Majątek Czarcigród

[Michał apo Zep]

Majątek Czarcigród jest własnością Artura Czartoryskiego. W skład majątku wchodzą:

Czarci Zamek



Piękny XII-wieczny zamek, wielokrotnie przebudowywany przez kolejnych właścicieli. Stacjonują tutaj wojska pod dowództwem Artura Korwin-Czartoryskiego:
- Zamkowa Bateria Artylerii Artura Czartoryskiego,
- Szwadron Jazdy Husarskiej Artura Czartoryskiego,
- Rota Gwardii Szwajcarskiej Artura Czartoryskiego.
Oto jak prezentuje się zamek:
Brama główna:

Dziedziniec zamkowy:

Kaplica:

Wielka Sala:

Jadalnia zamkowa:

Sala Straży:

Zbrojownia

Salon:

Panorama dziedzińca:



Pałac Czartoryskich


Piękna budowla wzniesiona w XI lub XII wieku. Od tego czasu wielokrotnie przebudowywana. Dziś zachwyca swoim neobarokowym urokiem. Pałac kryje wiele tajemnic w swoich rozlicznych komnatach urządzonych ze smakiem przez Panią Ossolińską-Czartoryską. Jest to oficjalna siedziba rodu Czartoryskich. Oto uchylmy rąbka tej tajemnicy:

Klatka schodowa


Salon zielony


Sala lustrzana


Zachodni korytarz


Gabinet:


Komnata sypialna gospodarzy:


Pokoje gościnne:


Biblioteka:


Jadalnia mała:


Jadalnia duża:


Kuchnia:


Sala bankietowa:


W niewielkim oddaleniu znajduje się Dworek Ossolińskich, w którym wychowywała się i mieszkała Panna Izabella Ossolińska, do czasu, kiedy nie stała się Panią Izabellą Ossolińską-Czartoryską.

Dworek Ossolińskich

Świetny przykład wiejskich rezydencji szlacheckich. Drewniana budowla zachwyca swoją skromnością, połączoną z elegancją i szykiem.

Folwark "Czarcice"

Folwark zajmuje się zarządzaniem okolicznymi wsiami, wchodzącymi w skład majątku, a także przetwarzaniem i magazynowaniem wszystkiego, co okoliczna ziemia rodzi, a więc zbóż, owoców i warzyw, grzybów, ziół, kwiatów. Znajdują się tu również pasieki, z których pozyskuje się przedni miód. W skład folwarku wchodzą zagrody, stajnie, młyny, winnica, obory, szopy, oraz domostwa chłopskie, a także wsie: Czartosy Górne, Czartosy Dolne, Czarci Staw, Nowy Czarci Staw, Czartowo Stare.

[Michał apo Zep]

Służba miota się jak może, bo przeto król Rzeczypospolitej ma zawitać w skromnych progach dworu Czartoryskich. trzeba przeto komnatę przyszykować, prosię ubić i najlepsze wino z piwnicy wytoczyć. A i konie wyczyścić, jakby król na przejażdżkę nabrał ochoty. Witamy w Naszych skromnych Progach Waszą Wysokość

[Pius IV]

Przed bramy pałacu zajeżdżają potężnie zbrojone oddziały Gwardii Królewskiej. Rozlega się huk fanfar, zajeżdżają królewskie sztandary. Wojsko formuje się w zgrabne szyki, robiąc tunel między swoimi oddziałami. Wjeżdżają karety - jedna za drugą. W środkowej karecie, wysadzanej złotem i zdobnym drzewem, zasiada Jego Królewska Mość wraz ze swoim synem - Arcyksięciem Janem. Karety stają, służba rozkłada podest i czerwoną tkaninę pod nogi. Otwierają się drzwiczki karocy, pierwszy wychodzi Król - tuż za nim jego syn. Kiedy monarcha staje przed karetą, wojska robią zwrot w jego stronę i przyjmują komendę pozycji pionowej. Kiedy król przechodzi w stronę posiadłości, armia salutuje. Jego Królewska Mość wraz z Arcyksięciem Janem dochodzi do bram pałacu w otoczeniu służby, po czym naprzeciw niemu wychodzi Pan Gospodarz - Artur Czartoryski.



Witaj Mości Panie,
radem Ci ja z zaproszenia, jakem od Ciebie otrzymał.
Raduje się serce moje i dusza, że dane mi zagościć w Waszej Mości progach .

[Michał apo Zep]

Nie mniejsza przyjemność po Naszej stronie, proszę wchodzić dalej, do komnat, co je służba przyszykowała. Nazajutrz bankiet, z dobrym jadłem i napojami wszelakimi, a także pokazem ogni sztucznych i cyrkowych akrobacji. Prosimy zatem do środka Wasze Dostojności, Królewską Wysokość Króla Franciszka, oraz Jego niemniej zacnego Syna Jana- Arcyksięcia.
Dla Gwardii zacnej także przyszykowane komnaty, opodal królewskich, co by straż pilnie strzegła skarbu Rzeczypospolitej. Konie do stajni służba zaprowadzi co by po długiej drodze sił nabrały.

[Izabella Ossolińska]

Izabella stała z boku w kremowej sukni delikatnie wykonując ukłon w stronę Jego Królewskiej Mości. Nie zabrała głosu podczas wymiany grzecznościowych zwrotów, ponieważ jej nie wypadało. Była bowiem tylko (a może aż) żoną gospodarza /tj. gospodziną /. Po wejściu do pałacu poleciła służbie przygotowanie posiłku dla gości i poszła do Zielonego Salonik czytać kolejne opasłe tomiszcze Historii Sztuki.

[Pius IV]

Król jednym kątem oka, przechodząc w głąb pałacu dostrzegł Panienkę Ossolińską i uprzejmym gestem skinął i uśmiechnął się doń. Wchodząc do posiadłości z zaciekawieniem oglądał malunki i dzieła sztuki, które zdobią pałac. W pewnej chwili zatrzymał się i rzekł do Mości Gospodarza:

Mości Panie,
czy pozwoli Waszmość, abym w asyście sług moich udał się do komnaty na spoczynek?
Wyczerpała mnie podróż dzisiejsza, zaś głowa sprawną musi być, by sprawnie rządzić i zarządzać.
Stąd też proszę wybaczyć, lecz zmuszon będę opuścić Waszmość Pana, by udać się w zacisze i odpocząć nieco .



Skinąwszy na sługi przykazał nieść bagaże tam, gdzie poprowadzą sługi Mości Gospodarza.
Tuż za królem ustawił się jeden z kilkudziesięciu oddziałów Gwardii Królewskiej, który obejmie straż wewnątrz i na zewnątrz królewskiej komnaty.

[Karol Radziwiłł]

Także Arcyksiążę Jan, zachwycony bogato zdobionymi salonami Pałacu oraz prostotą i elegancją Dworku, rzekł:
Witaj Mości Panie Czartoryski! Może i dla mnie znalazłaby się komnata w Pańskich progach, cobym mógł sobie w niej odpocząć, po tak męczącej, ale jakże opłacalnej podróży?

Po chwili dodał, zwracając się do Izabelli Ossolińskiej-Czartoryskiej:
Ach, witam i Szanowną Panią! Nigdym nie widział bardziej zacnych szat od tych, które ma Pani na sobie. Doprawdy zaszczytem jest być gościem w Waszym Pałacu.

[Michał apo Zep]

Dziś wieczorem, w pałacu Czartoryskich odbył się wielki bankiet, na któym głównym gościem, był Jego Wysokość Król Rzeczypospolitej, Franciszek Ferdynand I wraz z synem, Arcyksięciem Janem, a także Pan Hetman Henryk książę Horoch. Gospodarze zrobili co w ich mocy, by sprostać gustom swoich gości i spełnić ich wszystkie finezyjne zachcianki, stęd nie zabrakło rozlicznych atrakcji:

Rozpoczęto uroczystą kolacją, na której nie zabrakło potraw ze wszystkich stron świata i napojów wszelakich, słodkich, kwaśnych, gorzkich, słonych wedle gustu.





Gościom usługiwała najlepsza kadra kelnerów i kucharzy z całego świata. Następnie odbył się koncert orkiestry symfonicznej w Sali lustrzanej pałacu.



Następnie wszyscy udali się na tańce w Sali Balowej, które rozpoczął tradycyjny polonez:



Całość zakończył pokaz sztucznych ogni, po którym goście wznieśli toast i udali się na spoczynek do swoich komnat.

[Henryk Horoch]

Pozostając w cieniu Jego Królewskiej Mości i arcyksięcia Jana, hetman wielki sycił swe oczy przepychem i wystawnością uczty którą wydał gospodarz ze swą małżonką. W tym czasie pułk jazdy horoskiej który przybył do Czarcigrodu z księciem hetmanem, zjechawszy na dziedziniec pałacu począł wiwatować na cześć młodej pary, taką wrzawę czyniąc, iż hetman musiał skarcić swych oficerów. Ci jednak uprosiwszy łaski, za zgodą księcia hetmana poszli się pokłonić z życzeniami młodej parze.

[Michał apo Zep]

Dziękujemy za wizytę Panie Hetmanie. To dla Nas zaszczyt