Mozaiki rzymskie
Galeria rzymskich mozaik
Mozaiki rzymskie
Posty: 7
• Strona 1 z 1
Mozaiki rzymskieMozaiki rzymskie Galeria rzymskich mozaik Krzysztof Lubomirski herbu Tępa Podkowa ze Żmigrodu Starosta krakowski Re: Mozaiki rzymskieInformacje ogólne Rzymska technika mozaikowa cieszyła się bardzo dużą popularnością w państwie rzymskim. Z kolorowych, marmurowych (lub kostek szklanych) kwadracików układano na podłogach lub ścianach różnorodne wzory. Technika tą stosowano również we wczesnych czasach chrześcijaństwa. Mozaika rzymska rozwijała się dwutorowo: powstawały czarno-białe kompozycje w stylu italskim i kolorowe w stylu hellenistyczno-wschodnim. Wielkość kostek i styl ich układania zależały od panującej mody. Czasami stosowano tessery o boku ok. 1 cm, innym razem zaledwie milimetrowe. Im mniejsze były kostki, tym precyzyjniej można było odtworzyć światłocienie i perspektywę. Technikę układania mozaik z najdrobniejszych tesser zwano opus vermiculatum, od łacińskiego słowa vermis - "robak". Najwspanialsze przykłady zachowały się w Herkulanum, Stabie i Pompejach, które zniknęły pod popiołem Wezuwiusza w 79 roku n.e. i są datowane na III wieku p.n.e. Słynna mozaika przedstawiająca bitwę pod Issos, z wizerunkiem Aleksandra i Dariusza, wygląda jak malowidło. Zachowały się także przykłady rzymskich mozaik w Ostii, Syrii, Dacji, Nadrenii, Hiszpanii i miastach północnej Afryki. Technika mozaiki osiągnęła bogactwo i złożoność przedstawień, zwłaszcza pod koniec Cesarstwa rzymskiego. To dokumentują posadzki willi na Sycylii w Piazza Armerina w prowincji Enna (centrum Sycylii). Przedstawiano muzyków, przedstawienia, również polowania na bestie afrykańskie, walki między gladiatorami, wyścigi i inne rozrywki. Szczyt rozkwitu i wyrafinowania mozaika osiągnęła między I p.n.e. a III wiekiem n.e. Mozaika jest niezwykle dekoracyjną techniką tworzenia obrazów lub ornamentów, zaliczaną do malarstwa monumentalnego. Wyróżnia się wyjątkową trwałością, dzięki czemu jest ceniona i chętnie stosowana jako dekoracja architektoniczna. Mozaika zarezerwowana była przede wszystkim dla podłóg. Technikę tę wykorzystywano również dla zdobienia ścian narażonych na zawilgocenie, przy domowych fontannach i innych ujęciach wody. Najczęściej podłogi miały rysunek geometryczny z kolorową kompozycją na białym tle. Mozaiki i malowidła dekorowały domy zamożnych Rzymian. Wbrew pozorom pstrokacizna była pożądana, bo bogate dzielnice miast tym różniły się od biednych, że mieniły się kolorami. Barwnymi kamyczkami dekorowano również ważne budowle publiczne, jak portyki otaczające fora czy termy. Wyjątkowo dobrze sprawdzały się w łaźniach. Ponieważ podłoga była tam umieszczona na ceglanych słupkach, między którymi krążyło ciepłe powietrze, lepiej było jej nie obciążać marmurowymi płytami, tylko kłaść lekkie mozaiki. W ogóle mozaiki doskonale sprawdzały się w miejscach, gdzie była woda nimfeach i fontannach, w których tessery układano pod różnymi kątami, by spływająca po nich woda podkreślała kolory i dodawała im błysku. W takich miejscach na mozaikach były motywy wodne: muszle, ryby, koniki morskie, trytony, nimfy, biesiady nad wodą czy porty. Krzysztof Lubomirski herbu Tępa Podkowa ze Żmigrodu Starosta krakowski Re: Mozaiki rzymskiePodróż Odyseusza z Kartaginy Mozaika z głową Meduzy Ośmiornica z Domu Fauna Bitwa pod Issos Posadzka z Domu Dramaturga Krzysztof Lubomirski herbu Tępa Podkowa ze Żmigrodu Starosta krakowski Re: Mozaiki rzymskieMozaiki z Madaby: III w. n.e. Krzysztof Lubomirski herbu Tępa Podkowa ze Żmigrodu Starosta krakowski Re: Mozaiki rzymskieMozaiki pompejańskie Papugi u pucharu Gołębie pijące Zwierzęta morskie Krzysztof Lubomirski herbu Tępa Podkowa ze Żmigrodu Starosta krakowski Re: Mozaiki rzymskieDom Leukaktiosa Wykopaliska w Ptolemais w Libii Widok „Domu Leukaktiosa” z lotu ptaka Dywan kolorowy o motywie plecionej maty otoczony kilkoma liniami białymi i czarnymi oraz motywem zębów piły o tej samej grze kolorów. Dywan otoczony potrójną czarną linią, która ogranicza pole o kompozycji czarnych linii tesser postawionych na rogu, ułożonych diagonalnie i krzyżujących się pod kątem prostym. Dwa portyki zdobi kompozycja białych owali, nie stykających się, ułożonych ukośnie i krzyżujących się. Czarne pola utworzone przez nie składają się na przemian z małych i dużych kwadratów z wklęsłymi bokami. Dywan otoczony jest czarnym i białym pasem, a całość otacza biały pas wypełniający przestrzeń graniczną portyków Krzysztof Lubomirski herbu Tępa Podkowa ze Żmigrodu Starosta krakowski Re: Mozaiki rzymskieDom Leukakitosa: ciąg dalszy Dywan mozaikowy składa się z pasa uzupełniającego ozdobionego wijącym się bluszczem. Bordiura zewnętrzna polichromiczna składa się z sześcioboków i kwadratów. Sześcioboki wypełnione są podwójnym warkoczem i dwiema peltami. Wewnętrzną ramę komponuje motyw szachownicy z wpisanymi trójkątami równobocznymi w czterech kolorach, wykonanych tak, aby zobaczyć kwadraty. Rama ta otacza pseudo emblemę figuralną ze sceną odkrycia śpiącej Ariadny przez Dionizosa, któremu towarzyszy Satyr, Trofeus, Pan, Menada, Eros i pantera. Zewnętrzny, czarnobiały, nieregularny szeroki pas mozaikowy w kształcie litery Π tworzy kompozycja ułożonych diagonalnie linii kwadratów postawionych na czubkach i przecinających się pod kątem prostym. W ten sposób, w utworzonych polach są wpisane kwadraty z tzw. diamentami. Druga bordiura ma ten sam kształt co poprzednia, w formie litery Π. Tutaj z kolei wykorzystano motyw tzw. łopatek klucza przemiennie podwójnego stojącego i pojedynczego leżącego oraz kwadratów wypełnionych tzw. węzłem Salomona. Kolejna pole wewnętrzne w kształcie litery Π zbudowane jest z motywu meandrów swastyki, łopatek klucza i prostokątów w kolorach kontrastujących. Wewnątrz znajduje się emlemata figuralna otoczona bordiurą wijącej wstęgi wykonanej z wielką starannością. Panel figuralny ukazuje, dzisiaj można to stwierdzić bez wątpienia, postać Nike (Wiktorii) z rozwiniętymi skrzydłami, ukazanej w sposób stereotypowy, z tabula ansata, na której widnieje napis po grecku EYTΙXΩΣ ΛEYKAΚTIΩ życzący powodzenia Leukaktiosowi. Mozaika składa się z szerokiego zewnętrznego nieregularnego pasa w kształcie litery Π, gdzie szersza część była zapewne przeznaczona na łoże pana domu, przed którym stawiano stolik i podnóżek, zaś obok, mógł znajdować się fotel pani domu tak jak to widzimy na kilku malowidłach grobowych cyrenajskich. Prawdopodobne jest, że dostawiano z boku dwa łoża dla gości. Dwukolorowa, czarno biała, kompozycja składa się z diagonalnie przecinających się pod kątem prostym małych soczewek i kwadratów stykających się rogami zawartymi w dużych soczewkach. Kwadraty wypełnione są swastykami lub tzw. diamentami. Następnie znajduje się wewnętrzne kwadratowe pole, otoczone podwójnym warkoczem, o bogatych motywach geometrycznych, poszerzone po bokach o dwa wąskie pasy wypełnione prostokątami i trójkątami. Dywan ten składa się z kompozycji tzw. plastra miodu tworzącego przecinające się dwunastoboki. Figury geometryczne sześcioboków, kwadratów i trójkątów wypełnione są różnorodnymi kolorowymi motywami Wewnątrz, naprzeciw wejścia, znajdowała się okrągła pseudo emblemata zniszczona w starożytności. Krzysztof Lubomirski herbu Tępa Podkowa ze Żmigrodu Starosta krakowski
Posty: 7
• Strona 1 z 1
Kto przegląda forumUżytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość |
||