Koronacja Michała V

[Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz]

Amen.

[Krzysztof Windsor]

Chór intonuje pieśń „Te Deum”, na cześć władcy rozlegają się gromkie oklaski.

[Krzysztof Windsor]

Na klęczniku czekała już małżonka króla Beata. Prymas podszedł do przyszłej królowej i rzekł:

Beato — jako wierząca w Chrystusa gotowa będziesz ślubować tarczę Kościoła nosić, bronić sprawiedliwości, być Rzeczypospolitej dobroczyńcą, opiekunką wdów i sierot oraz dotrzymać wierności narodowi?

[Beata Adrianna Zep]

Volo

[Krzysztof Windsor]

Prymas namaszcza królową

Namaszczamy Cię uroczyście na Królową Polski, Wielką Księżną Litwy, Księżną Ruską, Pruską, Mazowiecką, Żmudzką, Kijowską, Wołyńską, Podolską, Podlaską, Inflancką, Smoleńską, Siewierską i Czernihowską.

[Beata Adrianna Zep]

Amen

[Krzysztof Windsor]

Władczyni nakłada rękawiczki oraz pierścień, bierze berło do prawej, a jabłko do lewej ręki. Prymas otwiera złoty Ewangeliarz, a następnie przytacza fragment Ewangelii św. Jana. Po odczycie Monarchini klęka, a Prymas wkłada jej koronę na skronie.

Beato, czy przyjmujesz tę koronę?

[Beata Adrianna Zep]

Fiat, fiat, fiat!

[Krzysztof Windsor]

Beato, pamiętaj, że władza twa pochodzi od Boga i od Boga jest Ci dana. Uroczyście koronujemy Cię
na Królową Polski, Wielką Księżną Litwy, Księżną Ruską, Pruską, Mazowiecką, Żmudzką, Kijowską, Wołyńską, Podolską, Podlaską, Inflancką, Smoleńską, Siewierską i Czernihowską.

[Beata Adrianna Zep]

Amen.