieco zwolnić, uspokoić się oraz cofnąć ban króla, bo to trochę takie bezprawie kiedy byle admin może banować króla.
Sytuacja nie będzie sprzyjała wyjaśnieniom, jeśli nie będzie monarcha osobiście mógł się wypowiedzieć.

[Tymoteusz Dostojewski]

Popieram pana Heweliusza.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Również zgadzam się z Panem Janem Zamojskim oraz Janem Heweliuszem. Panowie, pisałem o tym już kilka razy. Emocje prowadzą do złych decyzji. Nie ma co psuć sobie relacji pomiędzy panami. Podobnie było w przypadku Pana Grunera i Potockiego (Michała IV). Dlatego ogarnijcie się Panowie, wyjaśnijcie sprawę nawet prywatnie, a nie ciągajcie sie po sadach i nie róbcie scen. Bo to jest śmieszne. Czy zanim JO Książę Kanclerz, złożył pozew przeanalizował, wszystko za i przeciw ? Szkoda tej sytuacji...

[Bruno Petrowicz Catalan]

W Trybunale nie będę się wypowiadał bo nie przystoi cudzoziemcowi, ale tu z pewnością mogę sobie na to pozwolić.

Jestem pełen uznania dla panów szlachty i mieszczan, którzy tak aktywnie stanęli w obronie króla. Tylko czy takie bezkrytyczne i bezrefleksyjne działania są uzasadnione ? Król też człowiek i błądzi jak każdy. Nieświadomie każdemu się zdarza i to można, a nawet powinno się wybaczać. Czasem jednak są to działania z premedytacją. To że król dostał status administratora to rzecz normalna, jednak to że nie można zmienić jego statusy bo mając dostęp do panelu administracyjnego uczynił się założycielem Rzeczpospolitej i osoba nieusuwalną raczej przypadkiem nie jest. Również przypadkiem nie jest ingerowania w posty użytkowników, przesuwanie daty wpisów, statusu i uprawnień innych użytkowników bez wyraźnej przyczyny. Warto wiec zadać sobie pytanie czy osobie która praktykuje takie poczynania można ufać ? Oczywiście wolą szlachty będzie jak ta sprawa się zakończy, ale warto spuścić trochę z tonu i przemyśleć co się mówi. Nazywanie kogoś zdrajcą, kogoś kto służy wiernie Rzeczpospolitej od 2014 roku, powtórzę Rzeczpospolitej, był trzykrotnie królem i tyleż razy hetmanem wielkim jest haniebne i nie boję się użyć tego słowa.

Dziękuje też Jego Książęcej Mości Sebastianowi von Tauerowi za interwencję i przywrócenie statusu zmarłego, księciu Hrychowiczowi. Robienie z księcia i wojewody krakowskiego, dwukrotnego króla Polski i trzykrotnego hetmana wielkiego - chłopem jest niegodne.

[Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz]

Sprawy z profilem Księcia Hrychowicza raczej nie wiązałbym z jakimś celowym działaniem.

---

Król Michał wydał oświadczenie w sprawie zajść na Rajdzie:

http://forum.skarland.eu/viewtopic.php?p=7993#p7993

[Bruno Petrowicz Catalan]

Sprawy z profilem Księcia Hrychowicza raczej nie wiązałbym z jakimś celowym działaniem.

Wiem, przypadek to sprawił. Sprawa została naprostowana za co bardzo dziękuję.
Cieszę się też i to szczerze, że Michał Potocki Catalan (JKM Michał VI) ustosunkował się do wydarzeń podczas rajdu jak i innych które miały miejsce wcześniej i przeprosił za swoje działania.

[Dominik Ostrogski]

WKM, Bruno Petrowicz Catalan, Książę Janusz Radziwiłł, też zasłużył sie Rzeczpospolitej i był Hetmanem Wielkim, ale okazał się zdrajcą. A kiedy JO książę von Tauer złamał prawo, i to wobec króla, trzeba było tak zareagować. Bo to nie ulega wątpliwości, że takie działania były bezpodstawne i bezprawne.
Rozumiem tez jednak okoliczności i sytuację. Jednak każdy może popełniać błędy.
Rozumiem, że nasza postawa również nie jest dobra kiedy używamy takich słów wobec takich ludzi, lecz Hańbą było zbanowanie króla, będąc jego najbliższym współpracownikiem. To tak jakby zdradził Pan swego najbliższego przyjaciela albo szefa w pracy... Niestety ale sytuacja do tego doprowadziła, mam nadzieję, że coś takiego się nie powtórzy.

[Gagik Bagratowicz]

Mimo skarlandzkiego skandalu nie spodziewałem się takiego trzęsienia ziemi, i to tuż przed końcem królewskiej kadencji. Ostatnie tutejsze zdarzenia wstrząsnęły mną jak mało co w mikronacjach od wielu miesięcy.

Jego Najwierniejszej Mości Michałowi IV, królowi polskiemu i wielkiemu xięciu litewskiemu zawdzięczam wiele; dzięki niemu zamieszkałem w Rzeczypospolitej i otrzymałem godność burmistrza, zaś ostatnio - tak jak wszyscy chyba mieszczanie - wdzięczny mu jestem za obronę praw naszego stanu na Sejmie. Jednak nie może to zamykać moich oczu na sprawiedliwość i prawdę, a te jasno świadczą, iż konieczne były radykalne działania dla ochrony Rzeczypospolitej przed możliwym niebezpieczeństwem. Królewska omnipotencja administratorska, o której się niedawno dowiedzieliśmy dzięki JO xięciu kanclerzowi, wzbudza wielkie zaniepokojenie, a dawne postępowanie Jego Najwierniejszej Mości dodatkowo potęgowało te obawy. Wprawdzie pokajał się on za niedawne przewinienie, ale miłosierdzie nie jest równoznaczne z naiwnością i mamy prawo przebaczając winowajcy, zabezpieczyć się jednak przed dalszymi możliwymi zdradami i zbrodniami.

Mimo to serce każdego prawego i rozsądnego człowieka musi przejść zgroza na wieść o tym, co się dokonało: król, pomazaniec Boży, zbanowany! Bez złożenia z tronu i bez sądu, po prostu zbanowany i pozbawiony nawet możliwości osobistej obrony. Z nikim nie wolno tak postępować, cóż dopiero z tym, którego Bóg i naród nad całą Rzeczpospolitą postawili! Nawet w takiej sytuacji i nawet, jeśli dokonała tego druga po królu osoba w państwie, jaką jest kanclerz, jest to bezprawie. Czyniąc to, Jaśnie Oświecony xiążę Sebastian postawił się ponad królem, ponad szlachtą, która go obrała, nad całą Rzeczpospolitą! Czy niebezpieczeństwo rzeczywiście było tak wielkie, że nie można było zaczekać kilku dni, by po zakończeniu królewskiej kadencji bez wzbudzania tak wielkiego skandalu i bez porywania się na królewski majestat dokonać tego samego?

A jednak salus rei publicae suprema lex esto. Nie o to winniśmy pytać, czy niebezpieczeństwo było tak wielkie, że nie można go było chwilowo pozostawić bez odpowiedzi, lecz raczej, co uczynić możemy, by mu zapobiec. W myśl tej zasady Jaśnie Oświecony xiążę kanclerz podjął właściwą decyzję, choć ja na jego miejscu zapewne nie zdobyłbym się na nią, zbyt wielką bojaźń przed sakrą królewską odczuwając. Czasem jednak trzeba zdradzić króla, by dochować wierności królestwu, walczyć z berłem, by ocalić tron. Sądzę, że czyn xięcia von Tauer był bezprawny, lecz prawy.

[Borys von Targersdorf]

. Nie ma co psuć sobie relacji pomiędzy panami. Podobnie było w przypadku Pana Grunera i Potockiego (Michała IV).

Relacje pomiędzy Panem Grunerem a Imć Potockim są od dawne zepsute, i to nie z winny Pana Grunera.
Cała ta wyjątkowa sytuacja na Rajdzie Skarlandu, to przysłowiowa wisienka na torcie.
W Monarchii Pan Gruner był niejednokrotnie atakowany przez Imć Pana Michała. czy chodziło o sport czy o zwykłe życie nad Dunajem.
Czy oficjalne stanowisko Organizatorów RMAW to swoista prywatna, sroga, zemsta Pana Grunera?
Jest mataczenie udowodnione, jedynym wyjściem było wykluczenie oszusta z dalszej zabawy.
Nie trudno było też przewidzieć, że cała ta afera odbije się nad Wisłą.
Wprawdzie jestem tu tylko gościem, to był czas, że byłem jednym z Was, zatem powiem młodszym kolegom, nie wieszajcie tak łatwo psów na Imć Panu Kanclerzu.
Życzę z całego serca aby Najjaśniejsza Rzeczpospolita wyszła z tych terminów ręką obronną.

[Bruno Petrowicz Catalan]

WKM, Bruno Petrowicz Catalan, Książę Janusz Radziwiłł, też zasłużył sie Rzeczpospolitej i był Hetmanem Wielkim, ale okazał się zdrajcą. A kiedy JO książę von Tauer złamał prawo, i to wobec króla, trzeba było tak zareagować. Bo to nie ulega wątpliwości, że takie działania były bezpodstawne i bezprawne.

Rzeczywiście, zdradą i złamaniem prawa jest podjęcie działań zmierzających do ochrony Rzeczpospolitej przed nadużyciami jakich dopuścił się król. W końcu kanclerz nie jest winien wierność Rzeczpospolitej tylko bezgraniczną lojalność wobec króla. Ale to taka moja dygresja względem oskarżeń jakie posypały się na księcia von Tauera. Pozwolę też sobie zauważyć, że porównanie jakie pan był łaskaw przedstawić jest zupełnie nietrafione. Po pierwsze mieszanie wirtualnej rzeczywistości z realnymi wydarzeniami jest mało poważne. Po drugie książę Janusz Radziwiłł został okrzyknięty zdrajcą nie dlatego że wystąpił przeciw królowi, lecz dlatego że zamarzyła mu się korona i zdradził Rzeczpospolitą sprzymierzając się z wrogiem od którego oczekiwał wsparcia w jej uzyskaniu. Nijak się to ma do zaistniałej sytuacji.