Rzeczpospolita Obojga Narodów

Mam pytanie trochę na inny temat, czy jeżeli buntownicy wygrają, to czy Rzeczpospolita dalej będzie utrzymywać kontakt z Chanatem, czy tym państwem, pod inną nazwą?

Stoję raczej na stanowisku, że zawsze powinniśmy popierać legalne władze jakiegokolwiek państwa.

Moglibyśmy jeszcze wznowić sejm, by przegłosować, czy mamy pomóc Chanowi i jego sojusznikom.

Jan Lubomirski-Dostojewski napisał(a):Jednak już samo rozważanie podobnej propozycji jest nietaktowane.

W pełni się z tym zgadzam. W tamtym czasie Rzeczpospolita jasno wyraziła swoje poparcie dla legalnych władz Kugarii, a samowolna wyprawa von Lichtensteina została potępiona. Nasze stanowisko zostało jasno przedstawione władzom Chanatu Kugarskiego.

Obecnie jak i kiedyś nie wyobrażam sobie sytuacji w której Rzeczpospolita podejmuje interwencję zbrojną w Kugarii czy innym kraju, bez jasnej prośby legalnych władz tego państwa o wsparcie militarne. Przypomnieć trzeba, że Kugaria jest w pełni suwerennym państwem, a wojna która tam się toczy jest wewnętrzną sprawą tego kraju. Każde obce wojsko, które wkracza na terytorium Chanatu Kugarskiego bez zgody chana (legalnej władz) jest agresorem, bez względu na intencje jakie nimi kierują.

Właśnie sonduję, czy Chan i jego stronnicy chcą przyjąć nasze wsparcie.

Myślę, że zapowiedz zamknięcia granic przed obywatelami Rzeczpospolitej było wystarczającą odpowiedzią na tak postawione pytanie. Gdyby chan i jego zwolennicy widzieli w Rzeczpospolitej sprzymierzeńca, nie padła by sugestią, iż jesteśmy osobami niepożądanymi w Kugarii podczas trwającego konfliktu. Jesteśmy obdarzeni ograniczonym zaufaniem, by nie rzec, że postrzega się nas jako zagrożenie. Więc nie widzę potrzeby na siłę kogoś uszczęśliwiać gotowością wsparcia i nie pchał bym łapy pomiędzy drzwi a futrynę. Zastanowił bym się za to poważnie, nad zasadnością podtrzymywania Umowy Handlowej pomiędzy Chanatem Kugarskim, a Rzeczpospolitą. Do takiej współpracy potrzebne jest zaufanie, a tego najwyraźniej nie ma.

Co do wojny kugarskiej, to ich sposób na aktywność jak u nas kampanie. Zgadzam się, że Pan Ivan przyczynił sie do tej decyzji Kugarii i może jest czas na przemyślenie co dalej.

Myslę, że powinniśmy porozmawiać o polityce zagranicznej jaką chcemy prowadzić. Z kim chcemy mieć nawiązane relacje, z kim sojusze.

Według mnie relacje możemy nawiązać z każdą stabilną mikronacją, a sojusze z państwami, które realia mają zbliżone do naszych.

Takich nie jest zbyt wiele...