Ptaszarnia - Ogród Ornitologiczny

Lietuvių Archyvas

Re: Ptaszarnia - Ogród Ornitologiczny

Postprzez Henryk Horoch » 21 lip 2011, 11:21

Kania czarna Milvus migrans
Gatunek dużego ptaka z rodziny jastrzębiowatych. Wyróżnia się najszerszym zasięgiem wśród ptaków szponiastych. Zamieszkuje Europę i zachodnia Azję. W Polsce bardzo nieliczny ptak lęgowy. Obie płci ubarwione jednakowo. Grzbiet ciemnobrunatny, może robić wrażenie czarnego, ale nigdy rudego; spód nieco jaśniejszy. Głowa jaśniejsza od tułowia, drobno kreskowana. Ogon nieznacznie wcięty (w przeciwieństwie do kani rudej u której dodatkowo jest dłuższy, której ogon jest mocno rozwidlony) - brunatny i drobno prążkowany. Dziób żółty z czarną końcówką, nogi żółte. Na pokrywach naskrzydłowych widać rozjaśnienia, które w locie widać jako jasne pasy na wierzchu skrzydeł. Od spodu są szare i pola na częściach skrzydłowych są słabo skontrastowane. W porównaniu z kanią rudą ma ciemniejsze upierzenie i relatywnie mniejsze skrzydła.
W locie kania czarna trzyma skrzydła płasko rozłożone i stale porusza ogonem na boki. Wcięcie w ogonie widać tylko w czasie lotu czynnego. Jednak gdy szybuje i sterówki są rozłożone na boki - nie widać go. Lata zwinnie manewruje też skrzydłami.
Pożywienie tego ptaka stanowią drobne kręgowce: ryby, gryzonie, ptaki, również gady, płazy, owady i dżdżownice. Chętnie żywi się padliną, najczęściej chorymi i śniętymi rybami zbieranymi często z powierzchni wody lub z brzegów zbiorników. Może też polować na inne ptaki szponiaste. Dochodzi też do wydzierania ofiar innym ptakom. Zdobycz łapie na terenach otwartych i nad wodami.

Obrazek
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: Ptaszarnia - Ogród Ornitologiczny

Postprzez Henryk Horoch » 21 lip 2011, 15:51

Błotniak łąkowy Circus pygargus
Gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych, zamieszkujący niemal całą Europę, Afrykę Północną oraz zachodnią i środkową Azję. Sylwetka tego ptaka jest smukła, delikatna, o długich skrzydłach. Wyraźnie zaznaczony dymorfizm płciowy. Samiec jest popielaty, na brzuchu i pokrywach podskrzydłowych ma rdzawe kreskowanie. Lotki pierwszorzędowe są czarne, a na drugorzędowych znajdują się czarne pręgi: dwie na dolnej stronie i jedna na górnej. Dziób czarny z żółtą woskówką u nasady. Nogi są żółte, a skok wyraźnie cieńszy niż u samicy. Młodociane samce maja siwą tęczówkę oka, cecha ta pojawia się po ok. 14 dniach życia. U dorosłych ptaków (3.-4. rok życia) barwa oka zmienia się na żółtą.
Samica jest nieco większa, rudobrązowa. Spód ciała kremowy z brązowym kreskowaniem. Na kuprze biała plama w kształcie księżyca. Samicę łatwo pomylić z samicą błotniaka stepowego. W locie można je odróżnić po ciemnym pasku na pokrywach lotek drugorzędowych (nie mają go błotniaki stepowe). Istotny w identyfikacji jest rysunek na głowie. U samic błotniaka łąkowego biała plama w kształcie szczypiec obejmuje oko także od tyłu. Samicę tego gatunku można także pomylić z samicą błotniaka zbożowego – w porównaniu do niej ma dłuższe i węższe skrzydła, jest smuklejsza. W locie na końcach skrzydeł widać wyraźnie trzy lotki pierwszorzędowe (tzw. palce), natomiast u błotniaków zbożowych – cztery. Młode samice mają rudy spód ciała, brązową tęczówkę oka i grubszy skok niż samce.

Obrazek
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: Ptaszarnia - Ogród Ornitologiczny

Postprzez Henryk Horoch » 21 lip 2011, 15:58

Krogulec Accipiter nisus
Gatunek średniej wielkości ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych. Jest on najliczniejszym przedstawicielem rzędu szponiastych w Eurazji. Zamieszkuje Europę, środkową i wschodnią Azję oraz północną Afrykę. Samica jest wyraźnie większa od samca (o około 1/3). Różnice nieznacznie widać też w ubarwieniu. U bardziej jaskrawego samca występuje niebieskoszary wierzch i na białawym spodzie ciała widać rdzawe prążkowanie. Tęczówki pomarańczowe. U samicy wierzch ciała szary, spód białoszary z poprzecznym pręgowaniem. Jasne policzki i żółte tęczówki oka. Obie płcie mają jednak ogon dłuższy niż szerokość ich skrzydła. Gdy ptak siedzi, na grzbiecie widać białe plamki. Prosto ścięty ogon jest stosunkowo długi. Nogi żółte, zakończone hakowatymi pazurami. Są długie, w odróżnieniu od jastrzębich. Samica krogulca jest podobna, choć nieco mniejsza od jastrzębia, od którego w locie łatwo można odróżnić je ogonie: u krogulca jest on równo ścięty, u jastrzębia – lekko zaokrąglony. Samiec jest mniejszy od pustułki, podczas gdy samica jest od niej większa. Prowadzi skryty tryb życia, choć jesienią częściej wylatuje na otwarte przestrzenie.
Samica jest wyraźnie większa od samca (o około 1/3). Różnice nieznacznie widać też w ubarwieniu. U bardziej jaskrawego samca występuje niebieskoszary wierzch i na białawym spodzie ciała widać rdzawe prążkowanie. Tęczówki pomarańczowe. U samicy wierzch ciała szary, spód białoszary z poprzecznym pręgowaniem. Jasne policzki i żółte tęczówki oka. Obie płcie mają jednak ogon dłuższy niż szerokość ich skrzydła. Gdy ptak siedzi, na grzbiecie widać białe plamki. Prosto ścięty ogon jest stosunkowo długi. Nogi żółte, zakończone hakowatymi pazurami. Są długie, w odróżnieniu od jastrzębich. Samica krogulca jest podobna, choć nieco mniejsza od jastrzębia, od którego w locie łatwo można odróżnić je ogonie: u krogulca jest on równo ścięty, u jastrzębia – lekko zaokrąglony. Samiec jest mniejszy od pustułki, podczas gdy samica jest od niej większa. Prowadzi skryty tryb życia, choć jesienią częściej wylatuje na otwarte przestrzenie.

Obrazek
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: Ptaszarnia - Ogród Ornitologiczny

Postprzez Henryk Horoch » 21 lip 2011, 16:13

Myszołów zwyczajny Buteo buteo
Gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych. Zamieszkuje lasy strefy umiarkowanej Europy i Azji. W Polsce średnio liczny ptak lęgowy, stosunkowo najbardziej rozpowszechniony spośród wszystkich ptaków drapieżnych. Myszołów to najpospolitszy i najbardziej rozprzestrzeniony ptak szponiasty Europy. Samica nieco większa od samca, ale obie płci ubarwione jednakowo. Upierzenie jest na tyle zmienne, że trudno znaleźć dwa identycznie upierzone ptaki. W zależności od podgatunku i odmiany barwnej (polimorfizm wewnątrz podgatunku o szerokiej skali form przejściowych) ubarwiony od jasnokremowego po ciemnobrunatny. Wydziela się jednak 2 skrajne formy barwne: ciemnobrunatną i jaśniejszą z ciemniejszym wierzchem ciała i białawym spodem z brązowymi plamami. U tych osobników na spodzie widoczne są blade poprzeczne prążki.
Często występuje szary nalot. Wierzch jest ciemniejszy. Dziób ciemny (popielaty) na końcu czarny o żółtej woskówce, krótka szyja, nogi żółte z upierzonym tylko w górnej części skokiem. Piwny kolor tęczówki. Na lotkach i sterówkach widać pręgi. Szerokie, zaokrąglone skrzydła trzyma w locie lekko uniesione na kształt litery V, a krótki ogon jest wachlarzowato rozłożony. W powietrzu może ruszać się dość ociężale, ale jednak potrafi sprawnie wykorzystywać prądy powietrza na szybowanie. Nadaje mu to zwartą sylwetkę. Wędruje indywidualnie lub w grupach liczących do 30 osobników.
Pożywienie ptaka stanowią drobne kręgowce chwytane na ziemi. Jeśli ma okazję, zjada padlinę. Poluje na otwartych przestrzeniach oddalając się od gniazda w czasie lęgów na kilka kilometrów. W czasie patrolu krąży wtedy nad ziemią i szybuje, co daje mu szerokie pole widzenia. Gdy wypatruje zdobyczy w powietrzu zdarza mu się zwisać na chwilę (przy silnych poziomych podmuchach) i trzepotać skrzydłami. Kiedy ją upatrzy nagle spada na nią z wysokości kilkunastu metrów. Obserwuje się go najczęściej czatującego na ofiarę z wysokiego punktu w terenie, jak drzewo, słup, duży kamień, a w czasie sianokosów na kopach siana.

Obrazek
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: Ptaszarnia - Ogród Ornitologiczny

Postprzez Henryk Horoch » 21 lip 2011, 20:50

Rybołów Pandion haliaetus
Gatunek dużego, wędrownego ptaka drapieżnego. Zamieszkuje niemal cała Europa, południowa i środkowa Azja oraz północną Afrykę. Obie płci ubarwione jednakowo ale samice są nieco większe od samców. Wierzch ciała brązowy, brązowy pas biegnie również od oka, bokiem szyi na grzbiet. Spód czysto biały, na szyi i piersi szeroki pas brązowych plamek. Gardło i potylica brudnobiałe. Dziób i nogi szaroniebieskie. Długie skrzydła. Skrajny palec zwrotny. Pożywienie stanowią tylko i wyłącznie ryby, które chwyta rzucając się na nie z wyciągniętymi szponami i ze złożonymi skrzydłami.

Obrazek
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: Ptaszarnia - Ogród Ornitologiczny

Postprzez Henryk Horoch » 21 lip 2011, 21:04

Orzeł cesarski Aquila heliaca
Gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych. Zamieszkuje szeroki pas stepów strefy umiarkowanej od południowo-wschodniej Europy (liczniej w Ukrainie), Bliski Wschód po Azję Środkową i jezioro Bajkał. Wędrówki nie są dalekie. Zimuje w Afryce, na Bliskim i Środkowym Wschodzie, Indiach i Chinach. Do Polski zalatuje sporadycznie przeważnie w kwietniu i maju.
Zdecydowane ubarwienie odróżnia go od innych orłów, choć obserwator musi zobaczyć zestaw charakterystycznych cech w upierzeniu. Podobny do nieco większego orła przedniego, ale ma szersze i duże skrzydła i krótszy ogon. Samice znacznie większe od samców, jednak między płciami nie ma różnic w ubarwieniu. Wierzch ciała ciemnobrunatny, podobnie w tym skrzydła i tułów, spód nieco jaśniejszy. Na potylicy i karku płowa, żółta plama, białe nieregularne plamy na barkach. Ogon szary i wąski, na jego końcu szeroki ciemny pas. Dziób ciemny, szpony żółte. Podobnie jak inne orły (prócz bielików łowiących swe ofiary również w wodzie), jego skok jest opierzony aż po palce. U młodych brak białych plam na barkach, a całe upierzone są w kolorze ochry (jasnobrązowym). Poza tym na piersi i brzuchu widać kreskowanie z jasnym klinem na lotkach I rzędu, u nasady ogona widnieje kremowa plama. Każde pierzenie zwiększa ilość piór ciemnych, a po 3-4 latach są już ubarwione jak ptaki dorosłe. Gdy szybuje, długie skrzydła trzyma poziomo wyprostowane lub lekko wyciąga i unosi lotki ku przodowi, natomiast w locie ślizgowym są one lekko uniesione. W czasie szybowania ma często złożony ogon. Pożywienie ptaka stanowią małe i średniej wielkości ssaki, padlina, nawet gdy jest już mocno rozłożona, a również gady, duże owady i ptaki oraz ich pisklęta, które lęgną się na ziemi. Poluje na otwartych przestrzeniach preferując niziny. Ofiar wypatruje w czasie swojego krążącego lotu patrolowego lub też chodząc po ziemi. Łapie zwierzynę o rozmiarach właściwych dla swoich rozmiarów, np. gryzonie (susły i chomiki), dzikie króliki, zające, ptaki krukowate.

Obrazek
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: Ptaszarnia - Ogród Ornitologiczny

Postprzez Henryk Horoch » 22 lip 2011, 16:29

Sęp kasztanowaty Aegypius monachus
Gatunek dużego ptaka padlinożernego z rodziny jastrzębiowatych, zamieszkujący półwyspy Iberyjski i Apeniński oraz Bałkany i pasma górskie w Azji. Obie płci u tego ptaka ubarwione są jednakowo. Głowa i szyja pokryta rzadkim puchem, na szyi kryza z lancetokształtnych piór. Grzbiet, spód i skrzydła ciemnobrunatne, jedynie lotki czarne. Dziób ciemny, nogi szare. W locie widoczne bardzo długie i szerokie skrzydła, na końcach palczasto rozwidlone. Szybuje ze skrzydłami ustawionymi poziomo i ogonem lekko rozłożonym. Jedną z cech charakterystycznych gatunku jest posiadanie przez młode osobniki ciemniejszego, matowego upierzenia ciała niż osobniki dorosłe. Głowa młodych osobników pokryta jest czarnym upierzeniem. Sęp kasztanowaty jest padlinożerny, trawi również kości dużych ssaków.

Obrazek
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: Ptaszarnia - Ogród Ornitologiczny

Postprzez Henryk Horoch » 22 lip 2011, 16:41

Dzięcioł czarny Dryocopus martius
Gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny dzięciołowatych. Zamieszkuje pas tajgi i lasów mieszanych całej Eurazji. W Polsce rozpowszechniony w całym kraju. To największy europejski gatunek z rodziny dzięciołowatych, chociaż jednocześnie najskromniej ubarwiony. Słabo zaznaczony dymorfizm płciowy - jednolicie czarne samce są nieco większe od samic, posiadają także charakterystyczną, czerwoną "czapeczkę" od czoła do karku. Ubarwienie czarne, z połyskiem na grzbiecie, a od spodu matowe. Na brzuchu może być ciemnoszary. Osobniki młodociane jaśniejsze (z brązowym odcieniem) od dorosłych - czarne połyskliwe pióra wyrastają im dopiero w drugim roku życia. Nawet u młodych ptaków można rozróżnić płeć, bo u samców widać już wtedy więcej czerwonych piór na ciemieniu. Na głowie samiec ma czerwoną czapeczkę, a samica jedynie wąską czerwoną przepaskę na potylicy. Tęczówka osobników dorosłych jaskrawożółta, natomiast młodocianych czarna. Palce są jasnoszare, natomiast pazury nieco ciemniejsze. Jasny dziób ma długość ok. 5 centymetrów i potrafi rozkuwać obumarłe pnie lub głębokie dziury w drewnie. Charakterystyczne, czarne ubarwienie, oraz duże (jak na dzięcioła) rozmiary, czynią dzięcioła czarnego łatwo rozpoznawalnym.
Wśród europejskich dzięciołowatych wyróżnia go charakterystyczny prostoliniowy powolny i nieregularny lot z rzadkimi uderzeniami skrzydeł (jak u sójki), u pozostałych jest on falisty. Pod względem rozmiarów i ubarwienia można go pomylić z czarnowronem, ale różni się od niego dłuższym dziobem i klinowatym ogonem. Jest niewiele mniejszy od gawrona, choć w locie od niego smuklejszy i lata bardziej zakrzywionym torem. Kuje rzadziej niż dzięcioł duży. Po ziemi kroczy niezdarnie.
To ptak płochliwy, trudny do długotrwałej obserwacji, choć łatwy do zidentyfikowania jego obecności, zwłaszcza gdy wylatuje znad drzew na otwarty teren.

Obrazek
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: Ptaszarnia - Ogród Ornitologiczny

Postprzez Henryk Horoch » 22 lip 2011, 17:00

Krętogłów Jynx torquilla
Gatunek niewielkiego ptaka wędrownego z rodziny dzięciołowatych. To jedyny przedstawiciel podrodziny Jynx, który zamieszkuje Europę. Odbywa dalekie wędrówki. Zimuje w tropikalnej Afryce, w dorzeczu Nilu oraz na północ i zachód od Sahary. W Polsce nieliczny ptak lęgowy, przebywa w kraju od kwietnia do września (może odlatywać już w sierpniu). Od dzięciołów krętogłowy różnią się trybem życia i smukłą budową ciała. Brak dymorfizmu płciowego. Wierzch szary, pokryty gęstym brunatnym i rdzawobrunatnym pręgowaniem oraz plamami, co przypomina ubarwienie skrzydeł motyli nocnych. Na karku i grzbiecie ostro odgraniczony brunatny trójkąt ułożony z podłużnych pasków. Ogon szary o czarnym poprzecznym prążkowaniu i długi. Zaokrąglone sterówki. Szyja i pierś żółtoszare z poprzecznym prążkowaniem, ciemnobrązowa brew przechodząca przez oko. Na żółtawobiałym brzuchu strzałkowate plamy. W razie zagrożenia wykonuje łukowate ruchy głową i szyją na lewo i prawo imitujące zachowanie żmii. Od tego sposobu na wystraszenie intruza wzięła się jego nazwa. Może także straszyć napastnika swoistym "syczeniem" i szerokim rozłożeniem z jednoczesnym uniesieniem ogona. Kształt krótkiego zaostrzonego szarobrązowego dzioba jest podobny do tego występującego u ptaków owadożernych. Sprawia to, że nie kuje dziupli i nie wybiera owadów spod korowiny. Ma czarnobrązowe tęczówki, a nogi szarobrązowe.
Ptak jest większy od wróbla, ale mniejszy od szpaka i z wyglądu przypomina ptaka śpiewającego. Maskująca barwa upierzenia ma upodobnić go do wzorów na korze drzewa. Jest przez to często łatwy do przeoczenia. W locie upodabnia się do gąsiorka. W powietrzu przemieszcza się pod osłoną roślinności i drzew. Pożywienie ptaka stanowią owady, głównie mrówki (najczęściej kartonówki i wścieklice z poczwarkami) w różnych stadiach rozwoju, chrząszcze, gąsienice, mszyce, pająki i inne drobne bezkręgowce.

Obrazek
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Re: Ptaszarnia - Ogród Ornitologiczny

Postprzez Henryk Horoch » 22 lip 2011, 17:12

Głuptak Morus bassanus
Kolonie lęgowe znajdują się na wybrzeżach Wysp Brytyjskich, Norwegii, Islandii, Nowej Fundlandii, RPA, Australii, Tasmanii i Nowej Zelandii. Poza sezonem lęgowym koczuje na morzu, pojawiając się sporadycznie również na polskim wybrzeżu Bałtyku.
Upierzenie ptaka jest białe, pierwszorzędowe lotki są ciemne, głowa i szyja żółtawa. W okolicach nasady dzioba i oka czarna naga skóra. Oczy z białą tęczówką, dziób mocny, klinowaty, szaroniebieski, ostro zakończony spiczastym czubkiem o zębatych brzegach. Nogi ciemne. Wielkością równa się gęsi. Osobniki młodociane brązowe z białym perełkowaniem, o białym brzuchu pokrytym brązowymi plamami, lotki i sterówki czarne. Ptak na półwędrowny. Ptaki północne i europejskie wracają z Morza Śródziemnego między lutym, a kwietniem. Lata znakomicie, dzięki długim i wąskim skrzydłom nadającym mu szybkości. W czasie pikowania dobrze widać ich spiczasty ogon. Pożywienie stanowią ryby.

Obrazek
(-) gen. płk. Henryk książę Horoch



Avatar użytkownika
Zmarły
 
Posty: 2325
Dołączył(a): 02 gru 2010, 17:03
Medale: 11
Order Orła Białego (1) Order Virtuti Militari II (1) Order Virtuti Militari III (1)
Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Wojska (1) Medal za Długoletnią Służbę I (1)
Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)

Poprzednia stronaNastępna strona

kuchnie na wymiar kalwaria zebrzydowska

Powrót do Archiwum Litewskie

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 2 gości