Przybycie Królowej Eleonory do Portu Gdańskiego

[Fernando Álvarez de Córdoba]

Przybycie Jej Arcychrześcijańskiej Mości Eleonory do Gdańska
VII stycznia roku Pańskiego 2015



PRZYBYCIE ESKADRY KOLONIALNEJ IMPERIUM SKARLANDZKIEGO.

Późnym wieczorem sprzyjające wiatry przygnały Eskadrę Kolonialną Imperium Skarlandzkiego, niczym morskie konie Posejdona, ku wodom Rzeczpospolitej Obojga Narodów. W krótkim czasie dumna flota zakotwiczyła w pobliżu Portu Gdańskiego, cumując w określonej formacji. Okręty posłusznie ustępują miejsca flagowemu El Gran Grifón, na którego pokładzie podróżuje Królowa Eleonora wraz z dworem. El Gran Grifón przybija do Portu Gdańskiego, a okręty Eskadry Kolonialnej salwą honorową obwieszczają przybycie Królowej.

Po zacumowaniu okrętu i opuszczeniu kładki służący rozwijają na niej czerwony dywan. Po paru chwilach rozbrzmiewają głosy fanfar wygrywających królewskie Te Deum, początkowo okręt opuszcza gwardia królewska niosąca sztandary Imperium Skarlandzkiego oraz domu panującego Medici de Catalan, następnie dygnitarze Imperium towarzyszący królowej w podróży, na samym końcu zaś ukazuje się królowa odziana w aksamitny czerwony płaszcz oraz frak w stylu wojskowym, wykończony czarnym sobolim futrem; na głowie ma czarny kapelusz z czarnymi strusimi piórami. Królowa, schodząc z okrętu, majestatycznie macha ręką, pozdrawiając wiwatujący tłum, który gorąco wita swoją królową.

Na brzegu czeka w otoczeniu dworu i armii Jego Królewska Mość, Król Polski i Wielki Książę Litewski, Marek Paweł I. Król ściąga kapelusz o szerokim rondzie, ozdobiony złotą klamrą przytrzymującą kruczoczarne pióra i w geście szacunku robi delikatny ukłon w stronę małżonki. Jej Arcychrześcijańska Mość odwzajemnia gest małżonka i damskim ukłonem wita męża, który ucałował rękę swej małżonki i w otoczeniu gwardii i dworu, konno, w wielkim orszaku, udał się wraz z Nią w stronę rynku.

[Marek Wiktorowicz]

Na rynku gdańskim zebrani stali nie tylko przedstawiciele szlachty, ale takoż i mieszczan gdańskich i duchownych. W tłumie środkiem przejście przygotowano, w samo centrum rynku wiodące. Po obu jego stronach, jeden obok drugiego, prezentowali się dumnie husarzy, duma polsko-litewskiej kawalerii. Król z dumą wskazał swej małżonce na wspaniale przyodzianych wojaków, którzy ubrani odświętnie, z czarnymi, paradnymi skrzydłami u ramion, tworzyli olśniewający szpaler. 1 Chorągiew Husarska Doborowego Pułku Jazdy Koronnej z Komputu Koronnego, który król sam osobiście z Warszawy przywiódł.

Z wież i baszt miejskich rozlegał się odgłos dział. Wiatr podobny odgłos niósł z dalsza, znad Zalewu, gdzie okręty wojenne polsko-litewskie oddawały salwy honorowe. Trębacze grali marsz, w rytm którego orszaki króla i królowej zbliżały się do centralnej części rynku.

Tam sam Hetman Wielki oczekiwał na Najjaśniejszą Panią i Jego Królewską Mość, ażeby drzwi pozłacanej karocy otworzyć. Król przystojnie podał rękę królowej, pomagając jej zająć miejsce w środku. Nim wsiadła, Jej Arcychrześcijańska Mość odwróciła się i uniósłszy dłoń pozdrowiła zebranych. Następnie zajęła swe miejsce. Król również wsiadł do środka, komendę nad żołnierzami uprzednio Hetmanowi powierzając. Ten zaś rychło ustawił mężów w szyk i cały orszak ruszył w kierunku bramy południowej, kierując się prosto do Wilna.

[Eleonora de Medici]

Wasza Królewska Mość, Drogi Małżonku,

z wielką radością zawitałam na ziemiach Rzeczpospolitej Obojga Narodów, na których gościłam ostatni raz będąc w królewskim Krakowie, gdy w obliczu Boga i Najświętszej Marii Panny na Naszych skroniach spoczęła korona polskich królowych. Mamy nadzieję, że Naród Polsko-Litewski pamięta swą królową, a my czuć będziemy się jak w własnej Ojczyźnie. Pragniemy przekazać Nasze życzenia wszelkiej pomyślności dla wszystkich narodów Rzeczpospolitej.

(-) Eleonora Katarzyna I,
Królowa Polska, Wielka Księżna Litewska etc, etc, etc,
Z Bożej łaski królowa Wszystkich ziem skarlandzkich.