Przedstawiam wam list apostolski skierowany do wiernych podczas Audiencji Generalnej z okazji 6-lecia II Państwa Kościelnego Rotria.
Epistola Apostolica
Umiłowani Bracia!
Już niedługo nasz pontyfikat dobiegnie końca, a kardynał kamerling uroczystości ogłosi okres sede vacante. Przy okazji zakończenia naszych rządów świętujemy również uroczystości odnowienia Państwa Kościelnego, które po ośmiu miesiącach niebytu wróciło na mapy Mikroświata. Dlatego też, tym przyjemniejszym obowiązkiem jest sprawowanie władzy w Stolicy Apostolskiej i Kościoła, wiedząc, że pomimo wielu zawieruch w naszej historii stoimy na mocnych fundamentach.
Pozycja Państwa Kościelnego jest obecnie bardzo stabilna i mocna, dzięki aktywności na polu dyplomatycznym, a także pracy wewnętrznej. Wiele dały rządy naszych poprzedników, Aleksandra III oraz Sykstusa III. Nasze społeczeństwo ewoluowało przez ten okres, przez co dziś można mówić o Rotrii jako jednym z hegemonów Orientyki. Na okres naszego pontyfikatu przypadło zakończenie obrad II Soboru Trydenckiego. Podczas tego koncylium uregulowano sprawy newralgiczne dla całej Wspólnoty, jak reforma liturgiczna, czy odnowienie Codex Iuris Canonici. Ponadto w miarę możliwości nasza Kancelaria porządkowała prawo Stolicy Apostolskiej, a także troszczyła się o sprawy bieżące. Głęboko wierzymy, że idąc tą drogą, wierności tradycji i zasadom moralności chrześcijańskiej osiągniemy jeszcze więcej, gdyż czerpiemy głęboko z ideałów Kościoła Katolickiego, który niezmiennie od dwóch tysięcy lat stoi na straży porządku na świecie.
Na końcu naszych rządów kierujemy serdeczne podziękowania do wszystkich dostojników państw konkordatowych. Jesteśmy szczególnie wdzięczni Jego Królewskiej Mości Viktorjosowi apo Zep, a także Jego Królewskiej Wysokości Marcosowi, za dążenie do odbudowy Kościoła w Królestwie Surmeńskim. Wyrazy przyjaźni kierujemy do Agurii, gdyż ze strony Jego Królewskiej Mości Gryhorego I zawsze możemy liczyć na wsparcie i pamięć. Wdzięczność należy się także naszej siostrze, Królowej Skarlandu Eleonorze I i przybranemu bratu, Królowi Rzeczypospolitej Augustowi Ludwikowi I. Nie możemy pominąć także Jego Królewskiej Mości Alberta I, który jako Król Niderlandów jest orędownikiem rozwoju Owczarni Pańskiej w swoim kraju oraz Jego Ekscelencji Krzyszrofa Hansa z Trizondalu, który podjął starania zawiązania współpracy ze Stolicą Apostolską.
Na zakończenie kierujemy wyrazy wdzięczności do naszych obywateli. Państwo Kościelne jest silne jego mieszkańcami, którzy działają tutaj na chwałę Złotego Tronu oraz Kościoła. Nie sposób wyliczyć tutaj zasług wszystkich, dlatego też z serca błogosławimy całej czternastce, in nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti!
Pax Domini sit semper vobiscum!
Apostolskim, Pozdrowieniem,
/-/Pius III
Patriarcha i Biskup Rotrii, etc, etc.
