Witam

[piwski]

Posłyszawszy informację na temat przesławnej Rzeczypospolitej, obywatelskich cnotach jej mieszkańców, sam chciałem ujrzeć respublkę, która na mądrości poprzednich generacji rycerstwa polskiego, jak i na mądrości starożytnych niewzruszenie stoi. Wielmożnych Panów chciałbym więc z należytym szacunkiem przywitać. Pochodzę z Królestwa Hasselandu. W przeszłości dane było mi stać na czele pewnej rzeczypospolitej, która tak jak i związek Krony z Litwą, była zasadzona na wolności i Kościele Świętnym. Mam nadzieję, że z obywatelami Rzplitej można będzie nie tylko o cnocie rozmawiać, ale i jej zaprowadzaniem się zająć.

[Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz]

Witam szanownego Pana!
Już dane nam było się spotkać, a nawet i interesów dokonywać, jeśli można to tak nazwać.

Proszę się rozgościć i rozejrzeć po okolicy!

O jakiej Rzplitej mowa, jeśli wolno spytać?

[Jakob Iwan Wereszczyński-Bagrat]

Witamy Pana serdecznie!

[piwski]

O jakiej Rzplitej mowa, jeśli wolno spytać?

Myślę, że nazwanie Arcybiskupiego Miasta Osieka i Jego Okręgu, w taki sposób nie będzie nadużyciem. Obszar naszej ojczyzny był znacznie większy niż sam tylko obręb murów miejskich, a obywatele posiadali szereg praw i wolności. Statut Generalny ustanowiony został z woli obywatelstwa, dla ułatwienia dążenia do wspólnie rozumianego dobra, a prawu podlegał każdy, nie wyłączając z tego grona i arcybiskupów. W granicach naszych, chronione przez Arcybiskupa, Kanoników i Wikariusza Generalnego, znajdowały się całe miasta, wiele ziemskich majątków. Zaś spośród obywateli miasta, rekrutowało się większość urzędników i wojskowych Rzeszy Czerwonej, którzy orężnie stawili odpór najeźdźcom, którzy dybali na naszą wolność i rozgromili ich w polu. Dziś, dziedzictwo Osieka staramy się kultywować w ramach IKO.

[Samuel Radziwiłł]

Ukłony ślę ku Szanownemu Panu witając na ziemiach Polski i Litwy Proszę się rozgościć, rozejrzeć po naszych pięknych krainach.

[Konrad Radziwiłł]

Witam na ziemiach Rzeczpospolitej.

[Izabella Radziwiłłówna]

Również witam szanownego Pana na ziemiach Rzeczpospolitej!

[Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz]

O jakiej Rzplitej mowa, jeśli wolno spytać?

Myślę, że nazwanie Arcybiskupiego Miasta Osieka i Jego Okręgu, w taki sposób nie będzie nadużyciem. Obszar naszej ojczyzny był znacznie większy niż sam tylko obręb murów miejskich, a obywatele posiadali szereg praw i wolności. Statut Generalny ustanowiony został z woli obywatelstwa, dla ułatwienia dążenia do wspólnie rozumianego dobra, a prawu podlegał każdy, nie wyłączając z tego grona i arcybiskupów. W granicach naszych, chronione przez Arcybiskupa, Kanoników i Wikariusza Generalnego, znajdowały się całe miasta, wiele ziemskich majątków. Zaś spośród obywateli miasta, rekrutowało się większość urzędników i wojskowych Rzeszy Czerwonej, którzy orężnie stawili odpór najeźdźcom, którzy dybali na naszą wolność i rozgromili ich w polu. Dziś, dziedzictwo Osieka staramy się kultywować w ramach IKO.

Ach, rozumiem. Czyli nie chodzi o nawiązanie do polsko-litewskiej Rzplitej.
Ale i tak ciekawa historia.

[Ignats ik Ruth]

I tutaj rad abpa zobaczyć, na powitanie mu macham.