Aes grave
Monety rzymskie używane od III w. p.n.e., początkowo odlewane, później zaś bite. Miały ustaloną wagę i rozmiar. Podstawową jednostką był as, który w II w. p.n.e. ważył niemalże 230 gramów, zaś w okresie cesarstwa już tylko 27 gramów. Był oznaczany znakiem "I".
Był on równy dwóm monetom o nazwie semis. Te z kolei miały znak "S".
Natomiast jeden triens, wykonany z miedzi, był równy 1/3 asa. Oznaczany był czterema kreskami lub kropkami.
Jeden quadrans (kwadrans) był równy 1/4 asa. Z początkowej wagi 66 gramów został zredukowany do niecałych czterech gramów. Był oznaczany trzema kropkami lub kreskami.
Sextans był natomiast odpowiednikiem 1/6 asa. Oznaczano go dwoma kropkami lub kreskami.
Uncja miała wartość połowy sextansa, czyli 1/12 asa. Oznaczano ją jedną kropką lub kreską.
As rzymski z połowy III w. p.n.e.
Semis z ok. 270 r. p.n.e.
Quadrans cesarza Domincjana.
Sekstans z brązu z I ćwierci III w. p.n.e.
Brązowa uncja z początku II ćwierci III w. p.n.e.