Bitwa pod Malborkiem

[Marek Wiktorowicz]

Wylosowano tablicę: 10

Husaria: b10 o6
Obaj przeciwnicy stawili się z takim samym rodzajem wojsk.

Wybrane liczby:
Jakob Wereszczyński 7
Ivan von Vincis-Kazakov 4

Modyfikatory zatem to:
7 bitność -2
4 bitność +1

Ostateczne statystyki po modyfikacji to:
Husaria pana Wereszczyńskiego: b8 o6
Husaria pana von Vincis-Kazakova: b11 o6

Pan von Vincis-Kazakov wygrywa bitwę! Różnica w bitności wyniosła 3, co przy organizacji husarii o wartości 6 oznacza, że nie zostali rozbici.

Ktoś chce sam opisać bitwę? Byli obserwatorzy Jeśli nie, sami opis damy w czwartek.

[Jakob Iwan Wereszczyński-Bagrat]

Jako przegrany gratuluję Panu Ivanowi von Vincis.

[Sebastian von Tauer]

Gratuluję zwycięzcy!

Czekam także na opis bitwy.

[Ivan von Lichtenstein]

Dziękuję za gratulację, a na cześć pana Wereszczyńskiego który dzielnie walczył, zapraszam na ucztą w obozie husarskich wojsk!

[Jakob Iwan Wereszczyński-Bagrat]

Dziękuję za zaproszenie i pamięć o pokonanym Panie Ivanie!

[Henryk Mikołaj Hrychowicz]

Takoż i ja za pozwoleniem Waszmość Panów składam gratulacje Panu Ivanowi von Vincis, zwycięzcy potyczki.
Zaś Imć Panu Jakubowi Wereszczyńskiemu na pociechę i osłodę porażki pragnę podarować tę piękna karabelę.

[Jakob Iwan Wereszczyński-Bagrat]

Dziękuję Panie Mikołaju, za ten piękny dar pocieszenia.

[Marek Wiktorowicz]

Słońce zalewało pięknie okolice malborskiego zamku. Grzało przy tem mocno, co przez uzbrojonych i odzianych w blachy husarzy mocno było odczuwane.

W warunkach tych lepszą pozycją był zdecydowanie lasek leżący u podnóża wzgórka nieopodal zamku. Tam to rozłożył się ten, który pierwszy zdołał przybyć pod zamek - pan Ivan.

Pan Jakob zmuszony był objąć pozycję na wzgórzu, w pełnym słońcu. Kilkakrotnie posyłał swych ludzi coraz bliżej chorągwii pana Ivana, próbując słownie i rzutami kamieniami sprowokować ich do ataku. Na nic się to jednak zdało - oddziały pana Ivana wykazały się żelazną dyscypliną.

Wreszcie pan Jakob, widząc, jak znużeni słońcem są jego ludzie, nakazał wycofanie się. Kiedy tylko chorągiew wykonała zwrot i poczęła zjeżdżać ze wzgórza, zaatakował pan Ivan. Pan Jakob natychmiast zwrócił swoich ludzi czołem ku nadciągającym husarzom, ale wielogodzinne czekanie w słońcu dało o sobie znać. Husarze pana Jakoba nie byli w stanie sprostać wojskom pana Ivana. Wreszcie pan Jakob nakazał pierwszej linii związać walką husarzy pana Ivana, a resztę wycofał w pośpiechu, ratując większość oddziału. Do niewoli pana Ivana dostała się resztą żołnierzy pana Jakoba, z czego większość ranna, niektórzy ciężko. Jeden człowiek zginął.

Król nadciągnął wkrótce. Pogratulował zwycięzcy, a przegranego pocieszył dobrym słowem. Rannych opatrzyć kazał, martwego pogrzebać. Pod murami Malborka zaś, na błoniach, odbyła się wieczorem wielka uczta.