Rzeczpospolita Obojga Narodów

Bardzo piękne święto dwóch wspaniałych misjonarzy

August Medycejski napisał(a):Jak zawsze jestem pod wrażeniem. Co Waść tchnęło do sklecenia tego wiersza? Kościelne wspomnienie śś. Cyryla i Metodego, którymi zapewne niewielu dziś zaprząta sobie głowę.

Owszem, święto Braci Sołuńskich, a coby dokładniejszym być: Gorzka deliberacja moja nad ich dziełem. Refren zasię z XVI-wiecznego wiersza po starorusku:
„Polsza kwitniet łacinoju,
Litwa kwitniej ruszczinoju,
Bez toj w Polszy nie priebudiesz,
Bez toj w Litwie błaznom budiesz.”

Panie Lisewicz, mała sugestia, jeśli można, odnośnie ostatniego waszego dziełka na adwent.

Wobec luźnego podejścia do rymów i rytmiki, jak również długiej formy, zastosowałbym tu wiersz stychiczny (ciągły, bez podziału na strofy) lub postawił tych przedziałów mniej, ale i treść tak przederagował aby całość się ze strof zamkniętych składała, a więc stanowiących wyraźnie odrębne wiersza fragmenta, choć główną myślą spojone.
Teraz ma się wrażenie jakby wiersz był niedokończony, jakby zapomniał pan zadbać o równą budowę i brzmienie strof, której po tak gęstym poszatkowaniu należałoby się spodziewać.

Dziękuję za radę. Pomyślę o tym.
Mam świadomość niedoskonałości mojej twórczości.

Tu muszę oddać, że Wasza poezja jest nadzwyczaj spójna.

Hubert Szablarczyk - Hrychowicz napisał(a):Panie Lisewicz, mała sugestia, jeśli można, odnośnie ostatniego waszego dziełka na adwent.

Wobec luźnego podejścia do rymów i rytmiki, jak również długiej formy, zastosowałbym tu wiersz stychiczny (ciągły, bez podziału na strofy) lub postawił tych przedziałów mniej, ale i treść tak przederagował aby całość się ze strof zamkniętych składała, a więc stanowiących wyraźnie odrębne wiersza fragmenta, choć główną myślą spojone.
Teraz ma się wrażenie jakby wiersz był niedokończony, jakby zapomniał pan zadbać o równą budowę i brzmienie strof, której po tak gęstym poszatkowaniu należałoby się spodziewać.

Ta sugestia brzmi trochę poważnie.

Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz napisał(a):Dziękuję za radę. Pomyślę o tym.
Mam świadomość niedoskonałości mojej twórczości.

Tu muszę oddać, że Wasza poezja jest nadzwyczaj spójna.

Zgadzam się. Pan Hubert to nasz mikronacyjny Kochanowski.

Michał Jerzy Potocki napisał(a):Zgadzam się. Pan Hubert to nasz mikronacyjny Kochanowski.

Bez przesady, ja piszę jeno gdy mnie co do głowy strzeli. Rymarz jestem, nie poeta.

A ja nawet z rymarstwem miewam problemy...

W każdym razie, cenię dzieła Mości Pana.

Hubert Szablarczyk - Hrychowicz napisał(a):

Inwokacja

Hubert Szablarczyk - Hrychowicz

Bardzo ładne dzieło.

Kolejne ciekawe i piękne dzieło Pana Huberta.
Można by o Panu powiedzieć, że jest Pan naszym wieszczem narodowym (mikronacyjnym).