Intronizacja Jego Królewskiej Mości Karola II Radziwiłła
W całym Krakowie dumnie rozbrzmiewa dźwięk dzwonów Katedry Wawelskiej, która obwieszcza mieszkańcom Rzeczypospolitej Koronację ich Króla. Liczny tłum zapełnia plac przed katedrą, zaś czcigodna szlachta oraz duchowieństwo zapełnia ławy w świątyni. Wszyscy czekają na króla-elekta oraz Jego Świątobliwość Piusa IV, który dokona koronacji.
Od strony Zamku Wawelskiego w otoczeniu straży królewskiej podąża dostojnym krokiem procesja koronacyjna. Przewodniczy jej krycyferariusz dzierżący potężny krzyż z czasów Anakleta II. Następnie podążają za nim akolici ze świecami, turyferzy, diakoni, kapłani i inni prałaci, oraz Szambelan biskup Pio Maria Facibeni. Za procesją na lektyce niesiony jest Jego Świątobliwość Pius IV, który błogosławi wszystkim wiernym Kościoła w Rzeczypospolitej. Za Ojcem Świętym pod ogromnym baldachimem z wyszytym herbem Polski i Litwy kroczy Jego Królewska Mość Karol II ubrany w strój koronacyjny, towarzyszy mu kanclerz oraz Dwór Królewski.
Gdy procesja przekracza bramę katedry chór rozpoczyna śpiewać pieśni pochwalne ku czci Boga Ojca i Matki Najświętszej. Patriarcha wraz z przedstawicielami swego Dworu i innymi kapłanami zasiada po lewej stronie prezbiterium. Administrator Apostolski wraz z procesją kroczący do ołtarza głównego dokonuje aspersji wiernych święconą wodą. Na ołtarzu znajdują się insygnia koronacyjne a naprzeciw nich umieszczono klęcznik, oraz tron królewski. W międzyczasie chór intonuje Gaude Mater Polonia. Procesja dociera do ołtarza, król klęka na klęczniku i rozpoczyna się ceremonia koronacyjna.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Wv8LriCtwxE[/youtube]