Rzeczpospolita Obojga Narodów

Na polach pod Smoleńskiem spotkały się chorągwie Lubomirskich i Radziwiłłów. Pan Samuel pamiętając jak udało mu się zwyciężyć w bitwie poprzedniej, tak i teraz swą taktykę zastosował. Gdy tylko Husarze Lubomirskiego zaszarżowali na jego oddziały, wołosi wykonali odskok i pozorowaną ucieczkę. Ale pan Jan był na to przygotowany.Uważny obserwator mógł zauważyć, że na godzinę przed bitwą wysłał on dwudziestu husarzy ze swego pułku w zasadzkę. Gdy siły Lubomirskiego runęły na pancernych, Ci, po długim oczekiwaniu na przeciwnika, zmęczeni życiem obozowym nie stanowili poważniejszego przeciwnika dla husarzy. Jedyna nadzieja pozostawała we wsparciu wołosów, ale to nie nadchodziło. Wtem jeden z pocztowych pancernych zawrócił i począł uciekać. Zawtórowali mu inni pocztowi, a nawet towarzysze. Nie minęła chwila, a już cała chorągiew uciekała. Gdy tylko spostrzegł to pan Jan, nakazał zawrócić swej chorągwi. Po chwili z lasu na tyłach wychyliła się chorągiew wołosów, któa mimo że pokonała oddział wydzielony pana Jana, to poniosła w tym starciu spore straty. Gdy Husarze zaszarżowali, dowódca chorągwi nakazał odwrót, nie chcąc ponosić większych strat.