Litwa Żmudzka, XVIII Grudnia, 1623 Roku Anno Domini
[...] Jako myśl przyjął, tako uczynił. Czasem dłuższym, po zachodzie mijającym, rozbił schronienie liche y ognisko wzniecił. Konik jego spoczął, skartabella zaś strawę drobną zajadał, jakoby najznamienitszą gęsią z żurawiną mu smakowała. Snu pozbawiony, na księżyc poglądował, co żarzył się przez witraż dzrew, niby pochylających się nad strudzonym wędrowcem. Myśli wielorakie umysł mu wypełniały, a strudzenie o świecie lepszem rozmyślając, usnął... [...]
