Wiśniowiec

[Dominik Ostrogski]

A wiesz Ludwiku, że zamierzam zakupić nowy majątek. Będzie stosunkowo niedaleko od Wiśniowca i Zbaraża. To będzie Wieś Ostróg. I będzie to nowe gniazdko naszej rodziny. Tam z pomoże Twój Ojciec się wycofał, teraz tak samotni tam jesteśmy. Zatem jak tylko uzbieram odpowiednie sumy to przeniesiemy się bliżej was. Kiedy przyjedzie twój ojciec, będę chciał z nim pogadać o pewnych sprawach administracyjnych. - uśmiechnął się do Ludwika i upił kolejny łyk dobrego wina.

[Ludwik Potocki Catalan]

A to ciekawe. Cieszę się razem z Wami. Jak tylko to wszystko stanie się faktem to chętnie was odwiedzę. Ostrogscy i Potoccy to przyjaciele, jeśli potrzebować będziecie czegoś, to proszę zwróćcie się do mnie lub mojego Ojca. Wiedzcie, że nieba byśmy wam uchylili. - zerknął na stan kielicha pana Dominika i wziął butelkę do dłoni, nalał jeszcze troszkę. - Zdrowie wasze i nasze. - podniósł się i wznosząc kielich wzniósł taki toast.

[Dominik Ostrogski]

Zdrowie ! - Dominik również wstał.

[Eugenia Ostrogska]

Trochę nieobecna do tej pory Eugenia "przebudziła się z tego małego letargu". Widząc Dominika i Ludwika wznoszących toast, dołączyła do nich.

Drogi Ludwiku co tu tak cicho. Może masz jakiś grajków? Albo instrument? Nasza Anna umie pięknie grać na różnych instrumentach, z reszta tak samo jej ojciec i matka. - powiedziała Eugenia z uśmiechem na ustach. Zauważyła bowiem, wyraz twarzy Dominika.
Nie martw się, jesteśmy wśród przyjaciół i nie ma co się stresować - szepnęła mu na ucho.

[Anna Ostrogska]

Kiedy Pan Ludwik zaczął rozglądać się po pokoju i rozmyślać, Anna odezwała się.:
Matko, wchodząc do dworku zauważyłam Szpinet. Może mogłabym zagrać? - zapytała panna.

[Eugenia Ostrogska]

- Córko nie wiem czy to przypadkiem nie jest niegrzeczne aby zaglądać i tak dogłębnie przeglądać czyjeś mieszkanie. - lekko upomniała Annę, matka.

[Ludwik Potocki Catalan]

- Pani Anno, jak Pani zgadła co to za instrument. Przecież przykryty był materiałem... - zapytał z zdziwieniem Pan Ludwik. Zaraz zawezwał służbę aby przenieśli instrument. A gdy to zrobili to postawili go obok stołu. - Ojciec zakupił go dla mnie abym nauczył się grać ale poza gamą i małymi prostymi utworami nie umiem nic. - powiedział Ludwik.

[Anna Ostrogska]

Od małego uczyłam się grać i śpiewać. Miałam najlepszą nauczycielkę, moją matkę. - To powiedziawszy położyła swoją dłoń na dłoniach rodzicielki. - Dobrze. To mogę zagrać?
- Oczywiście. - usłyszała odpowiedź. Chwila małej rozgrzewki palców. Małe przypomnienie dźwięków i zaczęła swój koncert.

[Dominik Ostrogski]

Aby córka nie pozostawała sama ojciec jej, schylił się i na ucho rzekł choć. Po czym zmieniała ona melodię i wespół z Papą zaczęli wspólny występ.

[Miguel de Catalan]

Wieczorem do dworku przybył również Michał Jerzy Potocki ze swoją strażą przyboczną.