Rzeczpospolita Obojga Narodów

Jan Albert Waza napisał(a):Jeśli o mnie chodzi, to nie jestem przeciwny Rotrii. Od samego początku kiedy przybyłem, wykreowałem, zbudowałem moją postać jako kardynała Wazę. Skoro mamy tutaj RPG to chyba tak mogę. Otrzymałem propozycję prowadzenia biskupstwa i było mi to na rękę, bo na razie zamierzam tak prowadzić moją historię. Może kiedyś z niej zrezygnuję, lecz na razie jest mi tak dobrze.
Jutro rozpocznie się mój ingres do Katedry zapraszam JE Zabieraja do Urbino. Nie będę zamykał wrót katedry dla Rotryjczyków i jeśli tylko chciałby Pan napisać jakiś opis celebry albo innego nabożeństwa to nie będę Panu tego zabraniał.

Janusz Zabieraj napisał(a):

Jan Albert Waza napisał(a):Jeśli o mnie chodzi, to nie jestem przeciwny Rotrii. Od samego początku kiedy przybyłem, wykreowałem, zbudowałem moją postać jako kardynała Wazę. Skoro mamy tutaj RPG to chyba tak mogę. Otrzymałem propozycję prowadzenia biskupstwa i było mi to na rękę, bo na razie zamierzam tak prowadzić moją historię. Może kiedyś z niej zrezygnuję, lecz na razie jest mi tak dobrze.
Jutro rozpocznie się mój ingres do Katedry zapraszam JE Zabieraja do Urbino. Nie będę zamykał wrót katedry dla Rotryjczyków i jeśli tylko chciałby Pan napisać jakiś opis celebry albo innego nabożeństwa to nie będę Panu tego zabraniał.

Jak dla mnie jest okej, tylko kardynał to tytuł ściśle związany z głową Kościoła Rzymskiego (albo wzorowanego na rzymskim). Kardynał to członek Kolegium Kardynalskiego. Bez Kolegium trudno o kardynałów. Stąd też lepiej, jakby Ekscelencja nazwał się Prymasem czy Patriarchą itp.

Janusz Zabieraj napisał(a):
Z żalem przyglądam się tej dyskusji, bo widzę, że prowadzi ona do podziału, zamiast próby jedności. Niby piszecie, że chodzi Wam o wiernych. A z drugiej strony pojawiają się tytuły - katolikos, biskup itp. Jak już wspomniałem, niespełnione ambicje prowadzą na manowce. Nie chcecie być członkami Kościoła Rotryjskiego, bo w jego ramach na tytuły trzeba sobie zapracować. Nie chcę znowu atakować czy wypominać, ale wielu z Was miało zapał do pracy, zapał ten wygasł, nagrody w postaci kapelusza kardynalskiego czy purpury biskupiej nie było i co? Kończyła się chęć współpracy i zaczynały animozje. Znam to z autopsji. To historia Paola de Medici y Zepa czy Michelangela Piccolominiego.

Wszystko, o czym piszecie, można robić w ramach struktur Kościoła Rotryjskiego. Być aktywnym duchownym w swoim kraju, aktywizować świeckich itp. Sarmacja jest tego dowodem. Potrafiłem znaleźć i chętnych do kapłaństwa (ks. Krzysztof Windsor OSI), i aktywnych wiernych świeckich (niestrudzony Santiago Villarte). Inicjatywa w postaci Zakonu Izydorianów spotkała się z dobrym odzewem. Można ją pogłębić, rozwinąć. Formuła jest na tyle otwarta. Jest to coś oryginalnego, nie żadna kopia.

Wspominacie o wewnętrznych animozjach. One wiecznie nie będą trwać. Triumwirat nie będzie rządził Rotrią wieczność. Poza tym zamiast starać się ciągle być przeciwko, warto próbować rozmawiać, zmieniać od wewnątrz. Ja też nie jestem w pełni zadowolony z tego, w jakim stanie jest Kościół Rotryjski. Wspólnie moglibyśmy to zmienić. O tym chyba wszyscy zapominamy...

Adriano Vittorino napisał(a):Dopiero co utworzyłem kościół narodowy w Urbino dostrzegając potrzebę fabularyzacji wątków religijnych.
Ktoś to musi robić a kto jak nie v-duchowny.
Uczyniłem to mimo mojego ambiwalentnego stosunku do v-religii a zarazem w skutek ewidentnego uprzedzenia do kościoła rotryjsjkiego.
Poczekam i zobaczę co się tu urodzi. Może to będzie na tyle atrakcyjne, że zrezygnuję z mojego pomysłu na rzecz Waszego.

Jan Albert Waza napisał(a):Jesli nikt nie ma nic przeciwko, to również chciałbym się przyglądać, a może i wziąć aktywny udział w tym przedsięwzięciu.