Rzeczpospolita Obojga Narodów

VS

Dnia 4 I anno Domini 2016 na polach przed Wereszczynem ustawiły się naprzeciw siebie dwie chorągwie husarskie dowodzone przez Pana Mikołaja Hrychowicza i stającego naprzeciw niego Maksymiliana Branickiego-Lubomirskiego. Starcie rozpoczęło się potężnym natarciem ludzi Podskarbiego, które mimo groźnego wyglądu nie dało jednak rady złamać szyku husarzy pod wodzą Pana Maksymiliana. Obydwie formacje na krótką chwilę znalazły się w zwarciu.
Pan herbu Gryf widząc, że prawe skrzydło jego armii nie wytrzymuje naporu nakazał mu oddać nieco pola przeciwnikowi.
Pan Mikołaj widząc powiększającą się wyrwę w wojsku oponenta przemieścił kolejne siły na lewe skrzydło swej chorągwi mając nadzieję na szybkie zakończenie starcia.
Widząc wciąż zwiększającą się liczbę przeciwników prawe skrzydło husarii Pana Branickiego-Lubomirskiego poczęło się wycofywać. W tej sytuacji naprzeciwko I Chorągwi Husarii Hrychowicza stało już tylko centrum i lewe skrzydło ludzi pod dowództwem Pana Maksymiliana.
Nie był to jednak koniec, ponieważ oto nawet w obliczu tej sytuacji strażnik gnieźnieński zachowawszy jasność umysłu nie pozwolił ludziom swoim rozpierzchnąć się, ale z wycofanego skrzydła odwód uformował, któremu na dwa podzielonemu kazał na przeciwnika ze stron przeciwnych napierać.
Manewr ten wziął ludzi Pana Hrychowicza w półksiężyc, tak że wielu z nich straciło orientację. W husarzy pod bławą Pana Maksymiliana wstąpił nowy duch walki.
Gnani nowym zapałem wzięli Pana Mikołaja w okrąg, tak że żaden z mu wiernych przełamać stalowego pierścienia w stanie nie był.
Próby wydostania się z potrzasku trwały jeszcze dość długo, lecz z racji niemożliwości jakiegokolwiek manewru Pan Hrychowicz zmuszony był bitwę poddać.