Wyrok w imieniu
Rzeczpospolitej Obojga Narodów
Sąd Najwyższy w składzie:
Przewodniczący: PSN prof. Ferdynand von Habsburg Lotaryński Radziwiłł
Po rozpatrzeniu sprawy z powództwa Henryka Horocha przeciwko Karolowi Juliuszowi Józefowi Żółkiewskiemu, uznaje oskarżonego winnym stawianych mu zarzutów i za:
1. Dopuszczenie się zdrady stanu.
2. Zaniedbanie stanowisk państwowych.
3. Porzucenie stanowisk dzierżonych w armii.
postanawia, co następuje:
1. Pozbawia oskarżonego sprawowanych urzędów państwowych.
2. Pozbawia oskarżonego posiadanych tytułów szlacheckich, naukowych, wojskowych i wszystkich temu podobnych.
3. Pozbawia oskarżonego posiadanego majątku, wszystkich ruchomości, nieruchomości i dóbr bankowych.
4. Odbiera oskarżonemu wszystkie posiadane przywileje.
5. Pozbawia oskarżonego obywatelstwa Rzeczpospolitej Obojga Narodów i wszystkich księstw lennych.
6. Przyznaje oskarżonemu dożywotni i niezbywalny tytuł persona non grata na terenach Rzeczpospolitej.
7. Skazuje oskarżonego na karę śmierci przez rozstrzelanie, której wykonanie nastąpi na Rynku Głównym Miasta Książęcego Rygi. Egzekucję wykona oddział Dywizji Inflanckiej pod patronem któregokolwiek z Hetmanów Rzeczpospolitej.
Uzasadnienie:
Sąd nie miał wątpliwości w tej sprawie co do winy oskarżonego. Pan Żółkiewski vel Hohenzollern vel Branicki vel Wiśniowiecki vel Polski nie pierwszy raz dopuścił się tak okrutnego czynu. Będąc pod godnością Franciszka Polskiego, pierwszy raz zdradził Rzeczpospolitą zakładając Królestwo Obojga Sycylii, później zaś, jako Franciszek Wiśniowiecki zdradził drugi raz, będąc możnowładcą w stworzonym przez swojego syna Królestwie. W oby dwu sprawach poznał łaskę dygnitarską i poniósł lekkie konsekwencje swojego czynu. Dzisiaj oskarżony zdradza trzeci raz, oddając się Królestwu Wurstlandii – zapomniawszy o Rzeczpospolitej, swojej matce i o jej obywatelach – swoich przyjaciołach. Zbrodnie oskarżonego są okrutne i popełnione z premedytacją trzeci raz pod rząd. W takim wypadku należy uchylić barierę dyspensy i przyjaźni i wyciągnąć należne konsekwencje. Sąd kierował się dobrem Rzeczpospolitej i dla jej praw poszanowania wydaje ów wyrok.
Nakazuje się oficerom 26 Regimentu Piechoty Dywizji Inflanckiej aresztowanie i przygotowanie do wykonania kary śmierci Karola Juliusza Józefa Żółkiewskiego.
Jako, że sprawa nabrała szczególnie istotnej dla Rzeczpospolitej wagi i tyczy się zdrady stanu, Sąd Rzeczpospolitej w oparciu o opinię o szczególnie szkodliwej działalności czynu postanawia uchylić środek odwoławczy w postaci trzydniowej apelacji oskarżonego.
Wyrok Sądu Najwyższego staje się prawomocny z chwilą jego ogłoszenia.
Prezes Sądu
Najwyższego Rzeczpospolitej,
(-) Jego Arcyksiążęca Wysokość,
prof. Ferdynand von Habsburg Lotaryński Radziwiłł,
Sędzia Wielki i Prezes Sądu Najwyższego Rzeczpospolitej,
Przewodniczący Składu Orzekającego Trybunału Konstytucyjnego.
