Otwarta Księga Poezji Rzeczypospolitej

[Bartolomeusz Kościuk]

„O, nox placida”

Bartolomeusz Kościuk

Noc stoi portem ze skáł iamy wysuwanym,
Spróbuy mur zderzyć – Tyś słońcem zaślepiany.

[Kajetan Sikorski]

Poezje sarmackie pars seconda zbierają wszystkie utwory, które nie weszły w skład Poezji sarmackich Augusta Medycejskiego z 2017 roku. Utwory są podzielone tematycznie, i tak w danym rozdziale znajdują się następujące treści, odpowiednio:

De amore - traktujące o miłości
De patria - o Rzeczpospolitej
De prospectu et natura - opisujące krajobraz lub naturę
De Deo et fede - związane z religią chrześcijańską
De mortuis - o śmierci i zmarłych
Satirae - satyry
Varia - pozostałe utwory.

Ze względu na ograniczenia w kustoszu musiałem podzielić całość na dwie części.

Część 1.



Część 2.

[Wilhelm Zygmunt von Zugdam]

Tytuł dzieła
Oda do Jana
Autor
Wilhelm Zygmunt von Zugdam

O nasz drogi Janie!
O nasza radości!
Znają ciebie panie,
W całej twej świetności!

O nasz drogi Janie!
Ojcze nieszczęśliwy!
Zadrwił z ciebie panie,
Los zły-niegodziwy.

O nasz drogi Janie!
Piękne twoje treny!
Nigdy już krajanie,
Nie zniosą ze sceny!

O nasz drogi Janie!
Panie Kochanowski!
Wdzięczniśmy niezmiernie,
Za te twoje troski.

O nasz drogi Janie!
Żeśmy wdzięczni tobie!
Za te hymny twoje!
Choć spoczywasz w grobie!

O nasz drogi Janie!
Piękne twoje fraszki!
Pamiętamy dobrze,
Te słowne igraszki!

[Friedrich von Baden]

Pieśń o królu Konradzie

Friedrich von Baden

Niech zabrzmią dzwony w całej Rzeczypospolitej,
Bo Król Konrad powrócił, początek to historii niesamowitej!
Po Stanisławie, który w sercach na zawsze zostanie,
Nowy władca, stary duch, w obliczu ludu staje.

Król Konrad, na tronie znowu zasiada,
Wielki władca, wspaniałym narodem włada.
W trzeciej kadencji swą mądrość pokaże,
Nie straszni są mu wrodzy mocarze!

Rządy wznosi na chwałę, na dobro i sprawiedliwość,
Miasta rosną w potędze, a chłopstwo chwali jego dobrotliwość.
Zgodą na sejmie dźwięczy głos króla mądrego,
Znowu wjedzie na pola, ujrzymy go zwycięskiego.

Król Konrad, na tronie znowu zasiada,
Wielki władca, wspaniałym narodem włada.
W trzeciej kadencji swą mądrość pokaże,
Nie straszni są mu wrodzy mocarze!

W pokoju, wojnie, na długie lata w pamięci.
Dobry duchem, chwalą go święci,
Z władzą niepojętą, lecz sercem sprawiedliwym,
Konrad Radziwiłł, królem na wieki pozostanie żywym!

Król Konrad, na tronie znowu zasiada,
Wielki władca, wspaniałym narodem włada.
W trzeciej kadencji swą mądrość pokaże,
Nie straszni są mu wrodzy mocarze!

[Friedrich von Baden]

Pieśń o wojnie z Kałgą Krymskim

Friedrich von Baden

Gdy wieść po stepach lotem chyżym grzmi,
Że Kałga z Krymu na wojnę już brzmi,
Świętą ją zwą, lecz kłamstw pełna jest,
Podstępem zbudowali swój gniewny gest.

Król Konrad pierwszy z chorągwią w dłoni,
Na czele Rzeczypospolitej trwoni
Czas na pokoje – na wojny czas,
Gdy wrogów chmura otacza nas.

Maurycy Orański, hetman nasz mężny,
Rozumem wielkim, choć los był cięży,
Na czele wojsk rusza w stepowy wiatr,
By bronić honoru ojczystych krat.

Gdzie są rycerze, bitni żołnierze,
Gdzie ich męstwo i siła,
Z nimi pospołu, poszła do dołu
W grobie się położyła, Rzeczpospolita.

A Kałga Krymski, w swym złotym pałacu,
Zwiódł chanat cały w wojennym amoku,
Lecz nie wie, że w ogniu i w stepie kurz,
Wielka Rzeczpospolita przyniesie mu burz.

Najwyższy panie, Mocny hetmanie,
Dobądź oręża twego,
Uśmierz pogany, ulecz nam rany,
W sławie imienia swego

Więc bracia, stawajcie, na konia kto żyw,
W tej wojnie ojczyzna bez was nie przetrwa dni,
Sarmacka potęga to zbroja i miecz,
Niech Kałga wie, że nasz naród wiecznie będzie trwać.

[Friedrich von Baden]

CRIMEN

Hubert Szablarczyk - Hrychowicz
Opublikował: Friedrich von Baden

Słuchaj, murze stary i mchem pokryty!
Słuchaj i wieżo, niemal zawalona:
Z waszych to szczytów już inakie szczyty
Widać. Mieścino, tyś otoczona!
A kto otacza, otaczać niesyty;
Tyle mi dobrze, że podniesiona
Jest nad tamtymi chorągiew miru -
Czuć, nie szablą bawią się, lecz lirą.

A inni patrzą, w myślach obliczają,
Czyli to prawda, czyli tak da się.
Że prawi, próżno nie nazywają
Szubrawcą Rzeczy, choć im to zda się -
Zdolni rozeznać, swą gnuśność poznają,
A on ją tepi, choć nie w dobrym czasie.
Powstaje z krzeseł bogato zdobionych -
Sam świadkiem, że także rozklekconych!

Znać, można wszystko z czasem poposiadać,
Byle mieć dowcip i w ładzie humory,
Nadto z bliźnimi się zbliźnić, dogadać,
Gdy starsi karcą, nie skakać do nory,
Sobie i innym trudu kiedy zadać,
Do bitki, do pitki być zawsze skorym -
Tak się dorabia, tak się dobywa!
Że ktoś się trapi - jego to dziwa.

Święta Prywato, co Pospolitej
Rzeczy wspomagasz rosnąć, z pewnością!
Przydawaj chwały! Przydajże mu tej,
Która przerasta królików godnością -
Bo mieć świadomość potęgi niezbytej,
Którą pokonać można nieprawością -
Toć być mocarzem, toć być Lwem Judy!
Zimne rachunki to nowe cudy.

Crimen si laesae factum maiestatis,
Dicam sincere - potestis nulla:
Nullumque si me Varsoviae damnatis;
Patriarcha es - nihil mi bulla...
Nunc conscientia meae pietatis
Clamat: Anima tua est pulla!
Pulla favilla, cras dolorosa! -
Unde tetigit me realiosa.