Rzeczpospolita Obojga Narodów

Husaria- Jazda narodowa mająca charakterystyczne skrzydła i kopie. Była najcięższą formacją wojskową w Rzeczypospolitej.


Pancerni- Jazda średniozbrojna tworzona tylko w Kornie i wykorzystująca włócznie. Powstała gdy jeźdźcy z chorągwi kozackich zaczęli nosić opancerzenie.


Petyhorcy- Jazda wyłącznie litewska, odpowiednia koronnej Pancernej. W walce używała kopii, krótszych jednak od Husarskich.


Jazda Kozacka- Wbrew nazwie była tworzona ze szlachciców polskich i litewskich. Była ona najczęściej wybierana przez szaraczków gdyż służba w niej była o wiele tańsza niż w jeździe ciężkiej.


Jazda Tatarska- Jazda lekka tworzona głównie na litwie (rzadko w koronie) z osiadłych tatarów, choć dowódcami i oficerami byli najczęsiej szlachcie Rzplitej.


Jazda Wołoska- Jazda tworzona z madziarów i wołochów wyłącznie w Koronie. W przeciwieństwie do tatarskiej używała oprócz łuków także samopałów.


Piechota Polsko-Węgierska- Zwana także węgrami lub hajdukami piechota utworzona przez Batorego. Używała szbli i samopałów.


Kozacy Regestrowi- Piechota tworzona z kozaków ciągniętych do rejestru, występująca głównie na rusi. Używała eozów taborowych do walki. Po Buncie Chmielnickiego stanowiła trzon sił kozackich.




Dragonia- rodzaj wojska który podróżował konno i zazwyczaj walczył pieszo. Występowały roty ubrane z polska jak i z cudzoziemska.


Rajtaria- jazda występująca praktycznie tylko na litwie. Polska rajtaria nie używała opancerzenia. W walce wykorzystywała najczęsciej broń palną, nie dążąc do spotkania z wrogiem.


Piechota Starego Typu- Zwana także niemiecką. Piechota składająca się w 1/3 z pikinierów i 2/3 muszkieterów. Wykorzystywała opancerzenie.


Piechota Nowego Typu- Piechota złożona z muszkieterów, nie wykorzystująca opancerzenia. W jej regimentach jednak występowało więcej dział niż w regimentach starego typu.


Artyleria- nie stanowiła oddzielnych jednostek, tylko była dołączana do regimentów piechoty (lekka) i dywizji (średnia). Ciężka była wyłącznie na wyposażeniu twierdz.

Wielki Galeon-największa klasa okrętów pływająca pod banderą Rzeczypospolitej. Uzbrojona w 40 dział na dwóch podkładach działowych załogę takich okrętów stanowi około 200 marynarzy i żołnierzy. Jednostki tej klasy służą na wodach Nowej Kurlandii. Z uwagi na rozmiar i siłę ognia ich głównym zadaniem jest obrona wysp przed wrogimi flotami


Galeon Wojenny-Niewiele mniejsze jednostki uzbrojone w ponad 30 dział. Okręty tej klasy zabierają na pokład ponad 150 członków załogi. Pływają we flocie koronnej i kolonialnej gdzie spełniają podobne zadania jak wielkie galeony


Mały Galeon-klasa obejmuje najmniejsze galeony uzbrojone najczęściej w 20-25 dział na jednym pokładzie artyleryjskim i mające od 100 do 150 żołnierzy i marynarzy załogi. Wystarczająco szybkie i dobrze uzbrojone by doścignąć i zatopić jakikolwiek statek piracki czy przemytniczy służą do patrolowania i eskorty konwojów oraz zwalczania żeglugi handlowej wroga.


Fleuta- zabierający do 100 ludzi, uzbrojony w kilkanaście dział okręt handlowy powszechny na Bałtyku.. Zadania tej klasy pokrywają się z zadaniami małych galeonów


Pinasa-Niewielki okręt wojenny. Zwykle niosący 10-12 dział i obsługiwany przez kilkudziesięciu ludzi, choć spotykane są również większe jednostki mające 16 armat i 120 członków załogi. Spotykana na wszystkich wodach Rzeczypospolitej spełnia głównie zadania patrolowe i eskortowe


Galiot-Niewielki wiosłowo-żaglowy okręt, półgalera o dwóch lub jednym maszcie i 16 wiosłąch. Uzbrojony 6 dział. Dzięki niewielkiemu zanurzeniu idealnie nadaje się do patrolowania płytkich nowokurlandzkich wód przybrzeżnych i wybrzeży niedostępnych niekiedy od strony lądu