Rzeczpospolita Obojga Narodów

Pierwsze wzmianki o mieście pojawiają się w 1174, gdy miasto przynależało do Rusi Kijowskiej. Od XIV wieku w Wielkim Księstwie Litewskim, od 1569 w Rzeczypospolitej (Koronie). W pierwszej połowie XVII wieku część zadnieprzańskich dóbr Wiśniowieckich. W 1648 zdobyta i zniszczona przez Kozaków, w 1654 przeszła w ręce Moskwy. Rzeczpospolita oficjalnie zrzekła się prawa do ziem na których leży Połtawa w 1667 r.
W dniu 8 lipca 1709 na zachód i północ od Połtawy miała miejsce decydująca bitwa (Bitwa pod Połtawą) w trakcie najazdu szwedzkiego na Rosję. Licząca 28 tys. żołnierzy szwedzka i kozacka armia została wówczas całkowicie rozbita przez liczącą ponad 60 tys. żołnierzy armię rosyjską. Tylko niewielkie oddziały wraz z królem Karolem XII przedostały się do Turcji. W 1802 miasto zostało stolicą guberni. W 1865 roku mieszkało w niej 665 katolików. W 1881 roku miasto liczyło 41 tys. mieszkańców. W 2014 roku Połtawa przeszła w ręce rodu von Lichtenstein, którego przedstawiciel w Rzeczpospolitej wybudował tam rozbudowaną twierdzę, składającą się z kilkunastu bastionów oraz wież.