Kowno

Kowno

Postprzez Stanisław von Tauer » 20 gru 2015, 18:13

KOWNO
Pierwsze wzmianki o zamku w Kownie pochodzą z 1361 roku, jednak miasto w jego pobliżu powstało w niezasiedlonym wcześniej miejscu dopiero na początku XV wieku[3]. Zamek w Kownie bronił Litwinów przed najazdami Krzyżaków, którzy jednak zdobywali go wielokrotnie, m.in. w 1362 roku. W 1384 roku Krzyżacy wznieśli, zachowany do dziś, nowy murowany zamek nazwany przez nich Ritterswerder mający stanowić bazę wypadową do dalszych najazdów, szczególnie na Wilno i Troki. W tym czasie przy zamku powstała ufortyfikowana faktoria handlowa należąca do Gdańska, z której eksportowano drewno, wosk, miód, smołę i dostarczane przez Żmudzinów dziewczęta[4]. W 1391 zamek w Kownie był miejsce zbornym w czasie Krzyżackiego najazdu na Litwę, a w 1396 roku w jego murach wielki mistrz krzyżacki podpisał z Witoldem zawieszenie broni, po którym podpisano pokój na wyspie Salin w 1398 r., na mocy którego Kowno stało się miastem nadgranicznym pomiędzy Litwą i opanowaną przez Krzyżaków Żmudzią. Krzyżacy po 1398 roku wybudowali milę od Kowna nowy zamek Gotteswerder. W 1404 roku w zamku w Kownie odbył się zjazd Witolda z wielkim mistrzem krzyżackim, na którym Żmudzini złożyli hołd wielkiemu mistrzowie. W dniu 6 stycznia 1408 roku na zamku odbył się kolejny zjazd, na którym stawił się wielki mistrz Ulrich von Jungingen, mistrz inflancki i król Polski Władysław Jagiełło oraz będący między nimi rozjemcą Witold. W 1408 roku Kowno uzyskało prawa miejskie magdeburskie.Ostatecznie przynależność państwowa Kowna uregulowana została po bitwie grunwaldzkiej (1410) i pokoju toruńskim (1411).

Początkiem miasta był rok 1408, w którym książę Witold Kiejstutowicz lokował w pobliżu zamku osadę, której nadał prawa miejskie (magdeburskie), dzięki czemu powstał samorząd administracyjny, gospodarczy i sądowy. Badania archeologiczne wskazują, że miasto powstało w miejscu wcześniej niezasiedlonym. W 1413 roku król Władysław Jagiełło przyjął w Kownie posła cesarza Zygmunta Luksemburskiego, Benedykta Makr von Fluch. Ponownie król Jagiełło przebywał w Kownie 22 października 1418 roku. W 1433 roku wojska Świdrygiełły i mistrza inflanckiego przeszły przez miasto podczas ataku na Litwę. W 1451 roku król Kazimierz Jagiellończyk przyjął w Kownie posła księcia Burgundii Filipa Dobrego. Prawa miejskie potwierdził król Kazimierz Jagiellończyk w 1440 i 1463 nadając miastu nowe grunty nad Niemnem. Rok później, w związku z zarazą w Krakowie, zimę 1464 roku król Kazimierz wraz z dworem spędził w Kownie. Dopiero pod koniec XV wieku w mieście pojawiły się pierwsze murowane zabudowania i szacuje się, że miasto liczyło ok. 500-600 mieszkańców. W tym okresie nastąpił szybki rozwój miasta, ponieważ szacuje się, że około 1570 roku Kowno mogło liczyć już ok. 5 tys. mieszkańców[6]. W 1581 Kowno otrzymało prawo składu. Od tego czasu miasto rozwijało się pomyślnie, mimo wybuchających raz po raz pożarów (1537, 1731), epidemii cholery i dżumy, a także powodzi. W latach 1655-1661 miasto okupowały wojska moskiewskie, co spowodowało jego upadek. Zrujnowanie miasta było tak duże, że sejm w Warszawie w 1662 roku zwolnił Kowno na 10 lat z podatków. W celu rozwoju handlu, król Jan III Sobieski zezwolił na organizowanie w Kownie trzech dwutygodniowych jarmarków w roku. W latach 1701-1707 było okupowane przez wojska szwedzkie. W 1731 roku miasto strawił potężny pożar. Ponowny rozwój miasta przypadł na drugą połowę XVIII wieku. Projektowanego na sejmie grodzieńskim województwa kowieńskiego nie utworzono z powodu III rozbioru Polski.

[img]https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d2/Perkuno_namas_2006-06-30.jpg[img/]
Gotycki dom ,,Perkuna".

[img]https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/03/Kaunas_Castle_in_2011.JPG/1920px-Kaunas_Castle_in_2011.JPG[img/]
Zamek w Kownie.

Zabytki
Katedra śś.Piotra i Pawła Ratusz w Kownie
Kościół św. Michała Archanioła
Kościół Jezuitów przy Rynku w Kownie
Kościół św. Trójcy (bernardynek)
Klasztor kamedułów w Pożajściu
Kościół św. Jerzego (bernardyni)
Kościół św. Gertrudy

Kościół Witolda na zamku w Kownie (XIV-XVI wiek)
[img]http://static.lovetotravel.pl/galery/th/th1_4350_img_1080.jpg[img/]
archikatedra śś. Piotra i Pawła, gotycka (XV-XVII wiek) kaplica neogotycka z 1893 r., zaprojektowana przez Franciszka Wyganowskiego
[img]http://static.lovetotravel.pl/galery/th/th1_4362_img_1088.jpg[img/]


Kościół św. Gertrudy, gotycki z II poł. XV-XVI w.
Kościół Św. Gertrudy – jest jednym z najstarszych kościołów na Litwie, powstał najprawdopodobniej w XV wieku. Od tego czasu kościół ten był wielokrotnie niszczony i odbudowywany. Dobudowano do niego także szpital, który w 1824 roku został przeniesiony do sióstr Caritas. Aktualnie budynek pełni swoją funkcję sakralną.

Zespół klasztorny bernardynów z lat 1487-1502 fundacji kasztelana S.Sędziwojewskiego.
Kościół Św. Jerzego, zbudowany w XV wieku dla bernardynów, w stylu gotyckim, w kształcie trójnawowej hali z wielkimi, strzelistymi oknami, z ołtarzem z 1703 r., od czasów ZSRR zamknięty[11]
Klasztor na planie czworoboku pierwotnie gotycki, obecnie neobarokowy

Kościół Wniebowzięcia NMP (tzw. kościół Witolda), gotycki, z pocz. XV w., najstarszy w Kownie, fundowany przez wielkiego księcia Witolda po bitwie nad Worsklą w 1399 r. dla franciszkanów, pierwotnie bezwieżowy[12]
Zespół klasztorny jezuitów z XVII-XVIII w. kościół jezuitów pw. św. Franciszka Ksawerego, barokowy z l. 1666-1759
Klasztor jezuitów z l. 1761-68

Klasztor w Pożajściu zakonu kamedułów z l. 1667-74
Omawiając architektoniczne perły Kowna, nie sposób pominąć malowniczo usytuowanego klasztoru kamedułów w Pożajściu. Stanowi on jedno z arcydzieł architektury litewskiej, a ponadto mieści mnóstwo skarbów kultury i sztuki. Położenie nad wodami Morza Kowieńskiego dodaje majestatycznej budowli jeszcze większego czaru. Ten największy klasztor litewski ufundowany został przez ród Paców i wzniesiony na wzgórzu nazwanym Mons Pacis. Klasztor stanowi jednocześnie okazałą budowlę sakralną oraz pomnik ku czci rodu fundatorów. Wzniesiony został według projektu architekta Izydora Affaity między rokiem 1662 a 1674, nie licząc prac wykończeniowych, które przeciągnęły się do roku 1712. W połowie XVIII stulecia kopuła i wieże budowli spłonęły, ale odbudowano je zgodnie z projektem pierwotnym. Z końca XVIII stulecia pochodzi okazała fasada wschodnia. W związku z kasatą klasztoru przez Rosjan przeprowadzoną w roku 1793, budynki przeszły w posiadanie cerkwi prawosławnej. W 1920 roku kościół zwrócono katolikom, a konkretnie- siostrom kazimierzankom. Ponowna konfiskata nastąpiła w roku 1945, zaadaptowano wówczas klasztor na potrzeby domu starców, szpitala i archiwum. W 1967 roku budynek przejęło Narodowe Muzeum Sztuki im. M. K. Čiurlionisa i rozpoczęto gruntowne prace konserwatorskie, które przywróciły mu pierwotną postać. W skład zabudowań klasztornych wchodzi kościół Nawiedzenia NMP, o pięknej wysmukłej kopule wysokości 50 metrów. Świątynia postawiona została na planie regularnego sześcioboku, do czterech ścian przybudowano ponadto kaplice. Sześcioboczny plan i wklęsła fasada były w ówczesnej Europie innowacjami architektonicznymi, niespotykanymi nigdzie poza Włochami. Kościół usytuowany jest w centrum zabudowań klasztornych. Na attyce pierwotnie ustawiono szereg figur świętych, które potem zniknęły. Nie przetrwało też wiele innych ozdób i dzieł sztuki, jednak ocalała w kościele kolekcja jest imponująca. Należy do niej między innymi polichromia M. Palloniego przedstawiająca cykl chrystologiczny i maryjny, a także liczne motywy biblijne oraz wyobrażenia przedstawiające dzieje zakonu Kamedułów. We wnętrzu kopuły zachowała się Koronacja Marii z początku XVIII wieku, autorstwa prawdopodobnie G. Rossiego, a także stiukowa dekoracja projektu G. Merliego Z końca XVII wieku. Pozostałe zabudowania klasztorne to: korpus główny z kaplicą Paców i Salą Pacowską, oficyny, wieża dzwonnicy. Spośród dwudziestu eremów mniszych do dnia dzisiejszego przetrwały jedynie trzy. W kompleksie mieszczą się także studnie, dziedzińce, bramy, a do klasztoru należą ogrody, parki oraz las. Cały ten zespół otoczony jest murem. Obecnie stan klasztoru daleki jest jeszcze od planów konserwatorów, wciąż trwa wiele prac restauratorskich, w wyniku których kolejne pomieszczenia udostępniane są sukcesywnie do zwiedzania. W części pomieszczeń znajduje się wystawa muzealna prezentująca głównie portrety sarmackie z XVII i XVIII wieku.

ratusz miejski zwany „Białym Łabędziem” (XVI wiek)

Dom Perkuna (XVI w.)
Oryginalnym zabytkiem kowieńskim jest Dom Perkuna- pozostałość budowli gotyckiej z końca XV wieku, która zgodnie z legendą wzniesiona została w miejscu kultu pogańskiego boga Litwy. Legenda wiąże się w dużej mierze z figurką bóstwa ozdabiającą niegdyś szczyt owej budowli. Dom był pierwotnie kamienicą kupiecką, po czym przeszedł na własność jezuitów kowieńskich i urządzono w nim kaplicę. Kaplica ta została zdewastowana w roku 1773, a do odbudowy przystąpiono dopiero w XIX wieku. Odnowiony dom stał się przejściowo siedzibą szkoły i teatru, by po roku 1928 powrócić do swych dawnych właścicieli- jezuitów. Do dziś zachował się jego oryginalny, późnogotycki szczyt fasady oraz bogata ornamentyka fryzu.

Zespół klasztorny karmelitów Kościół św. Krzyża z 1685 r., barokowy.

Klasztor karmelitów

kapliczka neogotycka z 1901 r.

brama barokowa


Pałac Godlewskiego
Kościół ewangelicko-augsburski z 1683 r., z wieżą z 1862 r.
Synagoga Chóralna (1871)
Zespół klasztorny dominikanów z XVII w. Klasztor Dominikanów w Kownie
Kościół pw. Przenajświętszego Sakramentu, z fasadą z czasów przebudowy na cerkiew w XIX w.

Zespół klasztorny bernardynek z lat 1624-1634 Kościół św. Trójcy z 1624 r.
Klasztor i Pałac Massalskiego w Kownie w stylu renesansowym
mur z XVII w.

meczet
Kościół św. Michała Archanioła w Kownie – dawna cerkiew prawosławna, kościół garnizonowy w stylu bizantyjskim.
Kościół św. Mikołaja i klasztor benedyktynek z 1825 r.
Cmentarz karmelicki w Kownie
/-/ Stanisław von Tauer
herbu von Tauer
Pułkownik wojsk koronnych
Wojewoda łęczycki


Obrazek



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 1661
Dołączył(a): 26 lis 2015, 16:17
Medale: 9
Order Księcia Włodzimierza III (1) Krzyż Monarchii II (1) Krzyż Zasługi dla Kultury III (1)
Medal Wojska (1) Amarantowa Wstążka (1) Medal 100 lat niepodległości (1)
Gwiazda Ukrainy (1) Gwiazda Inflant (1) Gwiazda Mołdawii (1)
Gadu-Gadu: 66056090

Re: Kowno

Postprzez Marek Wiktorowicz » 20 gru 2015, 19:03

Tak się składa, że Kowno nie jest Miastem Królewskim :)

viewtopic.php?f=302&t=3396 - oto konstytucja o miastach królewskich mówiąca.

Kowno zaś jest moją własnością :)
Obrazek

/-/ Marek Paweł Wiktorowicz
Książę Urbino



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2754
Dołączył(a): 31 sie 2011, 10:44
Medale: 13
Order Orła Białego (1) Order Świętego Stanisława (1) Order Virtuti Militari II (1)
Królewski Order Złotej Ostrogi (1) Order Zasługi RON I (1) Order Świętego Jerzego I (1)
Order Świętego Jerzego II (1) Order Księcia Włodzimierza II (1) Krzyż Monarchii I (1)
Medal Bene Merentibus (4) (1) Medal 100 lat niepodległości (1) Gwiazda Inflant (1)
Gwiazda Mołdawii (1)

Re: Kowno

Postprzez Stanisław von Tauer » 20 gru 2015, 19:40

Bardzo przepraszam za tą pomyłkę.
/-/ Stanisław von Tauer
herbu von Tauer
Pułkownik wojsk koronnych
Wojewoda łęczycki


Obrazek



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 1661
Dołączył(a): 26 lis 2015, 16:17
Medale: 9
Order Księcia Włodzimierza III (1) Krzyż Monarchii II (1) Krzyż Zasługi dla Kultury III (1)
Medal Wojska (1) Amarantowa Wstążka (1) Medal 100 lat niepodległości (1)
Gwiazda Ukrainy (1) Gwiazda Inflant (1) Gwiazda Mołdawii (1)
Gadu-Gadu: 66056090

Re: Kowno

Postprzez Marek Wiktorowicz » 21 gru 2015, 21:10

Nic nie szkodzi, Panie Stanisławie! :)
Obrazek

/-/ Marek Paweł Wiktorowicz
Książę Urbino



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2754
Dołączył(a): 31 sie 2011, 10:44
Medale: 13
Order Orła Białego (1) Order Świętego Stanisława (1) Order Virtuti Militari II (1)
Królewski Order Złotej Ostrogi (1) Order Zasługi RON I (1) Order Świętego Jerzego I (1)
Order Świętego Jerzego II (1) Order Księcia Włodzimierza II (1) Krzyż Monarchii I (1)
Medal Bene Merentibus (4) (1) Medal 100 lat niepodległości (1) Gwiazda Inflant (1)
Gwiazda Mołdawii (1)

Re: Kowno

Postprzez Maksymilian Branicki-Lubomirski » 16 mar 2016, 23:22

Wnoszę o usunięcie lub przeniesienie do archiwum tegoż wątku.
Maksymilian Branicki-Lubomirski
herbu Gryf
Stolnik Kaliski
Pan na Grodnie i Białymstoku

Obrazek

Amor patriae nostra lex.



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 437
Dołączył(a): 08 lis 2015, 19:19
Lokalizacja: Grodno
Medale: 3
Order Zasługi RON VI (1) Gwiazda Ukrainy (1) Gwiazda Inflant (1)


kuchnie na wymiar kalwaria zebrzydowska

Powrót do Archiwum "Gospodarka"

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

cron