Port w Mieście Gdańsku

[Wilhelm Zygmunt von Zugdam]

DZIEŃ V — Zbliżamy się do Kanału La Manche
Morze uspokojone. Czas wykorzystano na modlitwy i przegląd olinowania. Kapelan błogosławił załodze i dziękował Najwyższemu za pomyślność. Nad ranem spostrzeżono stado delfinów — znak pomyślności i boskiej łaski.

[Wilhelm Zygmunt von Zugdam]

DZIEŃ VI — Przylądek Finisterre, wybrzeże Hiszpanii
Weszliśmy na wody cieplejsze, słońce praży żagle, a powietrze nabrało zapachu dalekiego Południa. Majtkowie lżejsi na duchu, choć niektórzy boją się wód Kartaginy. Spotkano hiszpański galeon; wymieniono pozdrowienia przez sygnały flagowe.

[Wilhelm Zygmunt von Zugdam]

DZIEŃ VII — Morze Śródziemne, w pobliżu Sardynii
Cisza morska — flota sunie niczym duch przez gładką taflę wody. W podwodnych sieciach złapano tuńczyka — uczta zgotowana przez kucharzy podniosła morale. Czuwamy jednak — wieści o korsarzach z Trypolisu każą nie opuszczać oka z horyzontu.

[Wilhelm Zygmunt von Zugdam]

DZIEŃ VIII — Zatoka Syrakuzańska, Sycylia
Przyjęci gościnnie przez włoskich braci kupieckich. Zaopatrzyliśmy się w świeżą wodę i figi. Nocą modły i śpiewy na pokładzie Świętego Jerzego poruszyły nawet rybaków na brzegu. W rozmowach z miejscowymi dowiadujemy się o trzęsieniu ziemi, które nawiedziło Jaffę.

[Wilhelm Zygmunt von Zugdam]

DZIEŃ IX — Cypr widoczny na horyzoncie
Podążamy ku bramie Świętego Lądu. Wiatr łaskawy, dusze pełne żarliwej nadziei. Dowództwo przegląda zbroje i dokumenty. Na pokładzie Złotego Lwa odnaleziono podróżującego inkognito mnicha – ponoć franciszkanina w drodze do klasztoru Grobu Świętego.

[Wilhelm Zygmunt von Zugdam]

DZIEŃ X — Port Jaffy, Ziemia Święta
Po wielu dniach Konwój dotarł do Jaffy. Konwojanci przywieźli ze sobą broń dla wojsk walczących z uzurpatorem.

[Wilhelm Zygmunt von Zugdam]

Dzień I – Gdańsk,
O świcie, w mgłach portowych, wypłynęliśmy z portu gdańskiego na pokładzie Świętej Urszuli, galeonu kupieckiego należącego do Wilhelma von Zugdam. Konwojowi towarzyszy sześciu ludzi z mej czeladzi oraz dwóch zakonników, franciszkanów, którym powierzono przewóz relikwii do klasztoru św. Mikołaja w Bari. W dali pozdrawiają nas dzwony z Bazyliki Mariackiej. Pogoda łaskawa, morze spokojne. Modlimy się przed sztandarem Najświętszej Panienki.

[Wilhelm Zygmunt von Zugdam]

Dzień II – Wody Zatoki Gdańskiej
Wciąż niedaleko Helu. Wiatr słaby, żagle ociężałe. Kapitan Holender mówi, że to znak dobry – lepiej zwolna ruszyć niż z wichrem w plecy, co i sztorm niesie. Wieczorem śpiewy marynarzy: mieszanka niderlandzkich i kaszubskich pieśni, osobliwe lecz nie bez uroku. Mnich brat Izydor pisze coś gorączkowo – być może list do opata.

[Wilhelm Zygmunt von Zugdam]

Dzień III – Koło Rugii
Ominęliśmy duńskie statki, których załogi nie kryły podejrzeń wobec naszej bandery. Na pokładzie plotki o korsarzach z północy, co na służbie protestanckich książąt morze szpiegują. Noc zimna, niebo czarne jak grzech. Jeden z majtków popadł w szał, ponoć od morowego powietrza z podkładu.

[Wilhelm Zygmunt von Zugdam]

Dzień IV – Wejście na Morze Północne
Przekroczyliśmy Kattegat. Fale wysokie, statek rzucany jak skorupa orzecha. Jeden z beczkowozów spadł do morza, razem z nim skrzynia z korzennym winem. Kapitan pokrzykiwał po flamandzku, a my się modliliśmy. Brat Bonifacy chory – ziele z bursztynu nic nie pomogło. Usta sine, wzrok jak przez mgłę.