Twierdza Ryga

[Johann von Koppenberg]

Puśćcie go wolno i niech wszystko się rozejdzie po kątach. Dość. Nie można ważyć się i mierzyć chodzi o życie kobiety. Serio oficerowie chcą za taką cenę wszystko. Bezduszni. Za śmierć karła albo tej kobiety zapłacicie i zapłacisz ty Michale. Obyś również zginął w tej sprawie, w tej bitwie, tym oblężeniu. Najlepiej z ręki Karla.! Jak tak można. Wstyd.

[Karl Jungbauer]

Lepiej go posłuchajcie!
- Żołnierze wprowadzić te kobietę na mury.! I wycelujcie w nią i w jej Męża. (Ale nie tak aby zabić a jedynie zranić w rękę np.. Ok?)
-Tak jest panie komendancie, jednak prosiłbym przemyśleć to.
-Zamilcz Myśleć ma on na dole, to jego decyzja.!
Masz jeszcze 5 minut Michał.!

[Miguel de Catalan]

Nie zrobisz jej nic. A wyjdziesz i poddasz się i będziesz do mojej dyspozycji. I staniesz do pojedynku. Jeśli wygrasz to możesz uciekać. A jeśli nie to trafiasz do króla a potem kat czeka.!
Dostałeś warunki. Masz szansę. Wycofaj się ostatni raz mówię.!

[Aleksander Trzaska-Chojnacki]

Hetman Polny zawiadomił imć Pana Karla Jungbauera, że może wraz z 20 zbrojnymi opuścić Twierdzę, pod warunkiem natychmiastowego wydania Wielmożnej Pani Julii von Rokuszewskiej. Do czasu odjazdy Pana Karla Jungbauera, W. Pani Julia będzie przebywała pod opieką hetmańską.
Reszta buntowników ma złożyć broń i czekać na decyzję Króla co z nimi będzie.
Całe wyposażenie w twierdzy pozostaje na miejscu

Wielmożny Pan Michał na razie pozostanie w swoim podobozie
To jest decyzja hetmańską i nie podlega dalszym negocjacjom.

Panowie to nie chodzi o Wasz zatarg, została zajęta twierdzą RON, ostrzelane statki pod banderą RON, więc sprawa jest państwowa

[Karl Jungbauer]

Taki jesteś pewien Michale. Ale ty straszny jesteś. Boję się, już to robię..

I co teraz..

Julia osunęła się poniżej blanku i jej nie było już widać. krople krwi z noża skapnęły na ziemię i zabarwiły ją na brudno czerwony kolor.
Karl posmutniał ale i uśmiechnął się szyderczo i spojrzał na twarz Michała...

[Miguel de Catalan]

W tym to momencie rozległ się huk wszystkich dział które otaczały miasto/ twierdzę.
Wypaliły wszystkie karabiny w stronę murów. Tka że kawałki skały i cegieł i kamienia zaczęły pękać i usuwać się. Michał wydał z siebie duży okrzyk pełny bólu, złości i wrogości, płaczu i niepewności i pełen chęci zemsty. Wykrzyknął:
- Wszystkie działa, pociski na wrota.!!!
Salwy, pociski, wystrzały dym, huki, krzyki. wybrzmiały i wybrzmiewały co i rusz żołnierze, strzelcy obrońcy upadali i spadali z murów.
Pękały mury i wrota drewniane. Aż w końcu.. pękły całkiem i wielkie tumany kurzu się podniosły.
Michał tylko na to czekał. Zaraz wsiadł na konia i galopował do wejścia a za nim w śród kurzu biegli żołnierze. Przejechał przez bramę tratując 3 ludzi. Zeskoczył z konia i mocnymi, długimi, silnymi ciosami rozcinał wojsko, drewno, liny, karabiny, ludzi. Padali. brnął ku schodom na mury. Zabijając przy tym kilku żołnierzy. w końcu kiedy dobiegł już na mury. Zobaczył leżącą osłabioną Julię, krwawiącą. Patrzył na nią i płakał. Zebrał się jednak i wszystkimi siłami rozejrzał się i rozglądał... Karla nie było, uciekł.
TCHÓÓÓRZZZ!!!
Żołnierze litewscy wdarli się do twierdzy i zabijali ostałych. wałczyli, niszczyli i palili.
Szukać jego ciała albo osoby. Musi być, dać mi go żywego. ON JEST MÓJ. I TYLKO JA MAM NAD M+NIM WŁĄDZĘ. JA MAM PRAWO GO MIEC.!! SZUKAC GO.!!!!
Rozkazał Michał również pochwycić i aresztować i związać Johanna. Aby gdy Karla nie znajdą to chociaż Go Królowi pod nogi rzucić, za zdradę, spiskowanie i namawianie do mojej śmierci.

Hetmanie Proszę Mi tego mordercę, dać, złapać. pod Nogi rzucić żywego i związanego.!
Natychmiast tez lekarz wojskowy przy wojskach przybiegł i zaczął tamować krwawienie i bandażować ranę. Jednak, stan rannej (osłabiona, przeziębiona, z objawami wczesnej realiozy) oraz rodzaj rany nie daje dużych szans. Jutro zostanie rozpoczęta podróż do Gdańska do lekarzy.

[Aleksander Trzaska-Chojnacki]

Hetman Polny wściekł się, ponieważ namiestnik Michał Potocki złamać rozkaz.
Na początku zajął się Wielmożną Panią Julia Potocką, jego lekarz daje duże szanse na wyzdrowienie.
Po zdobyciu twierdzy, z powodu złamania rozkazu, zatrzymał w areszcie domowym namiestnika Michała Potocki. Zatrzymany został również Pan Johann von Koppenberg. Obaj zatrzymani zostali osadzeni w zdobytej twierdzy Rydze.
Za Karla Jungbauera zostały wysłane oddziały , aby go pojmać.

[Maurycy Orański]

[ Jutro zostanie rozpoczęta podróż do Gdańska do lekarzy. [/i]

Pani Julia może odpłynąć na "Złotym Lwie" w mojej kajucie i pod opieką mojego lekarza.

[Miguel de Catalan]

Hetman Polny wściekł się, ponieważ namiestnik Michał Potocki złamać rozkaz.
Na początku zajął się Wielmożną Panią Julia Potocką, jego lekarz daje duże szanse na wyzdrowienie.
Po zdobyciu twierdzy, z powodu złamania rozkazu, zatrzymał w areszcie domowym namiestnika Michała Potockiego. Zatrzymany został również Pan Johann von Koppenberg. Obaj zatrzymani zostali osadzeni w zdobytej twierdzy Rydze.
Za Karla Jungbauera zostały wysłane oddziały , aby go pojmać.

Jak złamałem rozkaz skoro to on zranił Julię.? I nie opuścił twierdzy i oddał strzały. potem nasi oddali, ja żadnego strzału nie oddałem. Oj Panie Hetmanie...

Wielmożny Pan Michał na razie pozostanie w swoim podobozie
To jest decyzja hetmańską i nie podlega dalszym negocjacjom.

Byłem niedaleko obozu. Jak miałbym być postacią dramatyczną tutaj skoro byłbym w podobozie.?

[Maurycy Orański]

Strzały oddał pierwszy pan. Rozumiem pańskie motywy jednak żołnierz nie może kierować się emocjami bo one wyłączają myślenie.