|
przez Jakob Iwan Wereszczyński-Bagrat » 07 cze 2015, 22:38
Słoń afrykański leśny Słoń afrykański leśny (Loxodonta cyclotis) to gatunek ssaka z rodziny słoniowatych, mniejszy z dwóch gatunków słoni występujących w Afryce. Wcześniej uznawany za podgatunek słonia afrykańskiego (Loxodonta africana), od którego różni się m.in. wielkością (samce rzadko mierzą powyżej 2,5 m w kłębie). Inne widoczne różnice pomiędzy oboma gatunkami to zaokrąglone uszy oraz mniejsze, prostsze i skierowane lekko ku dołowi ciosy u słonia leśnego. Gatunek ten ma po 5 palców u przednich i po 4 u tylnych nóg, podczas gdy słonie afrykańskie mają odpowiednio po 4 i 3. Przebywa zawsze w sąsiedztwie zbiorników wodnych, wypija dziennie do 200 litrów wody. Tworzy matriarchalne grupy rodzinne, chociaż znacznie mniejsze niż słonie afrykańskie; samce prowadzą życie samotne. Wielkość: Wysokość: samiec – od 1,7 do 2,8 m, samica - 1,6 do 2,4 m Długość: samiec – od 4 do 6 m Waga: samiec – od 1200 do 3500 kg, samica - od 900 do 3000 kg Długość ciosów: 0,5 – 1,2 m
Jakub Wereszczyński-Bagrat książę Abachazji
-
-
- Miecznik
-
- Posty: 1804
- Dołączył(a): 13 gru 2014, 19:55
- Lokalizacja: Wereszczyn, Korona Królestwa Polskiego
- Medale: 9
-
-
-
- Godności Kancelaryjne: Podkanclerzy
- Stopień: Rotmistrz
- Wykształcenie: Szkoła Rycerska
przez Jakob Iwan Wereszczyński-Bagrat » 07 cze 2015, 22:40
Słoń indyjski Słoń indyjski (Elephas maximus) to ssak z rzędu trąbowców, jeden z trzech żyjących gatunków rodziny słoniowatych, zamieszkujący lasy i zarośla Azji Południowej i Południowo-Wschodniej. długość ciała: 5,5-6,4 m długość ogona: do 1,5 m wysokość w kłębie: do 3,1 m masa ciała: do 5 ton Głowa duża, czoło płaskie, nad oczami po obydwu stronach dwa półokrągłe guzy kostne, uszy znacznie mniejsze niż u słonia afrykańskiego, ciosy niewielkich stosunkowo rozmiarów występują u większości samców, u samic rzadko spotykane (największe ciosy słoni indyjskich miały długość 3,02 m i masę 39 kg). Trąba zakończona jest jednym wyrostkiem chwytnym. Szyja krótka, tułów krępy, masywny, kończyny słupowate, zakończone szeroką, okrągłą stopą, zawierającą warstwę amortyzacyjną zbudowaną z tkanki chrzęstnej i tłuszczowej. Słonie chodzą na czubkach palców zakończonych pięcioma paznokciami w kończynach przednich, trzema lub czterema w tylnych. Ciało pokrywa gruba, marszczona skóra o grubości 2-4 cm, prawie bezwłosa, rzadkie włosy występują na grzbiecie i karku, dłuższe stanowią zakończenie ogona. Słonie porozumiewają się ze sobą dźwiękami o bardzo niskiej częstotliwości, niesłyszalnymi dla ucha ludzkiego, które są odbierane przez te zwierzęta na duże odległości (ponad 2 km). Słoń indyjski żyje w stadach złożonych przeważnie z 8-10 samic z młodymi, w obrębie stada panuje ścisła hierarchia. W terenie górzystym porusza się nadzwyczaj sprawnie (w marszu osiąga 7-15 km/h), niemal bezgłośnie i prawie nie pozostawiając śladów (nacisk na 1 cm² powierzchni stopy wynosi tylko 400-600 g). Doskonale pływa i chętnie kąpie się w błotnistych sadzawkach. Pożywienie słoni indyjskich stanowią trawy, liście, kora, miękkie drewno, pędy bambusa i owoce, szczególnie dzikie figi. Ciąża trwa 614-688 dni (ok. 21 m-cy), samica rodzi jedno młode o masie ok. 100 kg, które karmi przez 8-10 miesięcy, czasem nawet ponad rok. Słoń indyjski osiąga dojrzałość płciową w wieku ok. 12 lat. W warunkach hodowlanych żyje przeciętnie 40-60 lat. Znane są cztery podgatunki: słoń indyjski (Elephas maximus bengalensis), występujący głównie w Indiach słoń malajski (Elephas maximus hirsutus), występujący na Półwyspie Malajskim słoń sumatrzański (Elephas maximus sumatranus), zamieszkujący Sumatrę słoń cejloński (Elephas maximus maximus) ze Sri Lanki.
Jakub Wereszczyński-Bagrat książę Abachazji
-
-
- Miecznik
-
- Posty: 1804
- Dołączył(a): 13 gru 2014, 19:55
- Lokalizacja: Wereszczyn, Korona Królestwa Polskiego
- Medale: 9
-
-
-
- Godności Kancelaryjne: Podkanclerzy
- Stopień: Rotmistrz
- Wykształcenie: Szkoła Rycerska
przez Jakob Iwan Wereszczyński-Bagrat » 17 cze 2015, 22:52
Adaks
Adaks (Addax nasomaculatus) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny krętorogich, zaliczany do antylop. Jedyny przedstawiciel rodzaju Addax. Pierwotnie występował na całej Saharze: od Mauretanii, Maroka i Algierii aż do Sudanu. Obecnie adaks należy do najrzadziej spotykanych gatunków antylop. Spadek liczebności tych zwierząt jest rezultatem polowań dla cenionego mięsa i skóry. Z powodu braku wystarczającej ochrony zwierzętom tym grozi całkowite wytępienie. Adaks jest uznawany za gatunek regionalnie wymarły[2] w Algierii, Egipcie, Libii i Maroku, a prawdopodobnie także w Sudanie. Zarówno w Algierii jak i w Sudanie można jednak sporadycznie napotkać pojawiające się tam wędrujące adaksy. Rozbieżności w danych mogą wynikać z faktu że adaksy wiodą koczowniczy tryb życia, więc nie zamieszkują danego terenu na stałe. Zwierzęta tego gatunku są regularnie odnotowywane w Nigerii, Mauretanii, w Czadzie i w północnej części Mali. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody zaliczyła adaksy do gatunków krytycznie zagrożonych wymarciem. Adaksy wiodą koczowniczy tryb życia w małych stadach liczących od 5 do 20 sztuk. Nie są agresywne, ale sprowokowane mogą szarżować na przeciwnika. Migrują na duże odległości w poszukiwaniu pastwisk. Poruszają się dość wolno, przez co stanowią łatwy cel dla polującej na nie lokalnej ludności. Zdaniem Kazimierza Kowalskiego stadem przewodzi stary samiec, jednak Krausman i Casey podają, że na wolności stadem kierują starsze samice, które w niewoli także zachowują znaczącą pozycję w stadzie.
Jakub Wereszczyński-Bagrat książę Abachazji
-
-
- Miecznik
-
- Posty: 1804
- Dołączył(a): 13 gru 2014, 19:55
- Lokalizacja: Wereszczyn, Korona Królestwa Polskiego
- Medale: 9
-
-
-
- Godności Kancelaryjne: Podkanclerzy
- Stopień: Rotmistrz
- Wykształcenie: Szkoła Rycerska
przez Jakob Iwan Wereszczyński-Bagrat » 17 cze 2015, 22:55
Bawolec Bawolec (Alcelaphus buselaphus) – gatunek dużej antylopy z rodziny krętorogich. Bawolec należy do największych przedstawicieli podrodziny Alcelaphinae. Osiąga długość ciała od 150-245 cm i masę 75-200 kg. Długość ogona wynosi 30-70 cm, a wysokość w kłębie od 1,1-1,5 m. Samice są nieznacznie mniejsze od samców. Skóra bawolców pokryta jest długimi do 25 mm włosami, a ich głowa wąska i wydłużona. Ubarwienie, w zależności od podgatunku, od jasno- do szaro-brązowego. Przedstawiciele obojga płci posiadają lirowato, lub łukowato wygięte rogi o długości od 45-70 cm. Dojrzałość płciową osiągają ok. 1 roku życia. Po ciąży trwającej 214-242 dni samica rodzi jedno młode. Bawolce żyją od 11 do 20 lat. Są zwierzętami społecznymi. Tworzą zorganizowane stada, które mogą się składać z 300 osobników. Rogi tych zwierząt różnią się nieznacznie w zależności od podgatunku, jednak wszystkie są ciężkie i charakterystycznie wykrzywione. Służą głównie do walk o terytorium oraz do obrony przed drapieżnikami. Powstają bardzo wcześnie i występują u obu płci. Zwierzęta te mają bardzo umięśnione odnóża. W przypadku ucieczki potrafią rozpędzić się do 80 km/h.
Jakub Wereszczyński-Bagrat książę Abachazji
-
-
- Miecznik
-
- Posty: 1804
- Dołączył(a): 13 gru 2014, 19:55
- Lokalizacja: Wereszczyn, Korona Królestwa Polskiego
- Medale: 9
-
-
-
- Godności Kancelaryjne: Podkanclerzy
- Stopień: Rotmistrz
- Wykształcenie: Szkoła Rycerska
przez Jakob Iwan Wereszczyński-Bagrat » 17 cze 2015, 22:58
Bongo Bongo (Tragelaphus eurycerus) - największa spośród afrykańskich leśnych antylop zamieszkująca afrykańskie lasy tropikalne i góry w Dolinie Konga. Przeważnie prowadzi nocny tryb życia. Gatunek zagrożony wyginięciem. Wysokość w kłębie 1,1-1,3 m i długość 1,7-2,5 m. Samice ważą 210–235 kg, samce 240–405 kg. Ubarwienie zmienne, forma typowa jest brązowa w białe paski. Samiec ma większe rogi, które jednak występują u obojga płci. Na skutek nadmiernych polowań bongo stało się w ostatnim dziesięcioleciu zdecydowanie rzadkie. Dzieli przestrzeń życiową z okapi i słoniem leśnym (słoń afrykański). Młode antylopy
Jakub Wereszczyński-Bagrat książę Abachazji
-
-
- Miecznik
-
- Posty: 1804
- Dołączył(a): 13 gru 2014, 19:55
- Lokalizacja: Wereszczyn, Korona Królestwa Polskiego
- Medale: 9
-
-
-
- Godności Kancelaryjne: Podkanclerzy
- Stopień: Rotmistrz
- Wykształcenie: Szkoła Rycerska
przez Jakob Iwan Wereszczyński-Bagrat » 17 cze 2015, 23:01
Garna Garna (Antilope cervicapra) – gatunek ssaka z rodziny krętorogich, jedyny przedstawiciel rodzaju Antilope. Gatunek dawniej bardzo liczny, obecnie zaliczany do kategorii zwierząt o podwyższonym ryzyku wyginięcia. Ciało samców ma barwę brunatną lub czarną, samice są żółtobrązowe. Brzuch u obu płci jest biały. Samce garny posiadają długie, skręcone rogi. -Długość: do 100-150 cm -Wzrost: 60-85 cm -Waga: 25-35 kg -Długość życia: do 13 lat -Długość ciąży: 5-6 miesięcy -Liczba młodych w miocie: 1
Jakub Wereszczyński-Bagrat książę Abachazji
-
-
- Miecznik
-
- Posty: 1804
- Dołączył(a): 13 gru 2014, 19:55
- Lokalizacja: Wereszczyn, Korona Królestwa Polskiego
- Medale: 9
-
-
-
- Godności Kancelaryjne: Podkanclerzy
- Stopień: Rotmistrz
- Wykształcenie: Szkoła Rycerska
przez Jakob Iwan Wereszczyński-Bagrat » 17 cze 2015, 23:06
Gazela Gazela (Gazella) – rodzaj antylop właściwych. Żyją przeciętnie 10 – 12 lat. Zamieszkują północne i wschodnie tereny Afryki, zachodnią i środkową Azję oraz część Półwyspu Indyjskiego. Zamieszkują przeważnie tereny bezleśne, stepy i pustynie. Żyją na wysokości do 6000 m n.p.m. Żyją w stadach, w zależności od gatunku liczą od kilku do kilkuset osobników. Przeważnie jednak stada liczą 5 – 10 sztuk. Największe wspólnoty międzygatunkowe obserwuje się jesienią, gdy małe stada łączą się ze sobą w celu odnalezienia nowych żerowisk. Są antylopami średniej wielkości. Długość ciała wynosi około 1 m. Mają różnorodne ubarwienie boków i grzbietu, od brązowego, poprzez popielate i szare do białego. U wielu gatunków wzdłuż boków występują dwa pasy: ciemny i biały, tuż nad biało ubarwionym brzuchem. Rogi występują zarówno u samic jak i u samców. Rogi samic są mniejsze i cieńsze. Jedynym wyjątkiem są gazele dżejran, u których rogi posiadają jedynie samce. Rogi mają około 35 cm długości od nasady do czubka zaopatrzone są w zachodzące na siebie pierścieniowate zgrubienia. Kształt rogów przypomina lirę, ale może się zmieniać u różnych gatunków. Samice rodzą przeważnie jedno, czasem dwa młode późną wiosną, od kwietnia do czerwca. Ciąża trwa około 6 miesięcy. Tydzień po urodzeniu młode są na tyle sprawne, że mogą biegać tak szybko jak osobnik dorosły.
Jakub Wereszczyński-Bagrat książę Abachazji
-
-
- Miecznik
-
- Posty: 1804
- Dołączył(a): 13 gru 2014, 19:55
- Lokalizacja: Wereszczyn, Korona Królestwa Polskiego
- Medale: 9
-
-
-
- Godności Kancelaryjne: Podkanclerzy
- Stopień: Rotmistrz
- Wykształcenie: Szkoła Rycerska
przez Jakob Iwan Wereszczyński-Bagrat » 17 cze 2015, 23:11
Gnu pręgowane Gnu pręgowane (Connochaetes taurinus) – gatunek kopytnego ssaka z rodziny krętorogich. Żyje w dużych stadach, najczęściej wraz z zebrami, gazelami i żyrafami zamieszkują południową i wschodnią Afrykę. W poszukiwaniu pokarmu odbywają długie wędrówki, w czasie których pokonują wiele przeszkód, np. głębokie rzeki. -Wysokość w kłębie: 130 – 140 cm -Długość z głową: 175 – 230 cm lub 240 -Długość ogona: 70 – 100 cm -Masa ciała: samce 160 – 270 kg, samice 140 - 260 kg Ubarwienie: sierść szara z pionowymi brunatnymi pręgami.Rogi u osobników obu płci. Gnu pręgowane tworzą stałe stada złożone z samic z małymi albo z samców. Stada samic z młodymi liczą przeciętnie ok. 10 osobników. W sprzyjającym okresie wykazują terytorializm, dopiero w porze suchej przemieszczają się w poszukiwaniu pokarmu tworząc większe skupiska. W regionach stale suchych tworzą olbrzymie stada, liczące nawet kilka tysięcy osobników, migrujące w poszukiwaniu bardziej sprzyjających warunków. Młode samce po osiągnięciu dojrzałości płciowej (w wieku ok. 1,5 roku) są odganiane od matki i łączą się w luźne grupy samców. Gnu żyje średnio 15-20 lat. Walka samców
Jakub Wereszczyński-Bagrat książę Abachazji
-
-
- Miecznik
-
- Posty: 1804
- Dołączył(a): 13 gru 2014, 19:55
- Lokalizacja: Wereszczyn, Korona Królestwa Polskiego
- Medale: 9
-
-
-
- Godności Kancelaryjne: Podkanclerzy
- Stopień: Rotmistrz
- Wykształcenie: Szkoła Rycerska
kuchnie na wymiar kalwaria zebrzydowska
Powrót do Kijów
Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość
|
|