Rzeczpospolita Obojga Narodów

Zbroja z Churburga

Hełm z lat 1425 - 1430 wykonany prawdopodobnie przez Bazarino di Trezzo.
W skład zbroi wchodzą armet, kirys z szorcą (spódniczką), naręczaki, bigwany, przedłużone rękawice klepsydrowe.

Wykonana przez: Giovanni Corio, Ambrogio Corio, Bellino Corio, Dionisio Corio, Giovanni da Garavalle. Hełm z warsztatu Provasio di Milano z 1470 r.
W skład zbroi wchodzą: barbuta, kirys z szorcą, bigwany, naręczaki, szerokie naramienniki i rękawice folgowe. Zbroja ta to piękny przykład stylu mediolańskiego z połowy XV w.

MIECZE RYCERSKIE

W zakonach rycerskich podstawią bronią osobista był miecz.


Miecz rycerski z XII wieku znaleziony na terenach gdzie walczyli Polacy z Krzyżakami.

Miecz to sieczna broń biała charakteryzująca się prostą obosieczną głownią i otwartą rękojeścią. Badacze średniowiecza nie uznają pojęcia miecz jednosieczny odnoszącego się do zakrzywionych ostrzy – miecz może być tylko obosieczny
Miecz to nie tylko broń, ale to symbol władzy, statutu społecznego, sprawiedliwości



Miecz rycerski XIV – XV wiek


Miecz niemiecki z okresu 1350 - 1450


Miecz niemiecki z okresy 1350 – 1450


Miecz niemiecki z okresy 1350 – 1450




Miecze w średniowieczu wykonywali kowale. Według zapisków w każdym zamku Krzyżackim była wykonywana broń, w tym miecze.


Miecze rycerskie z Muzeum Narodowego w Krakowie z XIV – XV wieku

Miecze dla wysoko urodzonych lub znanych rycerzy były zdobione.


Cześć miecza wydobytego z Nogatu i przechowywany w Malborku.

W dniu dzisiejszym też wykonywane są miecze. Pasjonaci starają się je wytwarzać tak jak robiono to w średniowieczu, oto przykład







Rekonstrukcja miecza krzyżackiego