Wizyta Jego Świątobliwości Klemensa III

[Marek Wiktorowicz]

Waszmościowie i Waćpanny!

Kancelaria Królewska do wiadomości podaje, iż dnia XXII miesiąca listopada Roku Pańskiego 2014 do Rzeczypospolitej zjedzie z orszakiem dostojników Jego Świątobliwość Klemens III.

Jego Świątobliwość wyraził życzenie odwiedzić polsko-litewską prowincję kościelną, aby ocenić pracę duchownych w Naszej Ojczyźnie, a także pragnie osobiście nałożyć Koronę Chrobrego na skroń Naszą i koronę Emnildy na głowę Naszej małżonki, Eleonory.

Koronacja odbędzie się w niedzielę o godzinie 18:00 i już teraz wszystkich na Wawel zapraszamy.

A oto plan wizyty Jego Świątobliwości:

22 listopada (sobota)

- godz. 16.00: planowane przybycie Ojca Świętego wraz z delegacją do portu w Gdańsku.

- godz. 16.30: uroczyste powitanie Jego Świątobliwości Klemensa III przez delegację Dworu Królewskiego.

- godz. 17.00: Przejazd do Pałacu Królewskiego w Warszawie oraz wygłoszenie mowy powitalnej przez Jego Królewską Mość oraz Patriarchę.

- godz. 18.00: zwiedzanie zabytków stolicy Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

- godz. 19.00: uroczysta kolacja wydana przez Jego Królewską Mość Marka Pawła I na cześć Jego Świątobliwości Klemensa III, spotkanie władz Rzeczypospolitej z delegacją rotryjską.

- godz. 21.30: udanie się delegacji rotryjskiej na spoczynek w Zamku Królewskim.


23 listopada (niedziela)

- godz. 11.00: wizytacja Ojca Świętego w diecezji gnieźniejskiej.

- godz. 15.00: uroczysty obiad wydany przez Rodzinę Królewską na cześć Jego Świątobliwości.

- godz. 18.00: Koronacja Króla-elekta Marka Pawła I w Katedrze na Wawelu.

- godz. 19.30: przejazd w eskorcie armii do portu w Gdańsku.

- godz. 20.00: uroczyste pożegnanie Jego Świątobliwości i delegacji rotryjskiej przez Jego Królewską Mość.

[Sebastian von Tauer]

Osobiście wraz z chorągwią gwardii zadbam o bezpieczeństwo jego świątobliwości.

[Marek Wiktorowicz]

Około godziny 16:00 rozległa się trąba ze szczytu latarni morskiej w Gdańsku. Posłyszawszy sygnał, król przerwał pogawędkę z Hetmanem von Tauerem i powstał z zajmowanego miejsca pod baldachimem. Skinął na swego giermka, który pobiegł przygotować konia.

Wkrótce król, a wraz z nim Kanclerz Zawilichowski, Podskarbi von Vincis-Kazakov oraz Hetman von Tauer, byli już gotowi. Okręt pod rotryjską banderą przycumował do brzegu, a trap opadł na nabrzeże. Natychmiast rozległ się huk nabrzeżnych armat, które oddały salwę honorową na cześć Jego Świątobliwości. Wkrótce z okrętu zeszła delegacja rotryjska, ustawiając się na początku dywanu, na którego końcu oczekiwał król wraz ze świtą.

Na końcu po trapie zszedł Jego Świątobliwość.

Król konno, na białej klaczy, otoczony członkami swej kancelaryi, postąpił naprzód. Będąc kilka kroków od Jego Świątobliwości król zsiadł z konia i podał wodze Hetmanowi. Pieszo już, postąpił naprzód, po czym uklęknął przed Jego Świątobliwością i rzekł:

- Witamy Waszą Świątobliwość na polskiej ziemi.

Po czem ucałował patriarszy pierścień. Jego Świątobliwość znakiem krzyża pobłogosławił króla, a potem każdego z członków kancelaryi, którzy przystąpili ucałować pierścień Patriarchy. Po tym powitaniu król przemówił:

- Czy Wasza Świątobliwość życzy sobie podróżować konno czy w powozie?

- Konno, Wasza Królewska Mość - odparł Jego Świątobliwość, obdarzając króla uśmiechem.

Natychmiast przyprowadzono konia dla Jego Świątobliwości. Wkrótce cały orszak ruszył z Gdańska w kierunku Warszawy, gdzie na Zamku Królewskim powitanie przygotowywał książę Radziwiłł i herold Brochowicz. Kolumna dostojników na rozkaz Hetmana otoczona została eskortą, która miała zapewnić bezpieczeństwo na drodze.

[Marek Wiktorowicz]

Było za kwadrans ósma, kiedy orszak eskortowany przez zbrojnych dotarł wreszcie do Gdańska. Okręt Patriarszy był już przygotowany. Król i Jego Świątobliwość podjechali konno pod sam trap.

Dziękujemy Waszej Świątobliwości za odwiedzenie Naszego kraju i włożenie korony na Naszą skroń. Tego gestu szacunku i przyjaźni nie zapomnimy Waszej Świątobliwości i wierzymy, że wkrótce będziemy mogli odpłacić Waszej Świątobliwości wizytą w Apostolskim Mieście.

Jego Świątobliwość na te słowa nachylił się i po raz drugi obdarzył króla pocałunkiem pokoju, a następnie, czyniąc znak krzyża na błogosławieństwo, zsiadł z konia i wszedł na okręt.

Król obserwował ostatnie przygotowania do odpłynięcia. Zbrojni pochylili chorągwie, kiedy wciągnięto trap. Wreszcie odcumowano okręt, a armaty z hukiem oddały salwę na cześć Jego Świątobliwości.

Obecni na nabrzeżu czekali, aż statek odpłynie nieco od brzegu. Tam dwa okręty wojskowe objęły nad nim eskortę, mając za zadanie odprowadzić je aż na pełne morze.

Król oraz jego świta zawrócili z pędem pognali do Krakowa.