Decyzja Inkwizycji
Napisane: 17 maja 2020, 20:02Przekazuje decyzję Inkwizycji
Inquisici%C3%B3n_espa%C3%B1ola.svg.png
DECLARATIO
CONGREGATIONIS SACRAE ET UNIVERSALIS INQUISITIONIS
Wobec faktu zawarcia małżeństwa między Wielebnym Diakonem Michałem von Rokuszewskim a Wielce Szanowną Julią Tracz, co dokonało się przy asystencji Jego Ekscelencji Tadeusza Piccolominiego oraz Wielebnego Diakona Dominika de Roche, dnia 16 maja 2020 w Katedrze Wawelskiej w Krakowie - mieście Korony Królestwa Polskiego, Kongregacja Świętej i Powszechnej Inkwizycji, reprezentowana przez Jego Eminencję Hieronima kardynała Sieniawskiego - Wielkiego Inkwizytora, deklaruje niniejszym:
1° bezprawne zawarcie związku małżeńskiego przez Michała Potockiego, który pozostawał zobowiązany do celibatu diakonem Kościoła Rotryjskiego (por. n. 2 bulli Qui seipsos castraverunt propter Regnum Caelorum);
2° wydalenie ipso facto Michała Potockiego ze stanu duchownego poprzez zawarcie małżeństwa z Julią Tracz (por. art. 2 ust. 2 bulli Sacerdotes Domini);
3° skierowanie wniosku do Jego Świątobliwości Piusa Leona II o wymierzenie kar kanonicznych wobec duchownych, którzy nielegalnie asystowali przy ceremonii zawarcia małżeństwa diakona, który nie posiadał zezwolenia patriarszego (por. art. 2 ust. 3 bulli Sacerdotes Domini).
Nota explicativa: Na wstępie należy przypomnieć duchowieństwu, że Kościół - również ten wirtualny - jest społecznością, która stanowi prawo, aby uniknąć bezładu, anarchii czy chaosu. Święte kanony bowiem nie są jedynie dekoracjami fabularnymi, lecz pozostają wiążącymi regułami postępowania, które mikronauci posiadający nominacje kapłańskie lub diakońskie winni z całą surowością zachowywać i szanować. Niestety dzisiaj, w tak drogiej Stolicy Apostolskiej Owczarni Nadwiślańskiej, doszło do popełnienia przestępstwa, wobec którego Kongregacja Inkwizycji nie mogła pozostać bierna, gdyż diakon - bez wymaganej zgody ojcowskiej Jego Świątobliwości - zawarł małżeństwo, które miast być powodem radości sprowadziło na niego gniew Matki Naszej. Brat ten ściągnął na siebie powszechną infamię, wydalając samego siebie ze stanu duchownego - podług przepisów zawartych w bulli Sacerdotes Domini Umiłowanego Aleksandra IV. Miast wykazać się cnotą cierpliwości oraz pokory wobec władzy Kościoła, która nie miała obowiązku zwolnić go z przyjętych na swe barki zobowiązań, lecz chciała tego dokonać jako aktu łaski, ów raptus doprowadził do tego, że dzień radości został splamiony goryczą rany zadanej całej Wspólnocie Wierzących. Dostrzegamy jednak u tego przestępcy brak rozeznania w regułach życia duchownego, dlatego Kongregacja odstępuje od wymierzenia kary, nakazując mu odbycie pielgrzymki pokutnej do wybranego przez siebie miejsca świętego. Tak łagodnego i miłosiernego spojrzenia nie można jednak okazać duchownym, którzy w swej niezmierzonej głupocie pogwałcili uświęcone tradycją przepisy Codex Iuris Canonici, dlatego też zawnioskowaliśmy do Jego Świątobliwości Piusa Leona II o to, aby - proporcjonalnie do stopnia nominacji, co wiąże się z gradacją odpowiedzialności - wymierzył sprawiedliwe kary Jego Ekscelencji Tadeuszowi Piccolominiemu oraz Wielebnemu Diakonowi Dominikowi de Roche. Jednocześnie Kongregacja zawiadamia, że zbada kwestię ważności, a tym samym skuteczności prawnej ceremonii, mając na uwadze fakt związania nupturienta przeszkodą, która wynika z przyjętej nominacji.
Dano w Pałacu Laterańskim, dnia XVI V AD MMXX, we wspomnienie Andrzeja Boboli.
+ Hieronim kardynał Sieniawski
Wielki Inkwizytor
[Obrazek: Inkwizycja(1).png]
Inquisici%C3%B3n_espa%C3%B1ola.svg.png
DECLARATIO
CONGREGATIONIS SACRAE ET UNIVERSALIS INQUISITIONIS
Wobec faktu zawarcia małżeństwa między Wielebnym Diakonem Michałem von Rokuszewskim a Wielce Szanowną Julią Tracz, co dokonało się przy asystencji Jego Ekscelencji Tadeusza Piccolominiego oraz Wielebnego Diakona Dominika de Roche, dnia 16 maja 2020 w Katedrze Wawelskiej w Krakowie - mieście Korony Królestwa Polskiego, Kongregacja Świętej i Powszechnej Inkwizycji, reprezentowana przez Jego Eminencję Hieronima kardynała Sieniawskiego - Wielkiego Inkwizytora, deklaruje niniejszym:
1° bezprawne zawarcie związku małżeńskiego przez Michała Potockiego, który pozostawał zobowiązany do celibatu diakonem Kościoła Rotryjskiego (por. n. 2 bulli Qui seipsos castraverunt propter Regnum Caelorum);
2° wydalenie ipso facto Michała Potockiego ze stanu duchownego poprzez zawarcie małżeństwa z Julią Tracz (por. art. 2 ust. 2 bulli Sacerdotes Domini);
3° skierowanie wniosku do Jego Świątobliwości Piusa Leona II o wymierzenie kar kanonicznych wobec duchownych, którzy nielegalnie asystowali przy ceremonii zawarcia małżeństwa diakona, który nie posiadał zezwolenia patriarszego (por. art. 2 ust. 3 bulli Sacerdotes Domini).
Nota explicativa: Na wstępie należy przypomnieć duchowieństwu, że Kościół - również ten wirtualny - jest społecznością, która stanowi prawo, aby uniknąć bezładu, anarchii czy chaosu. Święte kanony bowiem nie są jedynie dekoracjami fabularnymi, lecz pozostają wiążącymi regułami postępowania, które mikronauci posiadający nominacje kapłańskie lub diakońskie winni z całą surowością zachowywać i szanować. Niestety dzisiaj, w tak drogiej Stolicy Apostolskiej Owczarni Nadwiślańskiej, doszło do popełnienia przestępstwa, wobec którego Kongregacja Inkwizycji nie mogła pozostać bierna, gdyż diakon - bez wymaganej zgody ojcowskiej Jego Świątobliwości - zawarł małżeństwo, które miast być powodem radości sprowadziło na niego gniew Matki Naszej. Brat ten ściągnął na siebie powszechną infamię, wydalając samego siebie ze stanu duchownego - podług przepisów zawartych w bulli Sacerdotes Domini Umiłowanego Aleksandra IV. Miast wykazać się cnotą cierpliwości oraz pokory wobec władzy Kościoła, która nie miała obowiązku zwolnić go z przyjętych na swe barki zobowiązań, lecz chciała tego dokonać jako aktu łaski, ów raptus doprowadził do tego, że dzień radości został splamiony goryczą rany zadanej całej Wspólnocie Wierzących. Dostrzegamy jednak u tego przestępcy brak rozeznania w regułach życia duchownego, dlatego Kongregacja odstępuje od wymierzenia kary, nakazując mu odbycie pielgrzymki pokutnej do wybranego przez siebie miejsca świętego. Tak łagodnego i miłosiernego spojrzenia nie można jednak okazać duchownym, którzy w swej niezmierzonej głupocie pogwałcili uświęcone tradycją przepisy Codex Iuris Canonici, dlatego też zawnioskowaliśmy do Jego Świątobliwości Piusa Leona II o to, aby - proporcjonalnie do stopnia nominacji, co wiąże się z gradacją odpowiedzialności - wymierzył sprawiedliwe kary Jego Ekscelencji Tadeuszowi Piccolominiemu oraz Wielebnemu Diakonowi Dominikowi de Roche. Jednocześnie Kongregacja zawiadamia, że zbada kwestię ważności, a tym samym skuteczności prawnej ceremonii, mając na uwadze fakt związania nupturienta przeszkodą, która wynika z przyjętej nominacji.
Dano w Pałacu Laterańskim, dnia XVI V AD MMXX, we wspomnienie Andrzeja Boboli.
+ Hieronim kardynał Sieniawski
Wielki Inkwizytor
[Obrazek: Inkwizycja(1).png]