Próbując w kilku zdaniach określić treść Pisma Świętego najogólniej można powiedzieć, że zawiera ono opis dziejów zbawienia człowieka począwszy od stworzenia świata i upadku pierwszych rodziców, aż do wypełnienia się czasów.
Stary Testament zogniskowany jest wokół faktu wybrania Izraelitów przez Boga i zawartym z nimi przymierzu. Ukazuje również coraz głębsze odczytywanie i pojmowanie owego wybrania, polegającego na misji jaką Izrael miał spełnić wobec wszystkich narodów przygotowując je na nadejście Mesjasza i jego królestwa.
Nowy Testament natomiast przedstawia pełnię czasu i przyjście Syna Bożego, ostatniego Adama, pośrednika nowego i ostatecznego przymierza, który swoim słowem i śmiercią dopełnił dzieła zbawienia oraz utworzył nowy Lud Boży. Ukazuje również czas Kościoła jako oczekiwanie na pełnię objawienia się chwały dzieci Bożych.