Assumptio Beatae Mariae Virginis
Salve Regina
Salve Regina
Drodzy Bracia i Siostry!
Co roku 15 sierpnia obchodzimy święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. To moment, w którym przypominamy sobie o tym, kim była Matka Boska – kobietą czystą i nieskalaną grzechem, która dostąpiła łaski wstąpienia do Bram Niebiańskich u boku Pana. Istnieje zapisek apokryficzny mówiący o tym, że Maryja nie zmarła a zasnęła, a towarzyszyli jej przy tym wszyscy apostołowie, którzy zjechali się z całego świata oprócz św. Tomasza, który rzekomo się spóźnił. Gdy przyjechał i poprosił o otworzenie grobu Matki Boskiej u podnóża Góry Oliwnej, grób okazał się być pusty, a w miejscu spoczynku ciała wyrastały wianki i białe lilie. Dogmat Wniebowzięcia Maryji został ustanowiony przez papieża Piusa XII w 1950 r.
Wniebowzięcie w polskiej tradycji ludowej nazywa się Świętem Matki Bożej Zielnej. W tym dniu ( w związku ze wspomnianą legendą) w kościołach święci się kwiaty, wianki i zioła. Na ziemiach polskich święto Wniebowzięcia należy do najdawniejszych uroczystości maryjnych. Najświętsza Maryja Panna Wniebowzięta została patronką metropolii gnieźnieńskiej w XI w. Największe dzieło polskiej sztuki rzeźbiarskiej to ołtarz Zaśnięcia i Ukoronowania NMP w bazylice mariackiej w Krakowie.
Tak samo jak zmartwychwstanie Chrystusa, święto Wniebowzięcia to dzień radości, który przypomina Nam o tym, jak ważną dla Nas postacią jest Matka Boska. I w tej radości pragnę przesłać apostolskie pozdrowienia dla wszystkich mieszkańców Rzeczypospolitej. Niech Najświętsza Panienka czuwa nad Wami i będzie wstawienniczą w Waszych modlitwach
/-/ Lorenzo Pietro de Medici
Kardynał Kamerling.