Poezja Wilhelma Orańskiego

[Wilhelm Orański]

Zacni Panowie,

postanowiłem podzielić się z Wami moją poezją, pisaną przez dłuższy czas do szuflady (jedynie niektórzy Rotryjczycy o niej wiedzą). Utwory będę publikował co jakiś czas. Jako pierwszy postanawiam opublikować wiersz Ciebie wspominam, imienna postaci! Czy znajdzie się wśród Was osoba, która zdoła odkryć jego tajemnicę?

---

Ciebie wspominam, imienna postaci!

Wiktorio Zacna Ciebie wspominam!
Zuchwalstwem pogardzisz nie omijasz szczerości
Buractwem gardzisz nie wyrzekasz się rzetelności
Ustępujesz poddanym nie sobie – powiadam
Apostołujesz wiarę nie knowanie – zakładam
Skromności szukasz nie szukasz sławy
Delikatności prawdziwej nie krwawej dopatrujesz ofiary
Różańca dobywasz nie celujesz mieczem
Pomazańca się lękasz nie Tobie dziś przeczę
Wiktorio Zacna Ciebie wspominam!

[August Medycejski]

Jeśli Eminencja wyrazi takie życzenie, można wydać wiersze w Konfederacji Kijowskiej i umieścić je na stronie głównej Rzeczypospolitej. Wystarczy, że przygotuje Eminencja plik pdf.

[Wilhelm Orański]

Myślę, że to dobry pomysł, chociaż zamiast każdy wiersz publikować osobno, wydałbym po pewnym czasie tomik z zawartością paru utworów

[August Medycejski]

Taki też miałem pomysł, by zebrać kilkadziesiąt wierszy Eminencji i je wydać. Może je Eminencja publikować tutaj pojedynczo lub wydać od razu w jednym tomie. Jak wygodniej.

[Wilhelm Orański]

Myślę że na razie będę publikować je pojedynczo, bo po pierwsze napisanych mam tylko kilka utworów, a po wtóre niektóre z nich dostarczają prócz, mam nadzieję, przyjemności, także i zabawę, której rezultatami można się dzielić w tymże wątku. Do tej pory nikt nie odkrył tajemnicy Ciebie wspominam..., a nie jest to zwykły wiersz, kryje w sobie sekret. Po jego rozszyfrowaniu satysfakcja będzie wielka, zapewniam

[August Medycejski]

Przyznaję, że poezja nigdy nie była moją mocną stronę. Zgaduję, że może chodzić o Matkę Boską (różaniec). Może autor ma na myśli Jezusa Chrystusa (zwycięzcę nad śmiercią). Może chodzić też o Kościół. Jeśli nie trafiłem, to może Eminencja udzieli jakiejś wskazówki?

[Wilhelm Orański]

W tym utworze nie chodzi o to, "co autor miał na myśli". Raczej o technikę wiersza, kompozycję, zabawę słowem, która na pierwszy rzut oka jest dość prosta i zwyczajna, jak każdego wiersza, lecz to może być mylące. W Polsce niewielka grupa poetów pisała tego tylu utwory, ale zdarzali się i tacy.

[August Medycejski]

Czyżby chodziło o raki? Czytając ten wiersz od tyłu, można zupełnie inaczej scharakteryzować Wiktorię. Wciąż jednak nie mam pojęcia, o kogo może chodzi.

[Wilhelm Orański]

Oczywiście, chodzi o raki! Wiersz ten ma charakter versus cancrini, a więc można go czytać zarówno od dołu do góry i od góry do dołu oraz odlewej do prawej, jak i od prawej do lewej – wówczas nabiera zupełnie innego znaczenia. Wiktoria nie odnosi się do żadnej postaci z mikroświata, ani z reala. Bardziej chodziło o to, by wykorzystać formę, niż przedstawić konkretną postać.

[August Medycejski]

Jeśli zostanie wydany tomik poezji Eminencji, sugeruję opatrzenie go również takimi informacjami.