Rzeczpospolita Obojga Narodów

Gniezno,
dnia 8 lipca R.P. MMXXII

Z łaski i woli Jego Królewskiej Mości otrzymawszy buławę hetmańską, godności wynikającej z tego zaszczytu chciałbym uczynić zadość. Takoż chciałbym wypełnić chęć Króla Imci, by wojsko nasze na nogi postawić. Rzeczpospolita, ostatnimi czasy aktywności pewnej uzyskawszy, potrzebuje stanąć na nogi po okresie marazmu. Wojsko nasze, niestety, nie w waleczności i sile, lecz w zastoju stoi. Nie dla pomstowania ni dla zawiści to rzekę, jeno iż naprawić ten stan trzeba, peroruję. Zaniedbaliśmy armię naszą, podnieść ją na nogi i nam przynależy. Tę armię, co siłą polsko-litewskiego oręża wrogie potęgi miażdżyła.

Pierw zachęcę tych, co w sile zbrojnej naszej służyć pragną, coby wstąpili do niej i wsparli nas w odbudowie.

Teraz zaś ogłoszę parę kwestyj, w ramach planu wojsk naszych wzmocnienia między innymi się zawierających:

• W niedalekiej przyszłości dokonam przeglądu wojsk naszych. Zawezwę żołnierzy, by stawili się z wojskiem w określonym miejscu i zaprezentowali oddziały.
• Zamierzam dokonać uporządkowania działów związanych z wojskiem, a także by i wątpliwości nie było, gdzie co ogłaszać należy.
• Dobrą rzeczą byłoby zorganizowanie ćwiczeń wojskowych, jak i rozmaitych zwiadów.

Nie wiem, jak moje zarządzanie wojskiem naszym w owocach wyglądać będzie, ale mam nadzieję, że choć trochę podnieść się je uda.

Wspomnę także i pewną kwestię, nad którą się zastanawiam: czy właściwe jest, że nasz dział wojskowy jest ukryty? Ja rozumiem, też w pewien sposób jestem przywiązany do obecnego stanu rzeczy, ale może tak nie powinno być. Warto się może zastanowić, czy widok tegoż nie przyciągnąłby kogo do Rzeczypospolitej? Co Wielmożni uważają?

Drodzy Żołnierze, Wielmożni Państwo,
Liczę, że wspomożecie mnie w misji ożywienia wojsk naszych.