Rzeczpospolita Obojga Narodów

Istniejący już w XV wieku. W 1450 roku, po spaleniu Łucka przez Tatarów stał się główną rezydencją biskupów łuckich. Rozbudowany w 1520. Zniszczony w czasie potopu i najazdu Chowańskiego. Obudowany przez obecnego właściciela-hrabiego Maurycego Orańskiego.

W miejscu dzisiejszej osady Janów Podlaski istniała wieś Porchowo, o której najwcześniejsza wzmianka pisemna pochodzi z okresu średniowiecza. Podlasie stanowiło wówczas własność Wielkiego Księstwa Litewskiego. Dnia 13 maja 1428 r. wieś Porchowo zastała przekazana wraz z innymi dobrami ziemskimi przez Księcia Witolda biskupowi łuckiemu. Z tego też roku pochodzi pierwszy drewniany kościół p.w. św. Trójcy, wzniesionego prawdopodobnie w miejscu obecnego kościoła pod tym samym wezwaniem.
W 1437 roku donacja została potwierdzona przez Zygmunta Wielkiego Księcia Litewskiego. Około 1450 r. po spaleniu Łucka przez Tatarów biskup łucki Jan Łosowicz przeniósł do Porchowa swoją rezydencję. Ten sam biskup w 1465 r. uzyskał od króla Kazimierza Jagiellończyka prawa miejskie dla osady, aktem lokacyjnym na prawie chełmińskim wydanym w Chociaczowie podniósł wieś do rangi miasta, nadając mu nazwę Janów od swojego imienia. Janów był do 1796 r. siedzibą biskupów łuckich; poszczególni biskupi starali się o liczne przywileje dla miasta przyczyniając się do rozwoju miasta.
O znaczeniu Janowa decydowało też w znacznym stopniu jego położenie na skrzyżowaniu ważnych szlaków komunikacyjnych, położenie w pobliżu przeprawy przez rzekę Bug. Warunki naturalne, siedziba biskupów, przywileje administracyjne i gospodarcze sprzyjały rozkwitowi miasta o czym świadczą fakty: w XV w. istniał już zamek biskupów, dwa kościoły. W 1570 r. (sto lat po lokacji) miasto posiadało 500 domów i 5 tys. mieszkańców.
Liczne pożary w XVI wieku, a następnie ogromne zniszczenia miasteczka podczas „potopu szwedzkiego” znacznie zahamowały rozwój miasta. Sprowadzenie w 1602 r. Dominikanów do Janowa, otwarcie w 1687 r. seminarium duchownego, nadanie nowych przywilejów na prawie magdeburskim w 1673 r. nie pozwoliły na odzyskanie przez Janów dawnej świetności; mimo lokowania różnego typu inwestycji (Np. nowy murowany kościół p/w Św. Trójcy i całego kompleksu sakralnego, murowanego zamku biskupów łuckich, szpitala, cegielni, zabudowań gospodarczych, kramów itp.) nie udało się przywrócić miastu dawnego znaczenia które powoli wraca dzięki przywilejom i inwestycjom realizowany przez obecnego właściciela.