Uczta z okazji 12-lecia Rzeczypospolitej

[Katarzyna Radziwiłłówna]

Vivat! Cieszę się, że przybyła Pani na uroczystość.
Czy mogę prosić do Tańca?

Dobrze. Oczywiście.

[Mikołaj Dreder]

Bóg zapłać za odznaczenie.

Niech nam Rzeczypospolita żyje sto lat! Vivat RON! Vivat Król!

[Miguel de Catalan]

Kanclerz Michał z lekka zarzuciwszy wyloty kontusza,
I wąsa podkręcając, podał rękę Aldonie,
I skłoniwszy się grzecznie, w pierwszą parę prosi.
Za wojskim szereg w pary się gromadzi;
Dano hasło, zaczęto taniec - on prowadzi.

[Franciszek Józef II]

Pragnę złożyć serdeczne gratulacje z przyjaznych Austro-Węgier!

[Dominik Ostrogski]

Na Bal przybył także Dominik wraz z żoną Eugenią
i córką Anną. Weszli do sali i pokłoniwszy się Królowi, Dominik ofiarował mu prezent.

-Oby nigdy nie była potrzebna i służyła jednynie jako paradna. Vivat Król.

[Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz]

- Ależ, Panie Dominiku, nie...! - krzyknął Michał, lecz został uspokojony przez jednego z panów braci.
- Proszę uważać z tą bronią. Wie Pan, co grozi za dobycie broni w otoczeniu króla?
Na szczęście, był to tylko podarek. Ten szlachcic, który uprzednio powstrzymał Michała, odprowadził go na stronę i nalał mu do szklanicy wody. Dopiero wtedy Michał ochłonął.

[Aleksander Trzaska-Chojnacki]

Gratuluję wszystkim odznaczonym.

[Miguel de Catalan]

- Ależ, Panie Dominiku, nie...! - krzyknął Michał, lecz został uspokojony przez jednego z panów braci.
- Proszę uważać z tą bronią. Wie Pan, co grozi za dobycie broni w otoczeniu króla?
Na szczęście, był to tylko podarek. Ten szlachcic, który uprzednio powstrzymał Michała, odprowadził go na stronę i nalał mu do szklanicy wody. Dopiero wtedy Michał ochłonął.

.
- WKM. Od ludzi z Rusi również przysyłam podarek. Stoi przed Pałacem.

[Ludwik Potocki Catalan]

Lekko spóźniony przyjechał także Ludwik, syn Kanclerza. Odstawił konia do królewskiej stajni i udał się do sali balowej. Niestety ale po drodze zagubił się w ładnym pałacu, gdyż pomylił korytarze. Jednak służba odnalazła go dość szybko i pomogła dotrzeć na miejsce. Ludwik wszedł, pokłonił się władcy, oraz przywitał z pozostałymi uczestnikami. Vivat Król, Vivat Szlachta, Vivat Rzeczpospolita!

[Wilhelm Orański]

Witam wszystkich gości z zagranicy, w szczególności Jego Cesarską i Królewską Wysokość.
Dziękuję Panom Szlachcicom za podarki.