Rzeczpospolita Obojga Narodów

Późną nocą zapukał do karczmy zbłąkany wędrowiec - brudny i obdarty, niczym już nie przypominając dawnego pana, który to niegdyś w dwa galeony wyprawił się w morza dalekie, by brać szlachecką wróciwszy opowiastkami z krańców świata zadziwić.
Statki jego w sztorm dostawszy się zniszczone doszczętnie, on zaś na samotnej wyspie pozostał i tak od jednego, na lądy kolejne, nie znając już ni dnia, czy roku nawet do kraju powrócił.
Przycupnął teraz dawny dziedzic w kąciku karczemnym i zasnął snem mocnym tak dawno już dachu ponad głową nie widząc.

Witam Waść spowrotem w Rzplitej.

Dzień dobry Panu, trochę czasu minęło - miło widzieć stary kraj po latach.

Wszelki duch Pana Boga chwali! Cieszę się widząc po latach znajomą twarz.

Witamy serdecznie!
Nie wiem, czy dane nam było się wcześniej poznać. Czy-li to człowiek żyw, czy duch? Snadź strudzony wędrowiec, co do Ojczyzny swej powraca.

Bardzo dziękuję za powitanie!

Wędrowiec z krain dalekich, przez rodaków już zmarłym jak widzę uznany, temuż duchem sam przez się nazwany.
Mam nadzieję, że ponownie uda się mi zagrzać tu miejsce.

Wielce się cieszymy, że z dawna dobry obywatel powraca do ojczyzny po latach.

Także cieszę się z swego powrotu.

A z Jego Wysokością, jak mi się zdaje jeszcze nie miałem przyjemności, a może to tylko korona tak odmieniła z dawna nieoglądane oblicze.

Witam Panie Jakobie! Serdecznie zapraszam do Borysowa na Litwie, gdzie strudzonemu podróżami odpoczynek będzie przygotowany

Dziękuję Panu serdecznie za zaproszenie, z pewnością niebawem zawitam w Pańskim majątku