Majątek Czarcigród

[Michał apo Zep]

Rozkazuję moim oddziałom stacjonującym w Czarcim Zamku, opuszczenie posterunków w spokoju i udanie się do Pałacu, na czas trwania aresztu domowego. Kategorycznie zabraniam oddziałom wszelkie próby oswobodzenia mojej osoby.

[Pius IV]

Odsyłam oddziały Pana Czartoryskiego do Sztabu Generalnego w Brześciu Litewskim i oddaję pod komendę hetmańską. Rozkaz wykonać natychmiast.

[Michał apo Zep]

Potwierdzam żołnierze, wykonać.

[Michał apo Zep]

Proszę o przekazanie tych dokumentów do adresatów:

Artur Czartoryski
do
Kancelarii Królewskiej

Składam dymisję z pełnionych przeze mnie funkcji publicznych, a więc urzędu Kuratora Wielkiego, Kustosza Galerii Sztuki, Dyrektora Filharmonii Narodowej, Notariusza Królewskiego i Przedstawiciela do OPM oraz Ambasadora. Proszę o odwołanie mnie z tych urzędów.

dn. 24.07.12 r.
(-) Artur Czartoryski

Artur Czartoryski
do
Kancelarii Hetmana Wielkiego

Składam dymisję z pełnionych przeze mnie funkcji wojskowych, a więc z funkcji Dowódcy I Flotylli Królewskiej Marynarki Wojennej oraz stanowiska kapitana fregaty "Isabel". Proszę także o zawieszenie mnie w służbie czynnej i skierowanie do rezerwy.

dn. 24.07.12 r.
(-) Artur Czartoryski

[Michał apo Zep]

Dnia 27 miesiąca lipca roku 2012 o godzinie 10.15 ku progom Czarciego Zamku zajechała wielka karoca Czartoryskich. Sługi zapakowali doń kilka skrzyń i waliz z różnymi książkami, pamiątkami, ubraniami, z rzeczami najpotrzebniejszymi. Do karocy wsiadł Artur Czartoryski wraz z zaufanym sługą i odjechali w kierunku portu w Gdańsku, by niesieni falami morza, na jednym z kupieckich okrętów, dotarli do innego lądu. Cel podróży to Rotria. I tylko na pożegnanie, odwrócił się gospodarz w stronę swego domu i targany wspomnieniami uronił łzę wzruszenia. <<Kiedyś tu wrócę>> pomyślał i odjechał.

[Emilia Radziwiłłówna]

Dnia 27 miesiąca lipca roku 2012 o godzinie 10.15 ku progom Czarciego Zamku zajechała wielka karoca Czartoryskich. Sługi zapakowali doń kilka skrzyń i waliz z różnymi książkami, pamiątkami, ubraniami, z rzeczami najpotrzebniejszymi. Do karocy wsiadł Artur Czartoryski wraz z zaufanym sługą i odjechali w kierunku portu w Gdańsku, by niesieni falami morza, na jednym z kupieckich okrętów, dotarli do innego lądu. Cel podróży to Rotria. I tylko na pożegnanie, odwrócił się gospodarz w stronę swego domu i targany wspomnieniami uronił łzę wzruszenia. <<Kiedyś tu wrócę>> pomyślał i odjechał.

Postąpił Waszmość Pan nieroztropnie i głupio, ale mimo wszystko zachowam dobre wspomnienia o Panu

[Marek Wiktorowicz]

Dziś w godzinach wieczornych pochowano w Mimozji, rodowej siedzibie Zeppów w Surmenii Jego Wysokość księcia MMihaela apo Zep. Na pogrzebie obecny był król Polski, Jego Majestat Karol Józef I.

Zgodnie z ostatnią wolą zmarłego, jego serce ma spocząć u boku małżonki, Izabeli, na zamku Czarcigród. Jego Królewska Mość Karol Józef, Jego Królewska Wysokość Markos Viktorjosigs i Jej Wysokość księżna Emilia Frankiskoskori dotarli wkrótce dzięki wymyślnemu wynalazkowi innych ludów, samolotowi, do granic Rzeczypospolitej. Serce zmarłego księcia przewieziono, pod eskortą prywatnych oddziałów Zeppów i Gwardii Królewskiej, do Czarcigrodu, gdzie złożono je w sarkofagu małżonki.

[Sebastian von Tauer]

Orszak królewski przybyła do bram majątku Czarcigród późną nocą z 31 marca na 1 kwietnia.

[Marek Wiktorowicz]

Zejrzano królewski orszak już z daleka i natychmiast powiadomiono pana zamku, xięcia Marka, że się Król Najjaśniejszy zbliża ze swemi ludźmi.

Toteż kazał xiążę zatrąbić na wszystkich wieżach, króla witając i natychmiast sztandary z królewskim herbem wywiesić na murach zamku, coby wszystkim dać znak, że w murach Czarciej Twierdzy przebywa święta monarsza osoba.

Kiedy król dostąpił do bram, xiążę wyjechał mu naprzeciw. Zsiadł z konia i podszedł pieszo do Jego Królewskiej Mośći.

- Witam Wasz Najjaśniejszy Majestat na ziemiach rodu Zepów. Czarcia Twierdza rada jest gościć Waszą Miłość. Pewnikiem zdrożeni jesteście. Raczcie Panie z konia zsiąść. Stajennym go każę oporządzić, a Waszą Miłość na wieczerzę proszę, a potem do komnat na wypoczynek.

Tak też się stało. Król do sali biesiadnej wszedł i zasiadł przy suto zastawionym stole, gdzie służba zamkowa już się krzątała, szykując wszystko dla zacnego gościa.

- Wasza Miłość, ucztować proszę do woli, a jutro na objazd czarcigrodzkich dóbr moich Waszą Miłość zabiorę. Dnia następnego potyczkę zbrojną ku uciesze wszystkich urządzimy, a trzeciego dnia Waszej wizyty festyn przewidziano, coby i kmiecie blask Waszego Majestatu dojrzeć mogli.

Długo ucztowano, aż wreszcie udano się na spoczynek.

[Marek Wiktorowicz]

Objazd majątku rozpoczął się tuż po śniadaniu. Xiążę zebrał oddział dragonów i wraz z orszakiem Króla Jegomości ruszył w kierunku folwarku Czarcice. Król dokonał oglądu zabudowań i okolicznych wsi.

- Majętności mam dziś co niemiara, Wasza Miłość. Toteż i danin z chłopów nadmiernych ściągać nie muszę. Stać ich przeto, by chałupy bardziej okazałe pobudować. A takoż i o zdrowie ich zadbać kazałem. W Czarcicach jest medyk, co ich zdrowia dogląda.

Na dowód, pokazał xiążę chałupę chłopską.

Praca wrzała we wsi. Wiosna nadeszła, to i pola trzeba było oporządzić.

Po objeździe wsi wokół folwarku Czarcice, udał się orszak do zamków i twierdz, gdzie Jego Miłość, wojak przecie znaczny, przeglądu dokonał nowo pobudowanych umocnień. Przegląd zakończył się w Czarciej Twierdzy.

- Niech Wasz Majestat sam oceni, czy te umocnienia dobrze chronią Waszych ziem.

Późny obiad zjedzono w Czarciej Twierdzy, po czem xiążę z królem na błoniach przy twierdzy się rozłożyli, gdzie królowi uszykowano niespodziankę: wystawiono na zbudowanej scenie teatrzyk, który wiktorię przy poskramianiu Powstania Pawłyszenki przedstawił.

Wreszcie wieczorem w kaplicy odprawiono mszę, po czem udano się na spoczynek.