Twierdza Czechryń
Król Polski Zygmunt III Waza osobistym przywilejem wydanym 1 maja 1589 zezwolił Aleksandrowi Wiśniowieckiemu założyć miasto i zbudować zamek na pustym uroczysku zwanym Czehryn. Zamek stojący na wysokiej i skalistej górze nad Tiasminą oblegany był w 1593 przez zbuntowanych Kozaków pod wodzą Kosińskiego, który zginął, nie zdobywając zamku[1]. W latach 1649-1657 starostą na zamek był Bohdan Chmielnicki, który go umocnił, opatrzył wszelkim uzbrojeniem, nazwoziwszy armat z Kudaku i z innych twierdz. W podziemiach twierdzy około 1653 pułkownik kozacki Jakow Parchomenko ukrył ogromny skarb zdobyty przez rabunki w Polsce[1]. W 1664 nastąpiło ponowne umocnienie zamku przez Czarneckiego i Sobieskiego. W latach 1674-77 zamek znajdował się w posiadaniu tureckiego sułtana a potem wojsk carskich. Drugi zamek po 1758
Obecnie znajduje się w rękach rodu von Vincis - Kazakov
Garnizon -