Ślub Dominka de Roche z Eugenią von Sarm

[Miguel de Catalan]

Do świątyni w Gdańsku przybyli liczni goście, aby wziąć udział w ślubie Dominika De Roche i Eugenii von Sarm, którzy w obecności kapłana chcą zawrzeć związek małżeński. Kiedy uroczystość miała się zacząć jeden z ministrantów(usnął ale się już obudził) dał wiernym znak dzwoniąc sygnaturką, że mają powstać, gdyż w tej chwili z zakrystii wyszedł kapłan ubrany złotą kapę. W tym momencie chór zaczął śpiewać anielskim głosem "Ave Maria". Ku przyszłemu mężowi podąża Panna Młoda, prowadzona przez ojca, przybrana w długą, białą suknię. Przez prześwitujący welon widać jej radość na widok narzeczonego. Po przywitaniu przyszłych małżonków duchowny mówi:

[Taddeo von Hippogriff-Piccolomini]

Drodzy Bracia i Siostry! Zebraliśmy się dzisiaj, aby połączyć węzłem małżeńskim tych oto ludzi, Eugenię von Sarm oraz Dominika de Roche.

Narzeczeni, pytam was zatem: czy chcecie dobrowolnie i bez żadnego przymusu zawrzeć związek małżeński?

[Eugenia Ostrogska]

Tak, Chcemy.

[Dominik Ostrogski]

Chcemy.

[Taddeo von Hippogriff-Piccolomini]

Czy chcecie wytrwać w tym związku w czasach lepszych i gorszych, w dniach dostatku i ubó­stwa, w dniach zdrowia i choroby ?

[Dominik Ostrogski]

Chcemy.

[Eugenia Ostrogska]

Chcemy.

[Taddeo von Hippogriff-Piccolomini]

Zatem podajcie sobie prawe dłonie i wypowiedzcie tekst przysięgi małżeńskiej.

[Dominik Ostrogski]

"Oto co nastąpiło potem..

"MC: Narzeczeni podają sobie prawe dłonie, które kapłan obwiązuje końcem stuły.
Narzeczony: Ja, Dominik, biorę Ciebie, Eugenio, za żonę i będę Cię miłował, dopóki krew krąży w moich żyłach i oddech pulsuje w moich piersiach. Dziś, jutro, zawsze.
Narzeczona: Ja, Eugenia, biorę Ciebie, Dominiku, za męża i będę Cię miłowała, dopóki krew krąży w moich żyłach i oddech pulsuje w moich piersiach. Dziś, jutro, zawsze.
MC: Kapłan zdejmuje stułę z rąk Państwa młodych. Błogosławi obrączki i podaje je zakochanym.
K: Na znak zawartego małżeństwa nałóżcie sobie obrączki.
Narzeczony: Eugenio, przyjmij tę obrączkę jako znak zawarcia naszego małżeństwa.
Narzeczona: Dominiku, przyjmij tę obrączkę jako znak zawarcia naszego małżeństwa.
K: Wyraziliście wspólną wolę zawarcia związku małżeńskiego. W imieniu Kościoła Rotryjskiego ogłaszam was mężem i żoną. Obyście żyli w szczęściu i miłości. Tego Wam życzę i z serca błogosławię! Synu, możesz pocałować Pannę młodą.
MC: Dominik. zdejmuje welon z twarzy swej żony, po czym delikatnie ją całuje. Następuje uroczysta Msza Święta. Po liturgii, Państwo młodzi jeszcze chwilę klęczą przed ołtarzem w ciszy modląc się, po czym powstają i kierują się do wyjścia w rytmie "Marszu Mendelssohna"."

Młoda para po wyjściu z kościoła spotkała swoich znajomych, przyjaciół oraz mieszkańców.
Potem pojechali na wesele co trwało dwa dni. Opisać się go nie da gdyż nie ma jednej spójnej wersji z tego wydarzenia. Wiemy na pewno po niektórych barwnych opowieściach że było ciekawe i nie brakowało tam na pewno jadła i napoju. Potem udała się do swoich obiektów, domów.
(Dzięki mikronacjom w których czas płynie szybciej niż w realu niedługo można będzie ponownie cieszyć się z nowego członka tej świeżej rodziny.)
To nie będzie jedyna zmiana... "

[Eugenia Ostrogska]

Piękne uroczystości. Jestem wzruszona. To miłe zwłaszcza że również otrzymałam życzenia w wiadomościach prywatnych nie tylko tu.