ROZPORZĄDZENIA KANCLERSKIE

[Pius IV]

To ja dziękuję za możliwość współpracy z tak kompetentnymi osobami

[Pius IV]

Rozporządzenie Kanclerza Wielkiego
ws. delegalizacji zwierzchności rotryjskiej nad kościołem.

Art. 1
Kanclerz Wielki, na mocy przysługujących uprawnień legislacyjnych, zważywszy na wypowiedzenie Konkordatu z Państwem Kościelnym Rotria i zamianą go na Traktat Uznaniowy, postanawia o odebraniu władzy zwierzchniej nad Kościołem w Rzeczpospolitej Jego Eminencji kardynałowi Lorenzo de Medici.

Art. 2
Kanclerz Wielki postanowił o otworzeniu Ambasady Państwa Kościelnego Rotria w zastępstwie dotychczasowego Prymasostwa i oddaleniu zwierzchności duchownych rotryjskich nad Kościołem w Polsce.

Art. 3
Na mocy normujących Traktatów Uznaniowych w procesie ratyfikacji, Jego Eminencji kardynałowi Lorenzo de Medici nie przysługuje immunitet dyplomatyczny na terenie Rzeczpospolitej do czasu uprawomocnienia się Traktatu Uznaniowego i złożenia wniosku o agrement dla swojej osoby jako nominatowi na stanowisko Ambasadora Państwa Kościelnego Rotria przy Rzeczpospolitej Obojga Narodów.

Art. 4
Kanclerz Wielki postanowił o delegalizacji wszystkich związków, grup i instytucji działających pod kierownictwem Państwa Kościelnego Rotria na terenie Rzeczpospolitej. W związku z powyższym, ogłasza się suwerenność Kościoła w Rzeczpospolitej.


Z dniem dzisiejszym, Kościołem w Rzeczpospolitej do czasu utworzenia normujących go aktów prawnych, zajmować się będzie Jego Królewska Mość jako Król Miłościwie Panujący.


(-) Jego Arcyksiążęca Wysokość,
Ferdynand arcyksiążę von Habsburg Lotaryński Radziwiłł,
Kanclerz Wielki Rządu Królewskiego Najjaśniejszej Rzeczpospolitej.

[Henryk Horoch]

Chwała Bogu, że się ulitował i dopuścił do podjęcia takich decyzji.
W końcu Państwo Kościelne Rotria przestanie udawać, że dba o wiarę i kościół w całym wirtualnym świecie i zajmie się sama sobą, co w ostatnim czasie i tak pochłaniało ją bez reszty.

[Pius IV]

To również zależy od Prymasa, Czcigodny Panie Hetmanie

[Henryk Horoch]

No cóż, może gorycz przez moje usta przemawia, ale nic nam po Rotrii takiej jak była. Prócz księdza dobrodzieja Otto Kenta i uporowi jaki miał i ma w swej posłudze, nawet pies z kulawa nagą nie zainteresował się kościołem w Rzeczpospolitej. Dwie prośby które złożyliśmy czekając w pokorze zostały odrzucone. Trzecią po długim oczekiwaniu i naciskach Jego Świętobliwość w swej łasce zechciał spełnić przysyłając w końcu prymasa. Ale nie widzę, by kościół i posługa duszpasterska w naszym kraju była bliska sercu Przewielebnego Prymasa.

[Pius IV]

[Henryk Horoch]

Wasza Arcyksiążęca Mość, Mości Panie Kanclerzu dotarła do mnie wiadomość, że moja wypowiedzią dotknęła Waszmość Pana, pragnę więc gwoli wyjaśnienia rzec słów kilka. Moja wypowiedz dotyczy wydarzeń z ostatnich 6-7 miesięcy, bodaj od września kiedy większość spraw w Rotrii zaczęło ulegać zmianom i przeobrażeniom, nie zaś działalności Kościoła Rotryjskiego na przestrzeni istnienia Rzeczpospolitej. Wówczas nastąpił spadek zainteresowania sprawami kościoła i posługi w Rzeczpospolitej ze strony Patriarchów Rotryjskich. Liczba duchownych gwałtownie zmalała a ci co pozostali zaprzestali swej posługi. Wyjątkiem był ksiądz Otto Kent.
Com rzekł, to jedynie tylko i wyłącznie prawdę, a jeśli ta prawda kogoś boli, trudno. Uważam, iż nikogo nie obraziłem bo i nie miałem takiego zamiaru. Tym bardziej Wasza Arcyksiążęca Mość nie powinieneś się czuć ani urażony ani dotknięty moimi słowami. Jeśli pamięć mnie nie myli, sam Waść byłeś rozgoryczony i głęboko przejęty powstałą w Kościele Rotryjskim sytuacją.
Mości Panie Kanclerzu proszę sobie przypomnieć wszystkie wysiłki i próby podejmowane w celu rozwiązania trudnej sytuacji kościoła w Rzeczpospolitej powstałej w wyniku kryzysu Państwa Kościelnego Rotrii. Proszę sobie też przypomnieć wszystkie misje i zabiegi czynione przez Króla, Waszą Arcyksiążecą Mość i księdza Otto Kenta w stolicy Apostolskiej które zakończyły się fiaskiem. Może wówczas moje słowa będą miały inny kontekst i nie będą brane jako ujma czyniona komukolwiek.
Stało się jak się stało i dobrze się stało, że tak się stało bo nastąpiły zmiany.

[Michał Radziwiłł]

Państwo Kościelne zmienia swe oblicze. Faktem jest, że działalność duszpasterska zamarła. Puśćmy jednak w zapomnienie owe wydarzenia. Już wkrótce w RON stanie nowy Kościół Narodowy, a Państwo Kościelne stanie się dla nas zwykłym, acz bliskim sojusznikiem.

[Pius IV]

Ekscelencjo Hetmanie - jakem już rzekł prywatnie, urazy do Waści nie czuję i ewentualne krzywdy wybaczam . Wszakże niesposobnością ludzką jest złościć się i pieklić, a bratersko współpracować .

[Pius IV]

Rozporządzenie Kanclerza Wielkiego
ws. mocy rozporządzeń resortowych.

Art. 1
Kanclerz Wielki, w celu uzupełniania braków i przyspieszenia systemu prawodawstwa w Rzeczpospolitej postanowił o możliwości wydawania rozporządzeń kanclersko-ministerialnych. Rozumie się przez to, że Kanclerz Wielki, żeby usprawnić pracę ministra kompetentnego w danej dziedzienie, może wydawać rozporządzenia w jego resorcie.

Art. 2
Podaje się wzór schematyczny:

Rozporządzenie Kanclerza Wielkiego
ws. powołania Ambasadorów. - tutaj Kanclerz Wielki wydaje rozporządzenie kompetentne resortowi Spraw Zagranicznych etc.

Art. 3
Rozporządzenie kanclerskie zyskuje pełnię mocy prawnej z chwilą jego ogłoszenia.


(-) Jego Arcyksiążęca Wysokość,
Ferdynand arcyksiążę von Habsburg Lotaryński Radziwiłł,
Kanclerz Wielki Rządu Królewskiego Najjaśniejszej Rzeczpospolitej.