Postanowienie królewskie ws. baroneta Artura Czartoryskiego

[Marek Wiktorowicz]

Postanowienie królewskie
ws. Artura Czartoryskiego

My, Franciszek Ferdynand I, z Bożej łaski i woli Narodu Król Polski, Wielki Książę Litewski, Książę Ruski, Pruski, Mazowiecki, Żmudzki, Kijowski, Wołyński, Podolski, Podlaski, Inflancki, Smoleński, Siewierski i Czernihowski, etc., etc., etc.,
działając zgodnie z art. 2, pkt. 6, 7, 8 i 9 Ustawy "Kodeks Karny", uchwalonej przez Sejm Rzeczpospolitej Obojga Narodów dn. 10.11.2010 r. oraz art. 7 USW 11/29/6/12 "O tytułach szlacheckich i arystokratycznych", uchwalonej przez Sejm dn. 29.06.2012, a także rdz. III, art. 12, pkt. 9, 10, 11 i 12 USW 10/29/6/12 a także art. 14 USW 6/11/2/12 etc., etc., etc., postanawiamy z mocy prawa, co następuje:

Art. 1
Pozbawić Artura Czartoryskiego posiadanych odznaczeń państwowych.

Art. 2
Pozbawić Artura Czartoryskiego posiadanych tytułów szlacheckich oraz herbu rodowego.

Art. 3
Pozbawić Artuta Czartoryskiego posiadanych dóbr materialnych, w tym ruchomości i nieruchomości i lenn.

Art. 4
Jako Zwierzchnik Sił Zbrojnych pozbawić Artura Czartoryskiego zwierzchności nad wojskami zaciągu prywatnego, zdegradować z dzierżonej godności kapitańskiej oraz wydalić całkowicie ze służby.

Art. 5
Pozbawić Artura Czartoryskiego wszelkich godności, urzędów i misji pełnionych na terenie lub w imię Rzeczpospolitej Obojga Narodów.

Art. 6
Pozbawić obywatelstwa Rzeczpospolitej Obojga Narodów.

Art. 7
Nadać dożywotni tytuł "persona non grata" na terenie Rzeczpospolitej Obojga Narodów, wszystkich jej lenn i ziemi podległych.

/-/ Franciszek Ferdynand I arcyksiążę von Habsburg-Lothringen Radziwiłł,
z Bożej łaski i woli Narodu Król Polski, Książę Kardynał Państwa Kościelnego Rotria, Wielki Książę Litewski, Książę Skarlandu, Francji, Gniezna, Rusi i Prus, Książę Smoleńska, Mazowsza, Żmudzi, Kijowa, Wołynia, Podola, Podlesia, Inflant, Siewierza, Czernihowa, Hrabia Esperanty, Obrońca Wiary etc., etc., etc,.


UZASADNIENIE:
Umiłowanie obywatele,
przykro Nam, żeśmy musieli najradykalniejsze środki przedsięwziąć, ażeby zapobiec szaleństwu Pana Czartoryskiego. Ostatnim obywatelem, którego spotkał los podobny do ów byłego szlachcica był bodajże Imć Pan Franciszek Polski-Wiśniowiecki, jednakowoż tego pamiętać nie możecie. Najgorszą z możliwych decyzji w okresie panowania każdego monarchy, jest decyzja o wykluczeniu danego obywatela ze społeczności mikroświatowej. W niemalże wszystkich przypadkach jest to ostateczne rozwiązanie... Gruba, polityczno-socjalna kreska - takoż i teraz się stało. Pan Czartoryski z samego początku pobytu w Rzeczpospolitej oddanym był jej obywatelem i sługą. Aktywnie działał na rzecz nowego prawodawstwa, rozwoju edukacji i kultury. Działania jego w najbliższym sierpniowym czasie miały zaprowadzić go do rangi hrabiowskiej, jako dowód Naszej wdzięczności za jego wierną służbę. Jednakże tak się nie stanie. Nie stanie się tak z wyłącznej winy Pana Czartoryskiego. Pycha, duma i butność, którą przez cały czas kierował się ów mąż - początkowo były pomijane, jak u każdego nowego obywatela, jednakowoż w perspektywie ostatnich wydarzeń, pominąć tego nie wypada - nie można. Za znieważenie Ministra Spraw Zagranicznych Monarchii Austro-Węgierskiej, będącej bliskim sojusznikiem Rzeczpospolitej, ów waszmość poniósł karę, na którą sam się zgodził. Kiedy jednak dzisiaj zapadł wyrok, człek ten niespełna rozumu po raz kolejny obraża. Tym razem jednakże nie Ministra Spraw Zagranicznych, ale samego Cesarza. Celowo pominąwszy tytulaturę należną Jego Cesarskiej i Królewskiej Mości, Pan Czartoryski dał wyraz najwyższej pogardy i znieważenia osoby cesarskiej, zaś w dalszym ciągu targnął się na moją osobistą zniewagę. Przytaczać onych słów nie wypada - są one ogólnodostępne. Najwyższy zatem czas, ażeby położyć kres tej pogardzie, chamstwu i nikczemności, jaką znakomicie włada ów Pan. Wielokrotnie pycha i buta onego pyszałka dawała się we znaki w prywatnych rozmowach, jednak ze względu na ich naturę - mogliśmy mieć jedynie prywatne, apolityczne odczucia. Dzisiaj jednakże czara goryczy została przelana. Jako król Rzeczpospolitej Obojga Narodów, Ojciec Narodów Ją zamieszkujących, ale i obywatel - nie możemy więcej pozwalać na takie wybryki, godzące w dobry wizerunek Naszej Ojczyzny. Dlatego wszem i wobec ogłaszamy, cośmy wyżej spisać postanowili. Owa opinia, którą w imieniu licznych Narodów wydajemy, niechaj stanie się rękojmią onego człowieka we wszystkich krajach, gdzie słowa niniejsze dotrą. Z Naszej strony, jako niegdysiejszego zwierzchnika Artura Czatoryskiego, możemy jedynie wyrazić ubolewanie i przeprosić Jego Cesarską i Królewską Mość Maksymiliana Teodora I oraz wszystkich, którzy ucierpieli przez zachowanie tegoż nikczemnika.

Wolę Naszą z dniem dzisiejszym w prawie zatwierdzamy i takoż się stanie.