Rzeczpospolita Obojga Narodów

TRAKTAT
o współpracy i sojuszu wojskowym

Wysokie układające się strony:
Jego Królewska Mość Sebastian January I,
z Bożej łaski i woli Narodu Król Polski, Wielki Książę Litewski, Książę Ruski, Pruski, Mazowiecki, Żmudzki, Kijowski, Wołyński, Podolski, Podlaski, Inflancki, Smoleński, Siewierski, Czernihowski etc. etc. etc.
w imieniu własnym i Rzeczypospolitej Obojga Narodów

oraz

Jego Królewska Mość Wilhelm II,
z Bożej łaski Król Niderlandów, Belgii i Belgów, Wielki Książę Luksemburga, Książę Flamandii, Walonii, Antwerpii i Mediolanu, Hrabia Cremony, Bergamo, Pawii i Mantui, ect., ect., ect.
w imieniu własnym i Królestwa Zjednoczonych Niderlandów

zawierają w najlepszej wierze następujący traktat o współpracy i sojuszu wojskowym

Art. 1.
Rzeczpospolita Obojga Narodów i Królestwo Zjednoczonych Niderlandów wyrzekają się wzajemnej agresji militarnej, w najlepszej wierze zawierając niniejszy traktat.

Art. 2.
1. Rzeczpospolita Obojga Narodów i Królestwo Zjednoczonych Niderlandów zawierają sojusz wojskowy, zobowiązując się wzajemnie do podjęcia stosownych kroków w przypadku agresji państwa trzeciego na jedną z wysokich układających się stron niniejszego traktatu.
2. W przypadku agresji państwa trzeciego na jedną ze stron niniejszego traktatu, druga strona zobowiązuje się na miarę potrzeb konfliktu:
1) Podjąć działania dyplomatyczne mające na celu wycofanie wojsk z terytorium zaatakowanego państwa.
2) Wysłanie sojusznikom pomocy humanitarnej w postaci żywności, leków i opatrunków.
3) Udzielenie azylu ludności cywilnej zaatakowanego, na terytorium własnego państwa.
4) Wysłanie sojusznikom pomocy militarnej w postaci broni, prochu, amunicji, koni, broni białej i okrętów oraz pomocy pieniężnej.
5) Wysłanie własnych oddziałów w celu wsparcia obrony sojusznika.
6) Wysłanie własnych oddziałów celem zaatakowania napastnika.
3. W przypadku wypowiedzenia wojny przez państwo trzecie, jednej z wysokich układających się stron, druga zobowiązana jest do bezzwłosznego wypowiedzenia wojny agresorowi.
4. W przypadku wypowiedzenia wojny przez jedną z wysokich układających się stron innemu państwu, druga strona traktatu nie jest zobowiązana do podjęcia działań, czy jakiegokolwiek wsparcia w tej sprawie, lecz może to uczynić.
5. O mierze pomocy wspólnie decydują monarchowie obu państw, przy głosie doradczym dowódcy sił zbrojnych, w zależności od skali konfliktu.

Art. 3.
1. Wysokie układające się strony uznają wzajemnie swoje struktury militarne, stopnie, tytuły i dowództwo wojskowe.
2. Wysokie układające się strony wyrażają chęć wzajemnej współpracy wojskowej i technologicznej, a także wymiany doświadczeń.
3. Wysokie układające się strony wyrażają chęć podejmowania wspólnych ćwiczeń oddziałów wojskowych na terytorium jednej ze stron po wcześniejszych ustaleniach władz państwowych jednej i drugiej strony, dotyczących czasu, miejsca, ilości udziałów, a także scenariusza działań i dowództwa nad ćwiczeniami.
4. Wysokie układające się strony przewidują możliwość wymiany handlowej w zakresie sprzętu i wyposażenia wojskowego na drodze odrębnych umów zawartych pomiędzy kompetentnymi władzami obu państw.

Art. 4.
Traktat może zostać wypowiedziany przez wysoką układającą się stronę wyłącznie poprzez zawiadomienie drugiej strony o tym fakcie i traci on wówczas moc prawną po upływie 7 dni, od momentu wysłania zawiadomienia.

Art. 5.
Niniejszy traktat wchodzi w życie z chwilą ogłoszenia go w stosownych dziennikach praw wysokich układających się stron.

Sebastian January I
Król Polski, Wielki Książę Litewski

Maksymilian Branicki - Lubomirski
Strażnik Gnieźnieński

Aleksander Trzaska - Chojnacki

Stanisław Aksak
Strażnik Łęczycki

Stanisław Radziwiłł
Podstarości Miński

Mikołaj Hrychowicz
Kasztelan Krakowski

Jan Lubomirski

Andream von Salza
Wielki Mistrz Zakonu Rycerskiego Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie

Karol Radziwiłł
Kanclerz Wielki

Jakob Iwan Wereszczyński - Bagrat
Stolnik Ruski