Przewód doktorski - Cesare de Medici

Zbiór prac magisterskich, doktorskich i habilitacyjnych przedstawionych jako część przewodów naukowych na UJ.

Przewód doktorski - Cesare de Medici

Postprzez Cesare de Medici » 29 lip 2012, 22:35

Uniwersytet Jagielloński
Wydział Architektury i Budownictwa

Data: 29.07.2012
Temat wykładu: Charakterystyka architektury bizantyjskiej
Autor: mgr Cesare de Medici

Promotor: prof. dr hab. net. Franciszek Ferdynand I von Habsburg-Lothringen Radziwiłł

Architektura bizantyjska narodziła się w raz z przeniesieniem stolicy Imperium Rzymskiego do Konstantynopola. Była silnie związana z późniejszym Cesarstwem Bizantyjskim. Póki ono istniało to styl ten się rozwijał, a było na mapach kilkanaście wieków (od 330 r. do 1453 r.) Nurt silnie czerpał ze wzorców rzymskich, wczesnochrześcijańskich, hellenistycznych oraz orientalnych (głównie perskich). Wpływy tegoż stylu sięgały daleko poza Cesarstwo aż na tereny dzisiejszej Rosji, Bułgarii, Grecji, Gruzji, Armenii, Serbii.
W historii stylu bizantyjskiego wyróżnia się trzy etapy:
- wczesnobizantyjski (330 – 843);
- średniobizantyjski (867 -1204);
- późnobizantyjski (1261 -1453).

Typowymi przykładami dzieł architektury bizantyjskiej są bazyliki. Budowano je z cegły na planie krzyża greckiego. Z zewnątrz nieotynkowane, zdobione licznymi wnękami oraz mozaikami. Największym osiągnięciem architektonicznym wprowadzonym tam była kopuła na kwadracie. Podtrzymywały ją cztery łuki, które opierały się na masywnych kolumnach. Wnętrza zdobiono licznymi mozaikami, malowidłami w postaci fresków, ikonami. Kolory dominujące to złoto, zieleń, granat, czerwień. Przykładem takiego budownictwa jest kościół Hagia Sophia w Stambule. Świątynia została wzniesiona w latach 532 – 537 za panowania Cesarza Justyniana Wielkiego. Budynek łączy w sobie cechy bazyliki podłużnej i budynku na planie koła. Wnętrze składa się z trzech naw. Po zdobyciu Konstantynopola przez Turków, kościół zamieniono na meczet i dobudowano cztery minarety.

Obrazek
Hagia Sophia od zewnątrz

Obrazek
Przekrój szkicowy

Głowice kolumn bizantyjskich były bardziej dekoracyjne niż kolumn rzymskich.

Obrazek

Wznoszono także wielkie pałace oraz domy dla bogatych obywateli, których konstrukcja i układ pomieszczeń przypomina budowle syryjskie i perskie. Przykładem takiej budowli był Pałac Cesarski w Konstantynopolu. W jego skład wchodziły sale tronowe, prywatne apartamenty cesarskie, biblioteka, łaźnie, hipodrom, pałac służący jako przystań morska oraz wiele innych. Niestety żaden taki zabytek nie zachował się do naszych czasów.

Podsumowując architektura bizantyjska była ściśle związana z Cesarstwem Bizantyjskim. Cechowała ją dekoracyjność, przepych, wybujała kolorystyka, bogactwo form. Najwspanialszymi przedstawicielami tego typu budownictwa są Bazylika św. Marka w Wenecji oraz opisana wyżej świątynia Hagia Sophia.

Obrazek
Bazylika św. Marka od zewnątrz



Gość zagraniczny
 
Posty: 102
Dołączył(a): 05 lip 2012, 15:11
Wykształcenie: wyższe

kuchnie na wymiar kalwaria zebrzydowska

Powrót do Prace naukowe

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość