Ogród Botaniczny

Re: Ogród Botaniczny

Postprzez Henryk Horoch » 05 kwi 2011, 16:43

Modrzew Europejski Larix decidua Mill.
Gatunek drzewa iglastego należący do rodziny sosnowatych. Pierwotnym miejscem jego występowania były góry środkowej Europy (Alpy, Karpaty), ale został rozpowszechniony na innych terenach w wyniku nasadzeń. W Polsce na naturalnych siedliskach rośnie tylko w Tatrach. Poza tym jest sadzony powszechnie na terenie całego kraju.
Modrzew to duże drzewo iglaste o koronie luźnej, regularnie stożkowatej. Górne gałęzie są poziome, niższe coraz bardziej zwisające. Rośnie szybko, żyje do 600 lat z zaznaczeniem iż po okresie 100 lat zaczyna próchnieć. Na drzewach rosnących w zwarciu usychają dolne gałęzie do znacznej nieraz wysokości.
Pień drzewa jest pojedynczy, prosty lub lekko zakrzywiony, osiąga wysokość do 45 m i średnicę do 120 cm. U młodych drzew kora gładka, zielonobrązowa, na starszych ciemnobrązowa, głęboko spękana, łuskowata i złuszczająca się. Osiąga grubość do 10 cm i zawiera sporo żywicy. Gałęzie dolne nieco zwisające, górne prostopadłe do pnia.
Modrzew jest jedynym naszym drzewem iglastym zrzucającym liście na zimę. Igły są jasnozielone, delikatne, niekłujące, na krótkopędach wyrastają pęczkami po 20–40 sztuk, zaś na długopędach pojedynczo, skrętolegle. Jesienią, przed opadnięciem, przebarwiają się na żółto. Szyszki drzewa mają owalny kształt, dojrzała ma długość do 5 cm, szerokość do 3 cm. Młode szyszki są zielone, dojrzałe są zwisające, jasnobrunatne z łuską na brzegach. Po wysianiu nasion opadają. Nasiona mają szarobrązowy kolor, jajowaty kształt z ostrym końcem i są świdrowato skręcone.

Obrazek

Obrazek



Limba Pinus cembra L.
Gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych. Limba występuje na obszarze Alp, Tatr i Karpat Wschodnich na terenie państw: Austria, Francja, Niemcy, Polska, Rumunia, Słowacja, Szwajcaria, Ukraina, Włochy. Drzewo iglaste, wolno rosnące. Może osiągnąć wiek do 500 lat.
Korona drzewa jest regularna i gęsta, początkowo stożkowata, z wiekiem staje się cylindryczna. Konary sięgają czasem do ziemi. Pień osiąga średnio 20 metrów wysokości, dorastając do 25 metrów, oraz 1,5 metra średnicy. Często powykrzywiany u starszych egzemplarzy. U młodych drzew kora jest gładka, szarozielona, z wiekiem ciemnieje i pęka. Młode gałązki rdzawo owłosione, z czasem łysieją. Liście limby to sztywne szpilki zebrane w pęczki po 5 na krótkopędach, ciemnozielone lub sinozielone, z delikatnie ząbkowanym brzegiem. Długość igieł 6–8 centymetrów, gęsto osadzone na gałązkach. Szyszki męskie (kwiatostany złożone z kwiatów zredukowanych do pręcików) są żółte, bez łodyżek, wyrastają w dolnej części rocznych pędów. Szyszki żeńskie początkowo sinozielone do zielono-purpurowych, osadzone pionowo na krótkich szypułkach. Dojrzałe szyszki brązowe, jajowate, o długości 5–8 centymetrów. Tarczki łusek nasiennych szerokie, półkoliste, z wyrostkiem na brzegu. Nasiona duże, bez skrzydełek, grubościenne.
W Polsce w stanie dzikim występuje tylko w Tatrach, gdzie rośnie pojedynczo wśród kosodrzewiny w reglu górnym oraz na górnej granicy lasu. Typowe siedliska znajdują się na wysokościach od 1200 do 2600 m n.p.m. Na granicy lasu tworzy często czyste gatunkowo skupiska, ale także lasy mieszane ze świerkiem lub modrzewiem. Uważana jest za gatunek charakterystyczny górnoreglowych borów świerkowych. Limba rośnie na skalistych zboczach, przeważnie na podłożu krystalicznym, chociaż dobrze czuje się także na nizinach o żyznych, glinianych glebach, dobrze nawodnionych. Lubi miejsca nasłonecznione.

Obrazek




Sosna Himalajska Pinus wallichiana A.B. Jacks
Gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna himalajska rośnie w Himalajach, od Afganistanu, przez Pakistan, Indie, Tybet, Nepal i Bhutan po Birmę.
Sosna Himalajska to drzewo iglaste, mające koronę szerokostożkowatą, luźną, z gałęziami rosnącymi poziomo. U okazów wolnorosnących gałęzie dłuższe.
Pień drzewa jest prosty, kora początkowo gładka i szara, z wiekiem staje się ciemniejsza, spękana i bruzdkowata. Na obszarze naturalnego występowania dorasta do 30–50 metrów wysokości, w Europie do 25 metrów. Pędy nagie, pokryte woskowym nalotem. Liście to miękkie i cienkie igły, o srebrzystoszarym zabarwieniu, zwisające, o długości ok. 20 centymetrów, zabrane w pęczki po 5 sztuk. Po wewnętrznej stronie podłużne, biało-niebieskie paski.
Szyszki Żółte kwiatostany męskie wyrastają u nasady pędów. Szyszki żeńskie cylindryczne, początkowo osadzone pionowo i zieloniebieskie, później zwisające, jasnobrązowe, nieco zakrzywione, osiągają długość ok. 30 cm. Osadzone na długich szypułkach (do 5 cm), w grupach po 1–6. Wierzch szyszki jest bardzo żywiczny, cienkie łuski mają duży, bruzdowaty wyrostek. Nasiona brązowe do brązowo-czarnych, o rozmiarach 3–9 na 4–5 milimetrów, opatrzone skrzydełkiem o długości 1–3 centymetra, szerokości 8–9 milimetrów.
Sosna himalajska bywa mylona z sosną wejmutką (Pinus strobus). Wyglądem przypomina także meksykańską sosnę pięcioigielną P. ayacahuite.

Obrazek
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: Ogród Botaniczny

Postprzez Henryk Horoch » 10 kwi 2011, 14:10

Jakaranda Mimozolistna Jacaranda mimosifolia
Gatunek tropikalnego drzewa. Pochodzi z Ameryki Południowej (Boliwia, Argentyna), ale został naturalizowany także w innych rejonach Ameryki Południowej i w Afryce, jest też uprawiany w wielu krajach świata. Jakaranda to drzewo o wysokości do 20 metrów. Liście ma wąskie, ostro zakończone, do 40 centymetrów długości. Kwiaty do 4-5 cm długości, z koroną cylindryczno-dzwonkowatą, niebiesko-fioletową. Owoce płaskie, okrągło-owalne torebki. Pozostają w zimie na bezlistnym drzewie.

Obrazek



Mahonia PospolitaMahonia aquifolium (Pursh) Nutt.
Zwana też mahonią ostrolistną lub ościałem pospolitym to gatunek krzewu należący do rodziny berberysowatych. Pochodzi z zachodniej części Ameryki Północnej. Zadomowiona w różnych częściach Europy. Jest to wiecznie zielony krzew o wysokości 50-150 centymetrów. Liście ma twarde, skórzaste, nieparzystopierzaste z 5-9 zatokowymi, ciernisto ząbkowanymi listkami. Z wierzchu ciemnozielone, od spodu jasnozielone, za młodu niekiedy czerwonawe.
Kwiaty złotożółte z sześcioma płatkami korony, zebrane w wyprostowane, wiechowate kwiatostany, długości 5-8 cm. Nitki pręcików są wrażliwe na dotyk. Poruszone - zginają się szybko w kierunku szyjki, by po krótkim czasie powrócić do stanu wyjściowego. Kwitnie w kwietniu i maju. Owoce mahoni to jagody, początkowo zielone, później niebieskie.

Obrazek



Morwa Morus L.
Rodzaj dużych krzewów lub niewielkich drzew liściastych z rodziny morwowatych (Moraceae), obejmujący około 10-16 gatunków żyjących w subtropikalnych do umiarkowanych regionach przede wszystkim Azji, a także Afryki i Ameryki Północnej. Występuje również w niektórych regionach Polski.
Morwy z początku rosną bardzo szybko, ale prędko spowalniają i rzadko przekraczają 10-15 metrów wysokości.
Liście Morwy są skrętoległe. Blaszki zmienne, od całobrzegich, poprzez ząbkowane do klapowanych (częściej na młodych pędach niż na dojrzałych drzewach). Kwiaty ma drobne, niepozorne, kwiaty męskie zebrane w zwisające kłosy (z czterodziałkowym okwiatem i czterema pręcikami), kwiaty żeńskie zebrane w jajowate kwiatostany (kwiaty z czterokrotnym okwiatem i jednym słupkiem).
Owoc Morwy to orzeszek (niełupka) otoczony mięsistymi listkami okwiatu, które zrastając się tworzą owalne owocostany o 2-3 cm długości. Kolor owocu złożonego zależny od gatunku i może być biały, czerwony, purpurowy do prawie czarnego.

Obrazek
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: Ogród Botaniczny

Postprzez Henryk Horoch » 10 kwi 2011, 16:18

Drzewo Truskawkowe Arbutus unedo
To mały, wieczniezielony krzew lub drzewo o wysokości w ojczyźnie maksymalnie do 12 metrów. Pochodzi z terenów Morza Śródziemnego. Kora czerwonobrązowa do brązowej. Liście ozdobne, błyszczące, ciemnozielone o długości do 10 cm. Kwiatostany bardzo ładne, zwisające, kształtem przypominające polskie konwalie barwy białej do jasnoróżowej.
Owoce okrągłe, o kształcie przypominającym truskawki, żółtawe, po dojrzeniu intensywnie czerwone. Lekko kwaskowate, bardzo smaczne.

Obrazek

Obrazek


Dracaena Cinnabari Socotra Dragon Blood
Zwane też smoczym drzewem to Dragon Tree pochodzi z Socotra archipelagu na Oceanie Indyjskim. Jest to tak zwany ze względu na czerwony sok , że drzewa produkcji.

Drzewo to jest prawdopodobnie najbardziej znaną i charakterystyczną rośliną wyspy Socotra. Ma wyjątkowy wygląd, gęsto zapakowaną koronę w kształcie parasola do góry nogami. Ten zimozielony gatunek nazwany po jego ciemnej czerwonej żywicy, która jest znana jako "krew smoka".
Wraz z innymi gatunków drzewiastych Dracaena ma charakterystyczny pokrój o nazwie "habitus Dracoid". Jej liście znajdują się tylko na końcach najmłodszych pędów, rzuca je co 3 lub 4 lata, jednocześnie wypuszczając nowe.
Jej owoce to małe, mięsiste jagody zawierające od 1 do 3 nasion. Dojrzewając zmieniają kolor z zielonego na czarny, a następnie stają się pomarańczowe, gdy są całkiem dojrzałe. Owoce są zjadane przez ptaki (np. Onychognatus gatunków) i w ten sposób rozproszone . Nasiona mają 4 - 5milimetrów średnicy i ważą średnio 68 mg.
Podobnie jak w innych jednoliściennych, takich jak palmy , drzewo smocze rośnie od końca trzpienia, liście ma sztywne przypominające gęste rozety, które mierzą do 60 cm długości i 3 cm szerokości.

Obrazek

Obrazek


Karaka laevigatus Corynocarpus
To wiecznie zielone drzewo o dużych błyszczących liściach, endemiczne dla Nowej Zelandii , gdzie jest szeroko rozpowszechnione, głównie w strefie przybrzeżnej, tworząc często główny składnik nadbrzeżnego lasu, choć rzadko dominujący. Czasami Karaka występuje w głąbi lądu, najczęściej w wyniku nasadzeń Māori w pobliżu miejsca byłych wsi. Karaka rośnie na wysokości do 15 metrów i ma gruby pień do 1 metra średnicy. Grube, skórzaste liście są ciemnozielone powyżej i poniżej jaśniejsze, od 50 do 200 milimetrów szerokości. Liście są błyszczące.
W zimie i wiosną (od sierpnia do listopada) na drzewach stoją wiechy drobnych kwiatów z ogonkami 10-15 milimetrów długości. Poszczególne kwiaty są od 4 do 5 mm średnicy, w kolorze od zielonkawo-kremowy do żółto-białych. Owoce elipsoidalne lub jajowate, pestkowce od 25 do 46 milimetrów długości, w kolorze od bladożółtych do pomarańczoeych. Owoce dojrzewają latem i jesienią (od stycznia do kwietnia).

Obrazek
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: Ogród Botaniczny

Postprzez Henryk Horoch » 10 kwi 2011, 17:34

Araucaria araucana
Popularnie nazywane Monkey-puzzle tree jest wiecznie zielonym drzewem rosnącym do 40 metrów wysokości i 2 metrową średnicą pnia. Drzewo pochodzi z centralnej i południowej Chile i zachodniej Argentyny. Araucaria jest najsilniejszym gatunkiem drzew iglastych rodzaju Araucaria . Ze względu na dawne pochodzenie tego gatunku jest czasem określana jako żywą skamielinę. Liście Araucari są grube i twarde, 3-4 centymetrowej długości i 1-3 centymetrów szerokie u nasady, a także z ostrymi krawędziami i końcówkami. Utrzymują się one przez 10-15 lat lub więcej, więc obejmować większość listowia na drzewie.
Araucaria jest zazwyczaj rozdzielnopłciowa , z męskimi i żeńskimi szyszkami na oddzielnych drzew, choć okazjonalnie nosi szyszki obojga płci. Męskie (pyłki) Szyszki są podłużne i w kształcie ogórka, po otwarciu na uwolnienie pyłku do 8-12 cm długości i 5-6 centymetrów szerokości. Drzewo zapylane jest wiatrem. Żeńskie (nasiona) szyszki, które dojrzewają jesienią około 18 miesięcy po zapyleniu, są kuliste, duże, 20/12 cm średnicy i przytrzymują około 200 nasion. Szyszki rozpadają się a nasiona są rozprowadzane przez sójki i wiewiórki .

Obrazek

Obrazek

Obrazek
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: Ogród Botaniczny

Postprzez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 12:25

Daktylowiec Właściwy Phoenix dactylifera L.
Często, choć nieprawidłowo, nazywany palmą daktylową lub daktylem – gatunek rośliny z rodziny arekowatych (popularnie nazywanych palmami). Jest uprawiany w południowo-zachodniej Azji, północnej Afryce i na południu USA. W stanie dzikim nie występuje.
Pień Daktylowca jest Brązowy, zwężający się ku górze, zwieńczony zielonym pióropuszem liści. Osiąga wysokość do 35 metrów. Liście stanowi pióropusz, składający się z 80 – 120 pierzastozłożonych liści o długości dochodzącej do 6 metrów .
Daktylowiec właściwy jest wiatropylną rośliną dwupienną. Kwiatostan żeński ma kształt kolby złożonej z około 10 000 kwiatów zawierających po trzy słupki, z których tylko jeden ulega zapyleniu. Męskie kwiatostany również mają kształt kolby, lecz zawierają znacznie więcej kwiatów. Zazwyczaj na plantacji sadzi się drzewa w proporcji 3 – 5 osobników męskich na 100 osobników żeńskich, więc występują problemy z zapyleniem. Palma daktylowa jest pierwszą rośliną, u której zastosowano sztuczne zapylenie. Owoce nazywane są daktylami, to czerwonożółte jagody o długości do 70 mm, zawierające podłużne, brązowe nasiono. Pozostają na drzewie do wyschnięcia. Proces suszenia nie powoduje zbyt dużych zmian w wartościach odżywczych owocu, ponieważ zawiera on stosunkowo niewiele wody. Daktyle są bardzo dobrym źródłem przeciwutleniaczy i wykazują właściwości przeciwmutagenne w badaniach in vitro. W badaniu na szczurach dowiedziono, że spożywanie daktyli wywiera pozytywny wpływ na zawartość przeciwutleniaczy w osoczu

Obrazek

Obrazek



Palma Kokosowa (Cocos nucifera L.
Jedyny gatunek z monotypowego rodzaju kokos (Cocos L.), należącego do rodziny arekowatych.
Nazwa palmy kokosowej w sanskrycie to kalpa vriksha, co tłumaczy się jako "drzewo, które zaspokaja wszystkie potrzeby życia". W języku malajskim nazywa się pokok seribu guna, "drzewo o tysiącu zastosowań".
Palma kokosowa pochodzi z południowo-wschodniej Azji lub z północno-zachodniej Ameryki Południowej. Kopalne szczątki z Nowej Zelandii wskazują, że rośliny o małych orzechach kokosowych rosły tam już przed 15 milionami lat. Najstarsze skamieniałości były znajdowane w Radżastanie w Indiach. Jej owoce wyrzucone przez morze i zdolne do kiełkowania znajdowano w Norwegii. Obecnie jest najczęściej występującą palmą, gdyż rośnie wzdłuż wszystkich tropikalnych brzegów morskich. Dorasta do 30 metrów wysokości. Liście palmy kokosowej są pierzaste, mają 4-6 metrów długości i szerokości 60-90 cemtymetrów. Owoc palmy kokosowej jest jednonasiennym pestkowcem, zrośniętym z trzech owocolistków. Owocnia składa się ze stosunkowo cienkiego egzokarpu (skórki), mezokarpu stanowiącego grubą warstwę brązowych włókien (tzw. koira) i zdrewniałego endokarpu tworzącego pestkę (tzw. orzech kokosowy), w której znajduje się pojedyncze nasiono. U podstawy owocu znajdują się trzy otwory kiełkowe, ale tylko jeden pokryty jest tak miękką skorupą, że może się przez nią przebić kiełkujący pęd. Wewnętrzną ścianę nasienia wyścieła gruba warstwa stałego bielma, po wysuszeniu nazywana koprą. Kopra zawiera do 70% tłuszczu, 14% cukrów i 7% białka. Wnętrze nasienia wypełnia płynna postać bielma – mleko kokosowe. Owoc zawiera dużo nasyconych kwasów tłuszczowych i cukrów oraz stanowi bogate źródło żelaza i witaminy C jak i potasu.

Obrazek

Obrazek
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: Ogród Botaniczny

Postprzez Henryk Horoch » 12 kwi 2011, 12:59

Bambus Bambusa Shreb.
Rodzaj roślin wieloletnich o drewniejących łodygach należący do rodziny wiechlinowatych. Stanowi jeden z kilkudziesięciu rodzajów zwyczajowo określanych mianem "bambusów", wchodzących w skład podrodziny bambusowych (Bambusoideae). Rodzaj liczy ok. 130 gatunków występujących w tropikalnej i subtropikalnej części Azji, poza tym niektóre gatunki są szeroko rozpowszechnione w uprawie. Bambus to roślina drewniejąca o pędach wzniesionych lub wspinających się i przewisających, o pokroju krzewiastym lub nawet drzewiastym i wysokości od 1 do 20 metrów. Może być drzewiasty, płożący się, kępiasty bądź krzewiasty. Odgałęzienia boczne od kilku do wielu, przy czym dominujących pędów jest zwykle od 1 do 3. Pochwy liściowe odpadające, czasem trwałe. Liście zwykle wyprostowane, różnych rozmiarów. Kiaty zebrane w silnie rozgałęziony kwiatostan.

Obrazek

Obrazek



Nanercz Zachodni Anacardium occidentale L.
Zwany też nerkowcem zachodnim, orzechem nanerczowym albo orzechem cashew — gatunek drzewa z rodziny nanerczowatych, bliski krewniak mango. Pochodzi z obszarów tropikalnych Ameryki Południowej. Jest uprawiany w większości krajów obszaru tropikalnego.
Drzewo dorasta do wysokości do 8 metrów, już od dołu rozgałęzione, z regularną koroną. Liście ma jajowate, skórzaste, na krótkich ogonkach. Kwiaty drobne, zebrane w wiechy, pachnące, zielonkawo lub żóltawobiałe. Mają owłosiony, 5-dzielny kielich, 5-płatkową koronę, 1 słupek i 10 pręcików, z których przeważnie tylko jeden jest płodny.
Owoc tego drzewa jest nerkowaty orzech, wielkości gruszki. Jest on owocem dwuczęściowym: oprócz właściwego owocu składa się z tzw. jabłka nanerczowego, które jest zgrubiałą częścią łodygi (osadnikiem kwiatowym). Ma ono długość ok. 10 centymetrów i średnicę 5 centymetrów.

Obrazek

Obrazek
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: Ogród Botaniczny

Postprzez Henryk Horoch » 17 kwi 2011, 21:40

Puchowiec pięciopręcikowy Ceiba pentandra (L.) Gaertn
Zwane inaczej drzewem kapokowym to gatunek drzewa z rodziny ślazowatych i podrodziny wełniakowych. Rośnie w Południowej, Środkowej Ameryce, w Meksyku, na Karaibach oraz w Afryce. Dorasta do 60-70 metrów wysokości, pień wraz z korzeniami podporowymi osiąga średnicę 3 metrów. Liście dłoniaste, złożone z 5 do 9 listków, każdy długości do 20 cm. Owoce w postaci jajowatych torebek, zawierających nasiona. Dorosłe drzewo wytwarza kilkaset takich torebek. Nasiona w torebce otoczone są puchowym, żółtawym włóknem, zbudowanym z ligniny i celulozy.

Obrazek

Obrazek



Wawrzyn Laurus L.
Nazywany także laurem lub drzewem laurowym to rodzaj drzew i krzewów z rodziny wawrzynowatych (Lauraceae). Występuje głównie w basenie Morza Śródziemnego, na Maderze, Azorach i Wyspach Kanaryjskich.
Liście laurowca są aromatyczne, wiecznie zielone, skórzaste, lancetowate. Owoce drobne, kuliste.

Obrazek

Obrazek
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: Ogród Botaniczny

Postprzez Henryk Horoch » 11 lip 2011, 17:27

Figowiec pospolity Ficus carica L.
Zwany też figą pospolitą lub drzewem figowym to gatunek drzewa lub krzewu należący do rodziny morwowatych. Prawdopodobnie pochodzi ze środkowo-zachodniej Azji lub Azji Mniejszej. Jest uprawiany w licznych krajach obszaru tropikalnego i subtropikalnego, oprócz okazów uprawianych występują tu także formy zdziczałe.
Figowiec to dwupienne drzewa, osiągające do 15 metrów wysokości, o szerokostożkowej koronie. Korowina jasnoszara, gładka. Wszystkie części rośliny zawierają sok mleczny, którego jednym z głównych składników jest kauczuk.
Liście opadające, jednosezonowe. W zarysie okrągłe, 3-7-klapowe, o średnicy do 13 cm. Z wierzchu ciemnozielone, szorstkochropowate, od spodu gruczołkowato owłosione.
Osadzone są na wewnętrznej ściance dzbankowatej, jakby wydrążonej, mięsistej, zgrubiałej osi kwiatostanowej (na rys. nr 1 to przekrój kwiatostanu). Rośliny żeńskie wytwarzają jedynie żeńskie kwiaty długoszyjkowe o jednym słupku, które są zdolne do wytwarzania nasion po zapyleniu i dają figi jadalne. Rośliny męskie w górnej części "dzbana" zawiązują pięć (najczęściej) kwiatów męskich o 5 pręcikach i 5-działkowym okwiecie, a pod nimi płone, krótkoszyjkowe, kwiaty żeńskie, zwane wyroślami. Służą one błonkówce (osa) Blastophaga psenes jako miejsce do składania jaj. Odwiedzając kwiatostany zarówno drzew męskich jak i żeńskich, jest ona ich jedynym zapylaczem. Sztuczne zapylenie figowca odkryli starożytni Grecy – na drzewach żeńskich zawiesza się wiązki kwitnących gałązek drzewa męskiego zwanego caprificus. Stąd nazwa sztucznego zapylania figowców – to kaprifikacja.
To co w języku potocznym nazywamy owocem figi, w rzeczywistości jest owocostanem rzekomym, powstałym w wyniku rozrośnięcia osi kwiatostanu tworzącym osadki owocostanowe, będące celem uprawy i nazywane figami, które powstają na drzewach żeńskich, na drzewach męskich powstają podobne owoce zwane figami kozimi lub kaprifigami, które są niejadalne. Owoc ma kształt gruszkowaty. Jest owocem jadalnym, zarówno na surowo jak i po przetworzeniu.

Obrazek

Obrazek



Pohutukawa excelsa Metrosideros
To nadmorskie wiecznie zielone drzewo z rodziny Myrtaceae , które daje efektowny wykwit czerwonych kwiatów . Pohutukawa jest jednym z dwunastu Metrosideros, gatunku endemicznego dla Nowej Zelandii . Słynie z żywych kolorów oraz wyjątkowej zdolność do przetrwania nawet na skalistych klifach.
Pohutukawa dorasta do 25 metrów wysokości. Jego pień i gałęzie są czasami przyozdobione zmierzwionymi, włóknistymi wyrostkami . Podłużne, skórzaste liście pokryte są gęstym, białym włosiem pod spodem.
Drzewo kwitnie od listopada do stycznia ze szczytem w połowie grudnia ( okres lata), obejmując całą koronę drzewa, stąd przydomek Nowej Zelandii Christmas Tree. Nie ma zróżnicowania pomiędzy poszczególnymi drzewami czas kwitnienia. W izolowanych populacjach dryf genetyczny spowodował lokalne zróżnicowanie: wiele drzew rosnących wokół jeziora Rotorua wytwarzają kwiaty różowe, cieniowane, a żółto-Kwitnące odmiany "Aurea" pochodzą z Mōtiti Island w Bay of Plenty.

Obrazek
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: Ogród Botaniczny

Postprzez Henryk Horoch » 11 lip 2011, 19:03

Jabuticaba Myrciaria cauliflora
Wolno rosnący wiecznozielony krzew lub nisko i mocno rozgałęzione drzewo, osiągające do 15 metrów wysokości. Drzewo wyrastające z nasiona owocuje dopiero po 10-20 latach, ze szczepki po 5 latach. To niezwykłe drzewo pochodzi z Minas Gerais w południowo-wschodniej Brazylii. Owoce wyrastają prosto z pnia i gałęzi (podobnie jak u kakaowca). Wyglądają jak małe koraliki, dlatego potocznie drzewo to nazwano „koralikowcem”.
Z owoców Jaboticaby można zrobić galaretki, dżemy, soki, wina. Można je dodawać do ciast, a także jeść na surowo. Smakiem przypominają winogrona. Napar z suszonych owoców stosuje się w leczeniu chorób górnych dróg oddechowych, np. astmy. Poza tym są wspaniałym źródłem składników przeciwnowotworowych oraz przeciwzapalnych.

Obrazek

Obrazek



Cypryśnik błotny Taxodium distichum
Gatunek drzewa należący do rodziny cyprysowatych. Występuje naturalnie w południowo-wschodnich stanach USA, szczególnie na błotnistych obszarach Florydy, jednak już od dłuższego czasu sadzi się go w Europie jako drzewo ozdobne i parkowe. Korona młodych drzew wąska, stożkowata, później coraz bardziej okrągło sklepiona i na wierzchołku prawie zawsze zaokrąglona. Pień u nasady bardzo szeroki, szybko zwężający się i wyżej prosty. Konary u nasady wznoszą się nieco w górę, dalej lekko się zwieszają. Po 10 latach w Polsce osiąga wysokość 5 i szerokość 2 metrów. Maksymalne 25 metrów, w ojczyźnie 50. Kora czerwonobrązowa lub bladobrunatna, włóknista, łuszczy się podłużnymi pasami. W warunkach naturalnych porasta wilgotne niziny o wysokim poziomie wód gruntowych, względnie okresowo lub trwale zalewane.

Obrazek

Obrazek
Korzenie oddechowe
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Poprzednia strona

kuchnie na wymiar kalwaria zebrzydowska

Powrót do Dział kultury

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość