Rzeczpospolita Obojga Narodów

Około godziny dziesiątej rano konwój zostawił za sobą wybrzeża Francji i wpłynął na wody nie kontrolowane przez nikogo. Obserwatorzy byli czujni aczkolwiek nie dało się odczuć aż takiego napięcia jak na wodach w rejonie Skarlandu

Nareszcie cel. Statki zawinęły do portu i rozpoczęły wyładunek. Szybko marynarzy wynoszących towary otoczyli kupcy którzy zapłaciwszy zwalniali miejsce na kolejne towary. Kilka godzin później statki mknęły już do domu

Konwój dobił do brzegu w Forcie św. Alojzego. Jako pierwszy zrobił to okręt eskorty. Piechota morska natychmiast obstawiła keje do których miały dobić handlowce, a oficerowie okrętowi rozdysponowali czekających na brzegu Szkotów. Po kilku minutach w porcie pojawiły się fleuty handlowe. Zdyscyplinowani żołnierze szkoccy szybko weszli na pokłady fleut i zdawszy muszkiety do magazynu zajęli miejsca w pod pokładem na prowizorycznych leżach. We wzmocnionej obsadzie konwój ruszył w dalszą drogę.

Wartownicy na masztach i na pokładach statków konwoju i okrętu eskorty czujnym okiem lustrowali taflę morza w poszukiwaniu statków które mogłyby próbować przejąć cenny ładunek fleut.Na szczęście żaden ze statków nie zbliżył się na tyle aby można było nabrać podejrzeń co do jego zamiarów.

Rejs wzdłuż brzegów Skarlandu przebiega jak zwykle: oczy dookoła głowy, broń pod ręką i brak snu

Co w tym Skarlandzie takiego groźnego i strasznego ...?

Zakończyły się tam walką ze cztery albo i więcej konwoi.

---

Zadowoleni marynarze zmierzali już na swych jednostkach w kierunku Zatoki Biskajskiej, ale nie tracili czujności. Atak mógł nastąpić w każdej chwili.