Tego dnia...

Re: Tego dnia...

Postprzez Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz » 11 paź 2020, 21:03

No proszę, to nas ominęła rocznica kilka dni temu. :)
Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz
Kanclerz Wielki
Kasztelan brzeskolitewski
Rector Universitatis Cracoviensis


Obrazek



Avatar użytkownika
Kasztelan
Kasztelan
 
Posty: 3401
Dołączył(a): 05 sty 2018, 17:19
Lokalizacja: Białowieża
Medale: 13
Królewski Order Złotej Ostrogi (1) Order Zasługi RON III (1) Order Zasługi RON IV (1)
Order Zasługi RON V (1) Order Świętego Jerzego III (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Bene Merentibus (3) (1) Medal Bene Merentibus (2) (1)
Medal Bene Merentibus (1) (1) Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)
Medal 100 lat niepodległości (1)
Godności Kancelaryjne: Kanclerz Wielki
Stopień: Regimentarz
Gadu-Gadu: 50331381
Wykształcenie: bakałarz mikrozofii

Re: Tego dnia...

Postprzez Miguel de Catalan » 11 paź 2020, 21:03

11.10
1633 – Wojna trzydziestoletnia: zwycięstwo wojsk austriackich nad saskimi w bitwie pod Ścinawą.
1675 – IV wojna polsko-turecka: odwrót armii tureckiej za Dniestr zakończył oblężenie Trembowli.
1745 – Ewald Jürgen Georg von Kleist zaprezentował w Kamieniu Pomorskim działanie butelki lejdejskiej, jako jeden z jej dwóch niezależnych odkrywców (obok Holendra Pietera van Musschenbroeka).
Skazany na karę infamii i konfiskaty majątku przez sąd grodzki za kloning, zdradę stanu i podszywanie się pod inne osoby.



Avatar użytkownika
Skazaniec
 
Posty: 3427
Dołączył(a): 09 lut 2020, 15:04
Lokalizacja: Kamieniec Podolski
Medale: 10
Order Zasługi RON III (1) Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1)
Order Zasługi RON VI (1) Krzyż Monarchii II (1) Krzyż Zasługi dla Kultury III (1)
Medal Bene Merentibus (3) (1) Medal Bene Merentibus (2) (1) Medal Bene Merentibus (1) (1)
Amarantowa Wstążka (1)
Godności Kancelaryjne: .
Stopień: Pułkownik
Gadu-Gadu: 70637937
Wykształcenie: mgr. net. Historii

Re: Tego dnia...

Postprzez Miguel de Catalan » 11 paź 2020, 21:06

11.10.1675 r.
IV wojna polsko-turecka: odwrót armii tureckiej za Dniestr zakończył oblężenie Trembowli.


Stosunki pomiędzy Rzeczypospolitą Obojga Narodów a Turcją zaczęły pogarszać się już pod koniec lat 60. XVII w., od czasu gdy hetman zaporoski Piotr Doroszenko poddał się zwierzchnictwu sułtana. Dopóki trwał konflikt Turcji z Wenecją oraz z Cesarstwem Niemieckim, wojska Rzeczypospolitej walczyły jedynie z, uznającymi zwierzchnictwo Stambułu, Tatarami Krymskimi i kozakami Doroszenki. Jednak gdy w 1672 r. Turcja wypowiedziała wojnę Rzeczypospolitej na kresy spadło uderzenie potężnej armii osmańskiej. Pogrążone w walkach wewnętrznych państwo polsko-litewskie pod panowaniem króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego nie było w stanie zapobiec utraty Kamieńca Podolskiego. Odniesione przez Jana Sobieskiego w następnym roku zwycięstwo pod Chocimiem nie zmieniło znacząco sytuacji strategicznej. Po utracie Kamieńca Podolskiego jedną z ważniejszych twierdz chroniących południowo-wschodnie kresy stał się nieduży zameczek w Trembowli. W 1675 r. wielka armia, prowadzona przez Ibrahima Szyszmana, paszę Aleppo, ruszyła na Polskę. Padł Raszków, Mohylów, Zbaraż, Podhajce. 20 września 1675 r. Ibrahim rozpoczął oblężenie Trembowli. Forteca ta miała baszty około czterometrowej wysokości, a jej narys zamykał się w wymiarach ok. 100 m długości i 40 m szerokości. Dowódcą garnizonu był kapitan Jan Samuel Chrzanowski, który pod swoją komendą miał jedynie 80 dragonów, okoliczną szlachtę oraz - jak podają źródła - około 200 chłopów. Do legendy przeszła twarda obrona nielicznej załogi polskiej, a szczególnie postać żony komendanta - Zofii Anny Doroty Chrzanowskiej, z domu von Fresen. Dzielna ta kobieta, gdy zabrakło wody i żywności, a jej mąż chciał poddać zamek, przejęła dowodzenie nad pozostałymi przy życiu obrońcami. Opornych i skłonnych do kapitulacji zamknęła w piwnicy, a cześć załogi posłała w nocy na wycieczkę za mury, która zmusiła Turków do porzucenia najbliższych zamku stanowisk. Do walki wykorzystano wszystkie dostępne środki, sama komendantka była dwukrotnie ranna, jednak nie porzuciła myśli o obronie. Gdy w nocy z 4 na 5 października Turcy dokonali ostatniego szturmu, siły oblężonych liczyły już tylko 20 zdolnych do walki ludzi. Na szczęście 11 października wojska osmańskie, obawiając się odsieczy armii koronnej, zwinęły oblężenie. Sejm polski w 1676 r. jednomyślnie nobilitował małżonków Chrzanowskich i przyłączył ich do herbu Poraj.
Skazany na karę infamii i konfiskaty majątku przez sąd grodzki za kloning, zdradę stanu i podszywanie się pod inne osoby.



Avatar użytkownika
Skazaniec
 
Posty: 3427
Dołączył(a): 09 lut 2020, 15:04
Lokalizacja: Kamieniec Podolski
Medale: 10
Order Zasługi RON III (1) Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1)
Order Zasługi RON VI (1) Krzyż Monarchii II (1) Krzyż Zasługi dla Kultury III (1)
Medal Bene Merentibus (3) (1) Medal Bene Merentibus (2) (1) Medal Bene Merentibus (1) (1)
Amarantowa Wstążka (1)
Godności Kancelaryjne: .
Stopień: Pułkownik
Gadu-Gadu: 70637937
Wykształcenie: mgr. net. Historii

Re: Tego dnia...

Postprzez Miguel de Catalan » 11 paź 2020, 21:09

Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz napisał(a):No proszę, to nas ominęła rocznica kilka dni temu. :)

No dokładnie. Niestety ale wracam od jutra do szkoły i muszę nadrabiać materiał, dlatego nie opublikowałem tego wszystkiego. :| :) ;)
Skazany na karę infamii i konfiskaty majątku przez sąd grodzki za kloning, zdradę stanu i podszywanie się pod inne osoby.



Avatar użytkownika
Skazaniec
 
Posty: 3427
Dołączył(a): 09 lut 2020, 15:04
Lokalizacja: Kamieniec Podolski
Medale: 10
Order Zasługi RON III (1) Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1)
Order Zasługi RON VI (1) Krzyż Monarchii II (1) Krzyż Zasługi dla Kultury III (1)
Medal Bene Merentibus (3) (1) Medal Bene Merentibus (2) (1) Medal Bene Merentibus (1) (1)
Amarantowa Wstążka (1)
Godności Kancelaryjne: .
Stopień: Pułkownik
Gadu-Gadu: 70637937
Wykształcenie: mgr. net. Historii

Re: Tego dnia...

Postprzez Miguel de Catalan » 12 paź 2020, 22:01

12.10
1474 – Wojna polsko-węgierska: zwycięstwo wojsk polskich w potyczce pod Swanowicami na Śląsku.
1520 – Wojna pruska: po zniszczeniu miasta przez wojska krzyżackie skapitulował Międzyrzecz.

Miałem pewne problemy z znalezieniem jakiś dat i wydarzeń, dlatego mam dla was mały zamiennik / dopełniacz. Parę ciekawostek.
Skazany na karę infamii i konfiskaty majątku przez sąd grodzki za kloning, zdradę stanu i podszywanie się pod inne osoby.



Avatar użytkownika
Skazaniec
 
Posty: 3427
Dołączył(a): 09 lut 2020, 15:04
Lokalizacja: Kamieniec Podolski
Medale: 10
Order Zasługi RON III (1) Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1)
Order Zasługi RON VI (1) Krzyż Monarchii II (1) Krzyż Zasługi dla Kultury III (1)
Medal Bene Merentibus (3) (1) Medal Bene Merentibus (2) (1) Medal Bene Merentibus (1) (1)
Amarantowa Wstążka (1)
Godności Kancelaryjne: .
Stopień: Pułkownik
Gadu-Gadu: 70637937
Wykształcenie: mgr. net. Historii

Re: Tego dnia...

Postprzez Miguel de Catalan » 12 paź 2020, 22:10

12.10.1398 r.
Wielki książę litewski Witold Kiejstutowicz zawarł pokój na wyspie Salin z zakonem krzyżackim.


"...Po podpisaniu preliminariów grodzieńskich wielki mistrz w maju przedłużył rozejm z Litwą do końca września, planując po tym terminie osobiste spotkanie z Witoldem w celu sfinalizowania umów wstępnych, a dalsze rozmowy z księciem prowadził Jan Schönfeld. Po powrocie komtura ostródzkiego do Prus Konrad von Jungingen w liście pisanym do Kiejstutowicza konkretyzował datę spotkania, dodając, że na wspólnym zjeździe obaj potwierdzą to wszystko, co Schönfeld z nim wynegocjował. Do spotkania na szczycie doszło w październiku 1398 r. na niemeńskiej wyspie Salin w pobliżu ujścia Niewiaży. Z niewielkimi zmianami potwierdzono warunki preliminariów grodzieńskich. Witold, pozostawiając sobie ujście Niewiaży, oddawał zakonowi całą Żmudź, w dodatku zobowiązując się, że pomoże Krzyżakom w jej zajęciu, i obiecywał dbać o rozwój chrześcijaństwa w swym państwie. W zamian zakon podtrzymał ofertę pomocy w zdobyciu Nowogrodu Wiełkiego, a książę ponowił podobną w sprawie Pskowa. Zauważmy również, że dokument saliński ani słowem nie wspominał o pomocy, jakiej zakon miałby udzielić Witoldowi w jego południowym przedsięwzięciu. Gdyby podstawowym cełem Kiejstutowicza była w tym czasie wyprawa przeciw Timurowi, uczyniłby wszystko, żeby zapewnić sobie odpowiednie do podejmowanego przedsięwzięcia wsparcie militarne ze strony krzyżackiej, dążąc do zapisania go w akcie pokojowym. Trudno wątpić, że gdyby tego zażądał, zwłaszcza że ustępował wielkiemu mistrzowi w sposób niemal skrajny w innych kwestiach i otrzymywał zapewnienie w sprawie Nowogrodu, zakon zaryzykowałby odrzucenie tego postulatu. Przyjęte zatem przez Witolda warunki, raz jeszcze podkreślmy-dobrowolnie, bez nacisków ze strony Malborka, były dla Litwy miażdżące, zwłaszcza że zapisywano je w układzie pokojowym.

Głównym, choć lepiej byłoby napisać - jedynym, powodem, który skłonił Witolda do zawarcia sojuszu z zakonem krzyżackim, była chęć uniezależnienia się od Jagiełły.[...]

Salin czynił z Litwy satelitę zakonu, a z Witolda władcę, który w gruncie rzeczy nie może prowadzić samodzielnej polityki zewnętrznej, jeśli tylko będzie ona niezgodna z interesami Malborka. Nie może też być jakichkolwiek wątpliwości, że odstąpienie Żmudzi musiało być ze strony księcia największym wyrzeczeniem. Szczególnie bolesnym, ponieważ dosięgało go nie tylko jako władcę, ale przede wszystkim jako człowieka, który - podobnie jak jego ojciec - miał Żmudzinom wiele do zawdzięczenia..."

"...Już 10 października 1398 r. na wyspę Salin przybył wielki mistrz Konrad von Jungingen ze swoimi urzędnikami, z mistrzem inflanckim Wennemarem von Brüggenei, z biskupem warmińskim Henrykiem Sorbomem i sambijskim Henrykiem von Seefeld, z najdostojniejszymi rycerzami z ziem pruskich i z burmistrzami największych miast pruskich. Natomiast 12 października 1398 r. na Salinie zjawił się Witold z żoną Anną Światosławowną wraz ze znamienitszymi bojarami i jakimiś Polakami. Wielki mistrz Konrad von Jungingen i wielki książę litewski Witold przypieczętowali wówczas pokój między Zakonem Krzyżackim a Litwą. Obaj przywódcy zatwierdzili ustalone granice między obu państwami.

Określona w tym dokumencie granica między państwem krzyżackim i Litwą miała mieć następujący bieg: zaczynała się na wyspie Salin położonej powyżej wyspy Romayn, z tego miejsca prosto do Niewiaży wśród świętego gaju [...] w dolinie, i stąd szła Niewiażą środkiem tej rzeki aż do Wojszwilc [...], stąd prosto biegła do kamienia w Rodach [...]. Smordonią prosto wchodziła aż do jeziora Apaszcza [...] jeziorem Apaszcza podchodziła aż do drogi brengelijskiej [...], od tej samej drogi prosto dochodziła aż do Niemenka [...], z Niemenka prosto wchodziła na miejsce pogańskie [...], tam Beroza [...] wypływa, od źródła Berozy prosto dochodziła przez puszczą [...] do miejsca gdzie Eglon [...] wypływał, Egłonem biegła środkiem prosto dochodząc przez puszczą do granic Republiki Pskowskiej. Te wyżej opisane granice były położone około Inflant. Następnie około ziem Prus, tak winien Zakon mieć zapisane granice: od wymienionej wyspy Salin powyżej wyspy Romeywerder położonej prosto szła do rzeki Szeszupy (Suppe) i dalej Szeszupą aż do miejsca skąd wypływa, i od źródła Szeszupy prosto aż do rzeki Netty [...], stamtąd do jeziora Necko (Metensehe) wpadała, i stąd rzeką Nettą dochodziła aż do Biebrzy i dalej z biegiem Biebrzy aż do miejsca na tej rzece odległego jedną milę od jej ujścia do Narwi i stąd [już nie Biebrzą ] wprost (bezpośrednio) do Narwi.[...]

Zgodnie ze zobowiązaniami wynikającymi z traktatu salińskiego już 14 października 1398 r. w Kownie Witold zadeklarował się dopomóc Konradowi von Jungingen w ciągu dwóch lat przy budowie dwóch zamków na Żmudzi przy granicy litewskiej, a do tego zezwalał wielkiemu mistrzowi na wolne polowanie po litewskiej stronie Szeszupy i Biebrzy..."
ObrazekObrazek
Hehe. "Wielki książę" :lol: :lol: :D ;)
Skazany na karę infamii i konfiskaty majątku przez sąd grodzki za kloning, zdradę stanu i podszywanie się pod inne osoby.



Avatar użytkownika
Skazaniec
 
Posty: 3427
Dołączył(a): 09 lut 2020, 15:04
Lokalizacja: Kamieniec Podolski
Medale: 10
Order Zasługi RON III (1) Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1)
Order Zasługi RON VI (1) Krzyż Monarchii II (1) Krzyż Zasługi dla Kultury III (1)
Medal Bene Merentibus (3) (1) Medal Bene Merentibus (2) (1) Medal Bene Merentibus (1) (1)
Amarantowa Wstążka (1)
Godności Kancelaryjne: .
Stopień: Pułkownik
Gadu-Gadu: 70637937
Wykształcenie: mgr. net. Historii

Re: Tego dnia...

Postprzez Miguel de Catalan » 12 paź 2020, 22:11

12.10.1428 r.
Wojna stuletnia: wojska angielskie rozpoczęły oblężenie Orleanu.


"...Regent Francji Bedford postanowił ostatecznie zwyciężyć i zniszczyć swego przeciwnika — Karola VII W samym środku jego władztwa, w księstwie Berry. Najpierw jednak trzeba było opanować przynajmniej jedno z przejść na Loarze, bronionych dobrze przez zamki i ufortyfikowane miasta. Anglicy wybrali takie przejście, którego opanowanie nadałoby całej kampanii rozgłos największy: silnie ufortyfikowane miasto Orlean, klucz do środka Francji. Miasto formalnie nie należało do Karola VII, lecz do jego kuzyna, Karola księcia Orleańskiego, który od czasu bitwy pod Azincourt (1415) przebywał w niewoli angielskiej.

12 października 1428 r. wojska angielskie, pod dowództwem Tomasza Montague hrabiego Salisbury, przystąpiły do oblężenia Orleanu. Już na samym początku Anglicy ponieśli dotkliwą stratę — poległ ich dowódca, hrabia Salisbury. Uważano to za karę bożą. [...] Mimo tego „znaku bożego" wojska angielskie nie odstąpiły od Orleanu. Zabitego dowódcę zastąpili trzej inni, sławni już wodzowie angielscy, Tomasz Scales, William Pole hrabia Suffolk i John Talbot.

Anglicy starannie przygotowali oblężenie Orleanu. Wokół miasta rozmieścili szereg fortyfikacji ziemnych z wieżami strażniczymi (tzw. bastyliej, które kontrolowały mury i strzegły dostępu do niego, uniemożliwiając oblężonym łączność z krajem, odcinając miasto od posiłków wojskowych i dostaw żywności. [...]

Oblężeni mieli duże zapasy żywności, machiny wojenne miotające kamienie i artylerię składającą się z kilkudziesięciu armat. Dowództwo nad obrońcami objął Jan, Bastard Orleanu, reprezentujący księcia i swego brata. Mimo fortyfikacji i dobrego zaopatrzenia upadek Orleanu był nieuchronny, chyba że Karol VII zdołałby zebrać armię, która pokonałaby oblegających miasto Anglików.

Próba taka została podjęta. Na początku wielkiego postu 1429 r., wyruszyły z Blois wojska francuskie. W drodze do Orleanu natknęły się na konwój 300 wozów załadowanych śledziami, które transportowano z Paryża do obozu angielskiego pod Orleanem, by pobożni Anglicy nie grzeszyli w czasie postu spożywając mięso, zamiast ryb. Mimo przewagi sił, niezdyscyplinowane wojsko Francuzów zostało rozbite przez idących z transportem Anglików. Był to słynny „dzień śledzi" (12 II 1429) — jeszcze jedna klęska „króla z Bourges". [...]

Sytuacja oblężonego Orleanu była trudna: brak było żywności, uzbrojenia, a przede wszystkim zapału bojowego, wiary i przekonania w możliwość pokonania Anglików. Wiosną 1429 r. panował w Orleanie strach i głód. Jednakże sytuacja Anglików również nie była najlepsza. Oblężenie — trwające już od pół roku — osłabiło ich siły. Anglicy zresztą, przez cały czas trwania oblężenia, nie zdobyli się na żadne większe akcje militarne ani decydujące działania. Ich siły podzielone były nadto między kilka bastylii (twierdz), które — zgodnie z ówczesną taktyką oblężniczą — wystawili nad głównymi drogami do miasta. Teoretycznie miało to wzmocnić pierścień oblężenia. Praktycznie jednak system bastylii sprawił, że blokada miasta nie była kompletna i absolutna.

Kiedy korpus armii francuskiej, który wyruszył z Blois razem z Joanną i posuwał się lewym brzegiem Loary, dotarł pod Orlean, okazało się, że wysoki stan wody w rzece nie pozwala na przeprawę wojska i przedarcie się do oblężonego miasta. Większość tego korpusu wycofała się do Blois. Joanna natomiast — razem z małym oddziałem około 200 ludzi — przeprawiła się przez Loarę i dotarła wieczorem, 29 kwietnia, do oblężonego miasta. Sam dowódca obrony, Bastard Orleański, przybył łodziami na spotkanie tej niezwykłej dziewczyny-rycerza, o której wieści dotarły już do niego..."
Obrazek
Skazany na karę infamii i konfiskaty majątku przez sąd grodzki za kloning, zdradę stanu i podszywanie się pod inne osoby.



Avatar użytkownika
Skazaniec
 
Posty: 3427
Dołączył(a): 09 lut 2020, 15:04
Lokalizacja: Kamieniec Podolski
Medale: 10
Order Zasługi RON III (1) Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1)
Order Zasługi RON VI (1) Krzyż Monarchii II (1) Krzyż Zasługi dla Kultury III (1)
Medal Bene Merentibus (3) (1) Medal Bene Merentibus (2) (1) Medal Bene Merentibus (1) (1)
Amarantowa Wstążka (1)
Godności Kancelaryjne: .
Stopień: Pułkownik
Gadu-Gadu: 70637937
Wykształcenie: mgr. net. Historii

Re: Tego dnia...

Postprzez Miguel de Catalan » 12 paź 2020, 22:13

12.10.1810 r.
W Monachium odbył się pierwszy Oktoberfest. Bawarska para królewska zaprosiła mieszkańców miasta do wspólnego świętowania godów weselnych księcia Ludwika I Wittelsbacha i księżniczki Teresy von Sachsen-Hildburghausen.


W początkowych latach Oktoberfest miał przede wszystkim sportowy charakter (wyścigi konne). Dopiero pod koniec XIX wieku nabierał coraz bardziej charakteru jaki ma dzisiaj. W 1880 roku władze miasta zezwoliły na sprzedaż piwa. Obecnie to jeden z największych festynów ludowych na świecie -w ostatnich latach przeciętna liczba odwiedzających wynosiła ok. 6 milionów ludzi.


Skazany na karę infamii i konfiskaty majątku przez sąd grodzki za kloning, zdradę stanu i podszywanie się pod inne osoby.



Avatar użytkownika
Skazaniec
 
Posty: 3427
Dołączył(a): 09 lut 2020, 15:04
Lokalizacja: Kamieniec Podolski
Medale: 10
Order Zasługi RON III (1) Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1)
Order Zasługi RON VI (1) Krzyż Monarchii II (1) Krzyż Zasługi dla Kultury III (1)
Medal Bene Merentibus (3) (1) Medal Bene Merentibus (2) (1) Medal Bene Merentibus (1) (1)
Amarantowa Wstążka (1)
Godności Kancelaryjne: .
Stopień: Pułkownik
Gadu-Gadu: 70637937
Wykształcenie: mgr. net. Historii

Re: Tego dnia...

Postprzez Miguel de Catalan » 12 paź 2020, 22:15

12.10.1492 r.
Krzysztof Kolumb dopłynął do archipelagu Bahamów. Jest to oficjalna data odkrycia Ameryki.


Wcześnie rano 12 października 1492 roku marynarz spojrzał na horyzont z dziobu „Pinty”, statku Kolumba, i zobaczył ziemię. Trzy statki z flagową „Santa Marią” na czele wypłynęły z portu Palos w Hiszpanii, po 10 tygodniach na morzu Kolumb i jego załoga przybyli ... gdzieś. Kolumb myślał, że dotarł do Indii Wschodnich, ale prawda była taka, że znalazł się na Bahamach. Po opłynięciu kilku innych wysp, w tym Kuby i Haiti w archipelagu Wielkich Antyli, Kolumb powrócił do Hiszpanii i został przyjęty z wielkim entuzjazmem w Barcelonie. Zorganizował potem jeszcze trzy dalsze ekspedycje. Dwie ostatnie dotarły do wybrzeży Wenezueli oraz Hondurasu i Panamy, które według odkrywców miały być kontynentem azjatyckim. Dopiero 20 lat później podróżujący do Ameryki Południowej żeglarz florencki Amerigo Vespucci stwierdził jako pierwszy, że odkryte przez Kolumba lądy to nie Japonia i inne części Azji, lecz nowy, nieznany dotąd kontynent. Nazwano go od jego imienia Ameryką.
Skazany na karę infamii i konfiskaty majątku przez sąd grodzki za kloning, zdradę stanu i podszywanie się pod inne osoby.



Avatar użytkownika
Skazaniec
 
Posty: 3427
Dołączył(a): 09 lut 2020, 15:04
Lokalizacja: Kamieniec Podolski
Medale: 10
Order Zasługi RON III (1) Order Zasługi RON IV (1) Order Zasługi RON V (1)
Order Zasługi RON VI (1) Krzyż Monarchii II (1) Krzyż Zasługi dla Kultury III (1)
Medal Bene Merentibus (3) (1) Medal Bene Merentibus (2) (1) Medal Bene Merentibus (1) (1)
Amarantowa Wstążka (1)
Godności Kancelaryjne: .
Stopień: Pułkownik
Gadu-Gadu: 70637937
Wykształcenie: mgr. net. Historii

Re: Tego dnia...

Postprzez Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz » 12 paź 2020, 23:01

Ile rocznic :)
Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz
Kanclerz Wielki
Kasztelan brzeskolitewski
Rector Universitatis Cracoviensis


Obrazek



Avatar użytkownika
Kasztelan
Kasztelan
 
Posty: 3401
Dołączył(a): 05 sty 2018, 17:19
Lokalizacja: Białowieża
Medale: 13
Królewski Order Złotej Ostrogi (1) Order Zasługi RON III (1) Order Zasługi RON IV (1)
Order Zasługi RON V (1) Order Świętego Jerzego III (1) Krzyż Monarchii I (1)
Krzyż Monarchii II (1) Medal Bene Merentibus (3) (1) Medal Bene Merentibus (2) (1)
Medal Bene Merentibus (1) (1) Medal za Długoletnią Służbę II (1) Medal z Długoletnią Służbę III (1)
Medal 100 lat niepodległości (1)
Godności Kancelaryjne: Kanclerz Wielki
Stopień: Regimentarz
Gadu-Gadu: 50331381
Wykształcenie: bakałarz mikrozofii

Poprzednia stronaNastępna strona

kuchnie na wymiar kalwaria zebrzydowska

Powrót do Archiwum Państwowe

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 3 gości

cron