|
przez Hubert Szablarczyk - Hrychowicz » 13 mar 2021, 14:57
Z źiemie Włoskiéy do Polskiéy
Hubert Szablarczyk - Hrychowicz
Pozwólcież mi przemówić Niech powie co kobezka! Pozwól, szlachto, przemówić, Koronno-litewska!
Gaude i witaj, Rzeczypospolita; Berło, korono z rodem żadnym nie zżyta. Witaj, o dziadzie! z ruskich stanic, Z Kresów bez kresów i granic, Choć twe pomsty mam za nic.
Witaj, o Polsko! witajże, narodzie! Choć tym pludraczej im by patrzeć młodziej, I w wszelkiej mowie, i zabawie, A to wszystko prawię prawie, Aż gardło schnie w kurzawie...
Witajcież, godne pochwały Maryje! Żyje w nas wiara! Możeli nie żyje?! Tak czy siak, Boże, Ktoś komuś z nas pomoże.
Pozwólcież mi przemówić... Lub ty mów, kobzo moja! Pozwól, szlachto, przemówić - Drgnie dusza w znojach twoja... Pozwól, szlachto, przemówić, Nie zdajesz sobie sprawy! Dajże sobie to wmówić: Polak - człowiek prawy.
Witaj, o wielkie Chrześcijan przedmurze, W stroje pogańskie się strojące - nuże! Gromią wszak bisurman husarze, Przedmurza tego tynkarze, Więc bądź z nami, Tatarze!
Przyznacie wszakże że animuszu Dodaje on pas, co jest przy kontuszu, Choć czasem i nam, silnym, bywa, Że animusz się urywa - Na to konfortatywa!
Ależ przebaczcie, dwie cudne Maryje! Bo czy w nas wiara nadal szczera nie żyje? U świątyń proga My stoim, woje Boga.
Pozwólcież mi przemówić Wobec całego świata! Pozwólcież mi przemówić I do chama, i brata... Niechaj w końcu przemówię, Niech się nad ludźmi stawię - Choć nie wiem czy wczas uczty Ością się nie udławię.
(-) kadm. Hubert Mikołajowic Szablarczyk - Hrychowicz herbu Godziemba, miecznik wołyński, gubernator Santa Maria, pan na Łucku.
-
-
- Zmarły
-
- Posty: 667
- Dołączył(a): 09 maja 2017, 18:17
- Medale: 7
-
-
-
- Godności Kancelaryjne: .
- Stopień: Kontradmirał
przez Hubert Szablarczyk - Hrychowicz » 16 kwi 2021, 21:31
Na słowików
Hubert Szablarczyk - Hrychowicz
Witajcie, słowicy! przez Stwórcę wybrani Abyście byli tymi ptakami, Które stróżują ponad lipami, Gdy kochać będą się zakochani.
Ach! gdyby tylko takie obrazy, Widziały one słodkie ptaszęta, Gdy z własnej woli w wrzos się dwóch pęta! Widzą i gwałty, tak wiele razy...
I w sprawie bójki, i w sprawie boju Nic nie wyjawią, choćby kto pytał. Choćby im ziaren czy dżdżownic przydał - A nawet cierpień - nie boją się znoju.
Skoro ktoś załka, na głos ból powie, Temu, zdarzy się, coś szczebiotają. Skąd ta melodia? Sami nie znają! Podobno stroją ich Aniołowie.
Zdrad i zaprzedań, ojczyzn i Boga, Tyle słyszeli - Jego to Uszy! I tylko lekko dotyka duszy Śpiew ich, przygasły, jakby czuł wroga.
Ponoć najzdolniej kosy śpiewają Lecz i słowicy nie nogi z muzyki! Przez to straciło wielu języki, Możni je chętnie wszak pożerają.
A kiedy ryczy, Łup zwąchując, Straszny nad miarę wielki lew, I gdy wąż syczy, Odlatują Na gałąź Największego z Drzew.
W moczar najgłębszy możesz brnąć - Tandaradei - Nie zdradząć grób ni słowik, ksiądz.
(-) kadm. Hubert Mikołajowic Szablarczyk - Hrychowicz herbu Godziemba, miecznik wołyński, gubernator Santa Maria, pan na Łucku.
-
-
- Zmarły
-
- Posty: 667
- Dołączył(a): 09 maja 2017, 18:17
- Medale: 7
-
-
-
- Godności Kancelaryjne: .
- Stopień: Kontradmirał
przez Hubert Szablarczyk - Hrychowicz » 03 cze 2021, 17:26
Wychodzi Mesjasz
Hubert Szablarczyk - Hrychowicz
Ponoć od Boga Namaszczony Od Jedynego, będzie goszczony U nas w kątnicy! Tam ukorzony Lud naszej ziemi, Wynidłszy z sieni Zobaczy Jego, Boga Prawdziwego, Będzie obdarzony!
Wychodzi Mesjasz z namiotu I wznosi Swe Dłonie - Oto człowieczego miotu Błogosławienie. A cóż jeszcze dasz nam, Panie? O, Nadziejo nasza? Kto podbieży, ten dostanie Na język Mesjasza.
Była niegdyś jedna świątnica. Dziś świata chyba połowica, Gościła u siebie Dziedzica Narodu wszelkiego, Syna Bożego, Źródło Życia, Choć nie bez ukrycia - Kryje Go pszenica.
Wychodzi Mesjasz...
Ten To, sprzed wieków, znów żywy! Któż dziś Mu, jak kiedyś, krzywy? Wielkie cuda, wielkie dziwy: Lud się zbierze, Niedowierzy Mesjaszowi, Pomazańcowi, Że To Sprawiedliwy!
Wychodzi Mesjasz...
O, znajcie, że To Ten iście, Którego przy swoim, przy chrzcie Zbawieniem swym wyznaliście! On Jest Onym, Uwielbionym Przez Sklepienie I stworzenie - Czy już poznaliście?
Wychodzi Mesjasz...
Znak Zbawienia niebożętom - Musi ta ziemia być świętą, Ta, która uniosła Ten Dom, Gdzie Bóg Wielki Ludzi wszelkich Sobą darzy. To rozważysz, Duszo - będziesz piękną.
Wychodzi Mesjasz...
(-) kadm. Hubert Mikołajowic Szablarczyk - Hrychowicz herbu Godziemba, miecznik wołyński, gubernator Santa Maria, pan na Łucku.
-
-
- Zmarły
-
- Posty: 667
- Dołączył(a): 09 maja 2017, 18:17
- Medale: 7
-
-
-
- Godności Kancelaryjne: .
- Stopień: Kontradmirał
przez Gagik Bagratowicz » 03 wrz 2021, 21:08
O miłościwie nam panującej Jej Królewskiej Mości Katarzynie, królowej polskiej i wielkiej xiężnej litewskiej. Sonet.
Gagik Bagratowicz
Niech wiadoma wszystkim będzie przyczyna Dla której Panią Oną wierszem sławię: Nie czyhaniem się na rzecz cudzą bawię, Lecz piękno chwalę - ja, mierny człeczyna.
Któż równy naszej Pani Katarzynie? Więc Ją pieśniarze koroniarscy głoszą; Więc Ją Litwini pod niebo wynoszą: Lilię, co kwitnie w królewskiej rodzinie.
Pani wielmożna, Pani tak pobożna, Wdziękami swymi tak osiąga wiele, O serce króla naszego nie trwożna.
Na tron wynoszą Ją w świętym kościele; Niech drży przed Jej chwałą czerń zaporożna, A serca wierny lud pod stopy ściele.
Gagik Bagratowicz
Burmistrz Królewskiego Miasta Lwowa
Գագիկ Բագրատունի
-
-
- Zmarły
-
- Posty: 169
- Dołączył(a): 15 lut 2021, 14:46
- Lokalizacja: Lwów
- Medale: 3
-
- Godności Kancelaryjne: .
- Wykształcenie: Licencjusz teologii
przez Gagik Bagratowicz » 16 gru 2021, 13:45
Rzeczpospolita
Gagik Bagratowicz
W purpurę królów przez wieki odziana Później przez wrogów na trzy rozebrana Snem dwuwiekowym niech wstanie spowita Rzeczpospolita!
Od gór do puszczy, od morza do morza Starego świtu niech rozbłyśnie zorza Z dębów i buków, z pszenicy i żyta Rzeczpospolita!
Nad Kijowszczyzną i nad Małopolską Niechaj powstanie - niech znów będzie Polską! Tam, gdzie są Dniestru i Niemna koryta... Rzeczpospolita!
Przebaczmy zdrady i "Wisły", Wołynie Znów pojednajmy się w jednej rodzinie. Zniszcz wrogość braci! Bo pod nią ukryta Rzeczpospolita!
O cud wskrzeszenia prosim Ciebie, Boże! Twoją potęgą żywą stać się może Z Litwy, Korony i Rusi uwita Rzeczpospolita!
Błogosławieństwo daj wszechmocne Swoje, Niech zgodnie wielbim wszyscy Imię Twoje Semper fidelis w Chrystusie rozkwita Rzeczpospolita!
I cesarzowi tron wróć Karolowi W dniu zmartwychwstania - naszemu królowi Niech kwitnie z Austrią jednym domem zżyta Rzeczpospolita!
Gagik Bagratowicz
Burmistrz Królewskiego Miasta Lwowa
Գագիկ Բագրատունի
-
-
- Zmarły
-
- Posty: 169
- Dołączył(a): 15 lut 2021, 14:46
- Lokalizacja: Lwów
- Medale: 3
-
- Godności Kancelaryjne: .
- Wykształcenie: Licencjusz teologii
przez Tymoteusz Dostojewski » 12 lut 2022, 10:25
Kraków
Jan Zamoyski
W pięknej Małopolsce, Leży Kraków, Miasto Królewskie, Widok nad Wisłę jest cudowny, Kraków słynie też z Wawelu, Dużo tu kościołów, kamienic, Na rynku w Krakowie jest zawsze gwarno, Sukiennice i inne piękne zabytki. To tam odbywają się koronacje, To tam chłopi i mieszczanie gawędzą, Kraków jest pełen piękna, To tam zawsze jest weselej, Kraków zawsze świeci blaskiem, Mieszczanie stoją i gawędzą na rynku, Kraków zawsze świeci blaskiem.
Tymoteusz Dostojewski herbu Radwan odmiana Dostojewski Wojski mścisławskiPan na Bobrujsku
-
-
- Wojski
-
- Posty: 412
- Dołączył(a): 21 wrz 2021, 19:47
- Lokalizacja: Bobrujsk
- Medale: 1
-
- Godności Kancelaryjne: .
- Stopień: Pocztowy
przez Tymoteusz Dostojewski » 16 lut 2022, 18:44
Boże, Pobłogosław Rzeczypospolitą
Jan Zamoyski
Boże wielki, Nasz ojcze, Pobłogosław Rzplitę naszą, Błogosław te pagórki, doliny i lasy, Pobłogosław również rzeki, dające życie.
Pobłogosław również nas samych, Tobie wiernych poddanych, Tyś naszym ojcem i stworzycielem, Poprowadź Ojczyznę ku rozwojowi.
Wznosimy do ciebie modły, Ty nam błogosław, Boże, Błogosław nam, tobie wiernym, Tyś jest Bogiem prawdziwym.
Błogosław również Szlachtę, Najlepszych synów Rzplitej, Oraz wiernych chłopów, I mieszczaninów, Pobłogosław nas.
Tymoteusz Dostojewski herbu Radwan odmiana Dostojewski Wojski mścisławskiPan na Bobrujsku
-
-
- Wojski
-
- Posty: 412
- Dołączył(a): 21 wrz 2021, 19:47
- Lokalizacja: Bobrujsk
- Medale: 1
-
- Godności Kancelaryjne: .
- Stopień: Pocztowy
przez Tymoteusz Dostojewski » 15 maja 2022, 16:04
Piękna ballada
Tymoteusz Dostojewski
W pewnej karczmie była rozmowa, Goście napili się wina, Na ucztę przyszedł też ksiądz, Pobłogosławił gości.
Szybko pobiegli do kościoła, Bo tam melodia organów płynie, A mszę odprawiał ów ksiądz, Który był wierny Rotrii.
Po liturgii przyszedł czas na muzyki granie, Chłopcy rozpoczęli piękne śpiewanie, Hej, niech żyje nasza przyjaźń, Niech się ucztujemy, Gości ugościmy.
Piękna zaś była uczta, Chłopcy prowadzili gawędy, Wśród muzykantów i grajków, Pięknie tańczyli, Muzykanci sięgli po trąbkę, Zaczęli grać piękną melodię.
Tymoteusz Dostojewski herbu Radwan odmiana Dostojewski Wojski mścisławskiPan na Bobrujsku
-
-
- Wojski
-
- Posty: 412
- Dołączył(a): 21 wrz 2021, 19:47
- Lokalizacja: Bobrujsk
- Medale: 1
-
- Godności Kancelaryjne: .
- Stopień: Pocztowy
przez Tymoteusz Dostojewski » 04 cze 2022, 20:14
Satyra o chłopie
Tymoteusz Dostojewski
Był raz sobie chłop radosny, Co raz przybyszom ziemniaki rzucał w oczy, Żona mu dziecko powiła, Radość w jego sercu miła.
Gdy na drwala podobieństwo, Podszedł i zapytał Króla Jegomości o błogosławieństwo, Po staropolsku gościnę wyprawił, Kolegów z karczmy odprawił.
Raz złapał się za głowę, Dobry, Boże nie pomogę, Jego żona, pani miła, Chleb słodki mu sprawiła.
Syn jego dorastał w chwale, A wraz z nim inni drwale, A tymczasem chłop, wesoło chichocząc, Na biesiadę od swego syna licząc, Staropolski język znał, Swoim sługom grał.
Syn jego zaś wspaniały, Majątek od swego ojca dostał cały, Hola, Hola benc, Teraz już chłop swoich sługów nakarmi, Ale gości też pokarmi, A chłopiec siedzi spokojnie w izbie.
Tymoteusz Dostojewski herbu Radwan odmiana Dostojewski Wojski mścisławskiPan na Bobrujsku
-
-
- Wojski
-
- Posty: 412
- Dołączył(a): 21 wrz 2021, 19:47
- Lokalizacja: Bobrujsk
- Medale: 1
-
- Godności Kancelaryjne: .
- Stopień: Pocztowy
przez Tymoteusz Dostojewski » 09 cze 2022, 14:32
Bobrujski pejzaż
Tymoteusz Dostojewski
Jaki piękny jest krajobraz Bobrujska, Panny lawendy tańczą na wietrze, Gdzie rosną sosny wśród domów słomą krytych, To tworzy piękny krajobraz, Pejzażem tym się wszyscy zachwycają.
Tymoteusz Dostojewski herbu Radwan odmiana Dostojewski Wojski mścisławskiPan na Bobrujsku
-
-
- Wojski
-
- Posty: 412
- Dołączył(a): 21 wrz 2021, 19:47
- Lokalizacja: Bobrujsk
- Medale: 1
-
- Godności Kancelaryjne: .
- Stopień: Pocztowy
kuchnie na wymiar kalwaria zebrzydowska
Powrót do Biblioteka Uniwersytecka
Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 0 gości
|
|